Rasizm w USA: Dziedzictwo Czerwonego Lata

Dyskryminacja rasowa przybierała różne formy na przestrzeni lat. Termin "Czerwone Lato" został wymyślony przez Jamesa Weldona Johnsona, kompozytora, który napisał "Negro National Anthem" i dyrektora wykonawczego Krajowego Stowarzyszenia na rzecz Postępu Ludności Kolorowej (NAACP), który walczył o federalne prawa przeciw linczowaniu.

Ibram X. Kendi, autor "Stamped From the Beginning: The Definitive History of Racist Ideas in America", napisał, że termin Czerwone Lato opisuje "całą krew rozlaną w najstraszliwszej serii białych inwazji na czarne dzielnice od czasu Rekonstrukcji".

Rasizm na świecie miał różne nasilenie, ale w USA był on szczególnie dotkliwy. Aby zrozumieć obecne niepokoje rasowe, ludzie muszą zrozumieć czym było Czerwone Lato. "Masz białych zorganizowanych w konkretnym celu. Chcą utrzymać czarnych na podporządkowanych im pozycjach, aby nie odważyli się twierdzić, że są równi i niezależni" - powiedział Krugler, profesor historii na Uniwersytecie Wisconsin-Platteville.

Rosewood na Florydzie: ruiny dwupiętrowego budynku wciąż się tliły, gdy około 20 czarnoskórych mieszkańców walczyło z białym tłumem w 1923 roku. / Photograph by Bettmann, Getty Images

Czerwone Lato zbiegło się również z odrodzeniem Ku Klux Klanu i Wielką Migracją, czyli ucieczką czarnych ludzi przed rasowym terrorem i brutalnymi prawami Jima Crowa na południu. Przemieszczali się oni tłumnie do miast na Północy, gdzie jeszcze dobitniej odczuwali co to rasizm. Biali często postrzegali czarnych jako konkurencję w walce o pracę, domy i władzę polityczną.

Siłę tę napędzał zwiększony opór czarnych ludzi przed niesprawiedliwością. Niektórzy nazywali to powstaniem "Nowego Murzyna", który nie jest już podporządkowany białym ludziom. Czarni żołnierze wrócili z I wojny światowej oczekując praw człowieka, o które walczyli za granicą. Praw, za które byli gotowi zginąć broniąc ich w ojczyźnie. Czarni weterani po powrocie odmówili zaakceptowania niesprawiedliwości, nierówności i brutalności ze strony białego społeczeństwa.

James Weldon Johnson nazwał okres terroru rasowego w latach 1917–1923 „Czerwonym Latem”. W tym czasie Johnson, pisarz, kompozytor i działacz na rzecz praw obywatelskich, został dyrektorem wykonawczym National Association for the Advancement of Coloured People (NAACP). / Photograph by Library of Congress

"Ze względu na swoją służbę wojskową, czarni weterani byli postrzegani jako szczególne zagrożenie dla Jima Crowa i podległości rasowej" - takie wnioski zawiera raport Equal Justice Initiative (EJI), organizacji non-profit z Alabamy, która koncentruje się na reformie wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych i nierówności rasowej.

Jak napisał W.E.B. Du Bois, współzałożyciel NAACP i autor "The Souls of Black Folk": "Na Boga w niebiosach jesteśmy tchórzami i durniami, jeśli teraz, gdy wojna się skończyła nie ruszymy każdej uncji naszego mózgu i ciała by stoczyć bardziej stanowczą, dłuższą, bardziej nieugiętą bitwę z siłami piekła na naszej własnej ziemi. Wracamy. Wracamy z walki. Wracamy do walki".