Lew górski to drugi największy kot Nowego Świata. Łatwo adaptuje się w różnych środowiskach
Lew górski to jeden z największych kotów. Zajmuje rozległy obszar, który w wielu miejscach pokrywa się z ludzkimi siedzibami. Człowiek często wchodzi w interakcję z tym dużym drapieżnikiem, ale przypadki ataków nie należą do częstych. Jak wygląda lew górski? Gdzie występuje? Na te i inne pytania odpowiadamy poniżej.
Spis treści:
- Jak wygląda lew górski?
- Gdzie występuje lew górski?
- Tryb życia lwa górskiego
- Czym żywi się lew górski?
- Zagrożenia dla lwa górskiego
Lew górski, puma górska, puma kostarykańska, puma, kuguar – każda z tych zwyczajowych nazw dotyczy jednego gatunku. Mowa o pumie płowej. Dlaczego do tego pięknego kota przylgnęło tak wiele określeń? Wynika to z niezwykle rozległego zasięgu występowania. Lwy górskie zasiedlają prawie cały Nowy Świat, a w każdym kraju używana jest inna nazwa zwyczajowa. Na całej półkuli zachodniej próżno szukać drugiego ssaka o tak szerokim zasięgu terytorialnym.
Jak wygląda lew górski?
Puma płowa (Puma concolor) jest największym przedstawicielem małych kotów. Przynależność gatunku do tej grupy może być nieco myląca, bowiem mówimy tu o zwierzęciu znacznie większym niż drobny kot czarnołapy. Puma płowa osiąga od 52 do 78 cm wysokości w kłębie i od 100 do 200 cm długości, z czego na ogon przypada od 52 do 78 cm. Dojrzały samiec waży do 105, a samica – do 50 kg.
Puma płowa jest zatem większa niż gepard czy pantera mglista. W swojej rodzinie ustępuje tylko trzem gatunkom: lwu, tygrysowi i jaguarowi. Wynika z tego, że lew górski jest drugim największym kotem Nowego Świata i największym w Ameryce Północnej. Ciekawostka – rozmiary i masa lwów górskich rosną wraz ze wzrostem odległości od równika. Im dalej na północ lub na południe, tym większe są pumy płowe.
Niewielka głowa zwierzęcia, na której odznaczają się zaokrąglone uszy, kontrastuje z masywną szyją, wydłużonym, silnie umięśnionym tułowiem, potężnymi łapami (przednie mają pięć, a tylne – cztery palce) i długim, grubym ogonem. Ciało zwierzęcia pokrywa krótka, miękka sierść o jednolicie żółtobrunatnej barwie. Niektóre osobniki (zależnie od biotopu) są szarosrebrzyste lub czarne). Młode koty są pokryte cętkami, a na ogonie mają cztery pierścienie. Z czasem charakterystyczny wzór zaczyna blaknąć, aż w końcu zanika całkowicie.
Gdzie występuje lew górski?
Lwy górskie zasiedlają rozległy obszar, od Kanady po Patagonię. Zależnie od obszaru występowania, wyróżnia się dwa podgatunki tych zwierząt. P. concolor concolor zamieszkuje Amerykę Południową, najprawdopodobniej z wyłączeniem zachodniej części Andów na północy. Z kolei P. concolor cougar żyje w Ameryce Północnej, od południowo-zachodniej części Kanady, przez zachodnie stany USA, po Amerykę Środkową. Izolowana populacja występuje także na Florydzie.
Niezwykle łatwo adaptują się w najróżniejszych środowiskach. Pumy płowe można spotkać zarówno w gęstych lasach, jak i zaśnieżonych zboczach górskich (do wysokości 5800 m n.p.m.), preriach, pampach, a nawet na obszarach półpustynnych.
Tryb życia lwa górskiego
Tryb życia lwów górskich zależy przede wszystkim od obszaru występowania. Większość osobników to samotnicy, jednak na niektórych obszarach występują niewielkie grupy, na czele których stoi samiec alfa. Przeważnie lwy górskie nie ma stałych legowisk. Przemieszczają się po swoim obszarze łownym, który obejmuje teren o powierzchni od 25 do nawet 1300 kilometrów kwadratowych, a gdy czują zmęczenie, szukają schronienia.
Lwy górskie są zdolne do rozrodu przez cały rok i nie moją określonego okresu godowego. Ruja samic trwa ok. 9 dni. W tym czasie spółkują z możliwie największą liczbą samców. Ciąża trwa od 90 do 96 dni. Po tym czasie rodzi się do sześciu nagich i ślepych kociąt. Nowo narodzone pumy płowe ważą od 226 do 453 g. Po 10 dniach zaczynają widzieć, a po 40 przestają być karmione mlekiem matki.
Samice wychowują swoje młode nawet przez dwa lata. To imponujący wynik, zwłaszcza jeżeli uwzględni się średnią długość życia tych zwierząt, która w naturalnym środowisku nie przekracza 10 lat.
Czym żywi się lew górski?
Lew górski jest typowym drapieżnikiem. Jadłospis przedstawicieli tego gatunku zależy przede wszystkim od obszaru występowania. Osobniki żyjące w Ameryce Północnej polują przede wszystkim na ssaki kopytne, zwłaszcza na jelenie. Populacja żyjąca na Florydzie, która składa się ze stosunkowo niewielkich kotów, zadowala się mniejszą zdobyczą – dzikimi świniami i pancernikami. W Ameryce Południowej ofiarą lwów górskich padają przede wszystkim kapibary. Poza tym te zwinne drapieżniki łowią myszy, bobry i inne gryzonie. Populacja patagońska gustuje w pingwinach.
Strategia łowiecka lwa górskiego
Lwy górskie są niezwykle sprawnymi myśliwymi. Polują przede wszystkim o świcie i zmierzchu, ale mogą być aktywne przez całą dobę. Gdy puma namierzy ofiarę, podąża za nią przez jakiś czas i wyczekuje dogodnego momentu. Kiedy zbliży się na odpowiednią odległość, rozpoczyna bieg lub wykonuje daleki skok. Puma płowa dysponuje najsilniejszymi łapami wśród kotowatych, dzięki czemu może susem może pokonać nawet 12 metrów i wybić się na 5 metrów w górę.
Gdy dopada zdobycz, wbija długie zęby w jej kark. Ofiara umiera w wyniku złamania kręgosłupa lub uduszenia. Wówczas kot zawleka ją bezpieczne miejsce i rozpoczyna ucztę. Kiedy zaspokoi największy głód, zagrzebuje szczątki i rusza do wodopoju. Jeżeli drapieżnik złowił odpowiednio duże zwierzę, może pożywiać się nim przez kilka następnych dni.
Zagrożenia dla lwa górskiego
Żaden drapieżnik nie poluje na pumę płową, ale te okazałe koty z wieloma muszą konkurować o pożywienie. Zdobycz lwa górskiego często kończy w paszczy niedźwiedzia. W tym przypadku myśliwy nie próbuje podejmować walki. Najczęściej odpuszcza też, gdy jego ofiarą interesuje się wataha wilków, ale samotnego osobnika potrafią przepędzić.
Interakcje z człowiekiem
W wielu krajach myśliwi bezwzględnie tępią te piękne zwierzęta. Należy jednak podkreślić, że populacja lwów górskich utrzymuje się na stabilnym poziomie.
Nie można nie wspomnieć o atakach pum płowych na ludzi. Zaledwie kilka proc. spotkań z tymi zwierzętami kończy się atakiem z ich strony. Do takich sytuacji dochodzi najczęściej, gdy człowiek natknie się na matkę z młodymi.
Nasz autor
Artur Białek
Dziennikarz i redaktor. Wcześniej związany z redakcjami regionalnymi, technologicznymi i motoryzacyjnymi. W „National Geographic” pisze przede wszystkim o historii, kosmosie i przyrodzie, ale nie boi się żadnego tematu. Uwielbia podróżować, zwłaszcza rowerem na dystansach ultra. Zamiast wygodnego łóżka w hotelu, wybiera tarp i hamak. Prywatnie miłośnik literatury.