Archeolodzy odkryli rzadkie skarby Sarmatów. Złożono je w 9 grobach

Spis treści:

1. Sarmackie skarby w dziewięciu grobach
2. Czy Sarmaci mieli swoje państwo?
3. Kim byli Sarmaci?

Archeolodzy z Kazachstanu prowadzili wykopaliska na stanowisku Karabau-2, które znajduje się w regionie atyrauskim, w zachodniej części kraju, nad Morzem Kaspijskim. To jeden z kurhanów, które zostały zidentyfikowane w ubiegłorocznych badaniach. Naukowcy odkryli tam w sumie 9 pochówków, z czego 7 było bardzo dobrze zachowanych.

Sarmackie skarby w dziewięciu grobach

W grobach znajdowały się ludzkie szczątki. Wśród kości była złota biżuteria, broń, a także wyroby z ceramiki. Niektóre pochówki zostały nazwane „królewskimi” ze względu na bogactwo darów znajdujących się w środku. Największe wrażenie na archeologach zrobiła złota bransoleta. Jej dwa końce przypominały zwierzę kotowate, prawdopodobnie lamparta plamistego. Ważyła ok. 370 gramów.

– Historycy już wcześniej uważali region atyrauski za powiązany z Sarmatami. Prawdopodobnie tworzyli na tym terenie coś na kształt swojego państwa lub nawet imperium. Teoria ta została obecnie potwierdzona przez ostatnie wykopaliska – powiedział Marat Kasenov, główny autor odkrycia i kierownik wykopalisk.

Czy Sarmaci mieli swoje państwo?

– Do niedawna archeolodzy uważali, że nasz region znajduje się na obrzeżach Imperium Sarmackiego. Jednak nasze wykopaliska sugerują, że Nizina Nadkaspijska i obszar w pobliżu rzeki Emba znajdowały się w sercu tego rozległego mocarstwa – twierdzi archeolog.

To jednak tylko odważna hipoteza kazachskich archeologów. Z powszechnie dostępnych dowodów archeologicznych wynika, że Sarmaci nigdy nie utworzyli jednolitego państwa ani tym bardziej imperium. Faktem jest, że zamieszkiwali te tereny od około V wieku p.n.e. do IV wieku n.e. Zespół pod kierunkiem Marata Kasenova planuje jednak w kolejnych latach serię nowych wykopalisk, aby rzucić nowe światło na historię tego ludu.

W sumie na stanowisku archeologicznym Karabau archeolodzy odnaleźli ok. 1000 starożytnych artefaktów z okresu sarmackiego. W tym 100 naszyjników, kolczyków i innych elementów biżuterii wykonanej ze ze złota. Co ciekawe, nie tylko bransoleta przedstawiała wizerunek drapieżnego stworzenia. Na innych ozdobach również znajdowały się m.in. lamparty, dziki oraz tygrysy. – To stworzenia, które żyły w Kazachstanie ok. 2500 lat temu – wyjaśnia Kasenov.

Kim byli Sarmaci?

Sarmaci to irański lud koczowniczo-pasterski, spokrewniony ze Scytami. Tworzyli różne plemiona, które przemieszczały się sezonowo między terenami obecnej Mołdawii, Ukrainy, wybrzeżami Morza Czarnego, Jeziora Aralskiego oraz Kazachstanu i Syberii. Byli znakomitymi wojownikami, szczególnie słynącymi ze swoich lekkozbrojonych konnych łuczników. Żyli głównie z pasterstwa. Społeczeństwo sarmackie było zorganizowane w strukturę plemienną. Dominującą rolę w nim odgrywała arystokracja wojskowa.

Co ciekawe, od średniowiecza w Polsce dominowała tzw. ideologia sarmatyzmu, która zyskała popularność dzięki działaczom oświeceniowym i była szeroko propagowana przez szlachtę. Głosiła, że szlachta właśnie wywodzi się od starożytnych Sarmatów. Niektórzy historycy i kronikarze sugerowali, że Sarmaci byli najstarszymi przodkami Polaków.

Ideologia ta promowała wolność szlachty od państwowych obowiązków, przywiązanie do wartości życia wiejskiego i partykularyzm światopoglądowy. Zgodnie z tym mitem założycielskim Sarmaci wierzyli w praworządność, tolerancję religijną, patriotyzm oraz idee republikańskie. Jednocześnie szlachta uważała, że podlegli jej chłopi wywodzą się z innej, niższej rasy. O polskiej Sarmacji możecie przeczytać w najnowszym wydaniu magazynu „National Geographic Polska”.

Źródło: www.gov.ks

Nasz autor

Jakub Rybski

Dziennikarz, miłośnik kina niezależnego, literatury, ramenu, gier wideo i dobrego rocka. Wcześniej związany z telewizją TVN24 i Canal +. Zawodowo nie boi się podejmować żadnego tematu, prywatnie bardzo zainteresowany polityką. Autor bloga na Instagramie "Mini Podróże".