Jako właścicielka niewielkiego stada mastifów tybetańskich, które zaczynają linienie w kwietniu, a kończą w okolicach września, nie do końca ufam wyrażeniu „pies, który nie gubi sierści”. Oczywiście wiem, że z przeciętnego jamnika lub sznaucera nie wyczesze się tyle, co z tybetana lub malamuta. One wszak potrzebują grubej sierści by ochronić się przed chłodem. Jednak każdy pies posiadający sierść w ten czy w inny sposób część jej gubi.
Mimo wszystko jestem przekonana, że właściciele buldogów francuskich nie muszą odkurzać kilka razy dziennie. Ani nie wyczesują ze swoich podopiecznych czegoś, co przypomina solidną rolkę wełny mineralnej.
Psy, które nie gubią sierści w ogóle
Jest oczywiście jeden sposób na to, by domowy pupil w ogóle nie gubił sierści. Wystarczy po prostu wybrać rasę, która jest jej pozbawiona. Przykładem rasy pozbawionej owłosienia jest tzw. nagi pies meksykański, inaczej xoloitzcuintle lub skrótowo xolo. Rasa występuje w trzech wielkościach: miniaturowej, toy i standardowej.
Nagi pies meksykański / fot. Getty Images
Nagie psy meksykańskie mają długą historię. Odgrywały ważną rolę w kulturze Azteków, którzy przypisywali im magiczne właściwości. Miały m.in. przeprowadzać zmarłych na tamten świat oraz chronić domostwa przed złymi duchami. Niestety, doprowadziło to do tego, iż psy te składano w ofierze. Co więcej, zabijano je również dla mięsa, które serwowano jako prawdziwy przysmak. Na szczęście teraz psy tej rasy cenione są raczej za swoją inteligencję i przyjazne usposobienie niż zdolności paranormalne i walory kulinarne.
Inną bezwłosą rasą jest nagi pies peruwiański. Również ta rasa miała wyjątkowy status w kulturze dawnych ludów południowoamerykańskich. Inkowie uważali nagie psy peruwiańskie za wcielenie bóstw. Wykorzystywano je również do ochrony plantacji orchidei. Te sympatyczne, bardzo przyjacielskie i związane ze swoimi opiekunami czworonogi potrzebują dużo ruchu i czułości.
15 ras psów, które gubią mało sierści
Jednak nie każdy chce mieć psa bezwłosego. Dlatego poniżej przygotowałam zestawienie 15 ras psów niegubiących sierści. No, przynajmniej nie gubiących jej w nadmiarze.
Bichon Frise
Bichon Frise / fot. Kirsty O'Connor/PA Images via Getty Images
To małe i skore do zabawy psy, które cechuje długowieczność. Mają długą, kręconą białą sierść, przypominającą nieco watę cukrową. A chociaż nie zrzucają wiele sierści, to ich futro wymaga starannej i codziennej pielęgnacji. Sama sierść jest dość licha i niezbyt grzeje pieska, a także przesiąka wodą. Dlatego to właśnie pieski tej rasy najczęściej widujemy na spacerach ubrane w kurteczki. Jest to znakomita rasa dla każdego, kto potrzebuje miejskiego towarzysza. Są towarzyskie, łagodne i dożywają do nawet 20 lat.
Jamnik
O miłości Polaków do tej rasy najlepiej świadczy doroczny krakowski marsz jamników. Znane ze swoich długich ciał i krótkich, krzywych nóżek, gładkie i szorstkowłose Daschundy są łagodnymi psami o sympatycznym i zabawnym usposobieniu. Ich niewielkie rozmiary sprawiają, że są świetnymi psami do mieszkania. Przy odpowiednim nadzorze mogą być idealnymi zwierzakami dla właścicieli z dziećmi. Nic dziwnego, że są jedną z najpopularniejszych ras psów na całym świecie. Sierść jamników jest krótka i nie wymaga wiele zabiegów. Za to pieski miewają skłonność do chorób skóry.
Pudel
Pudle / fot. Carl Court/Getty Images
Ta pełna energii i inteligentna rasa jest doskonałym wyborem dla alergików. Jednak będzie potrzebować regularnej, profesjonalnej pielęgnacji, aby utrzymać sierść w dobrym stanie. Wszystkie trzy odmiany rasy pudla – standardowa, miniaturowa i zabawkowa – występują w różnych kolorach. W tym białym, czarnym, morelowym i szarym. Stanowią doskonałych towarzyszy.
Portugalski pies dowodny
Znany ze swojego niezmordowanego charakteru, portugalski pies dowodny pokryty jest sierścią przypominającą wodoodporny płaszcz. Futro tych psów może być kręcone lub faliste. Wymaga comiesięcznych wizyt u psiego fryzjera oraz codziennego szczotkowania. Te psy są lojalnymi towarzyszami. Są też aktywną i wysportowaną rasą, która wymaga regularnych, energicznych ćwiczeń, aby zachować sprawność i szczęście.
Sznaucer standardowy
Chociaż nie zrzucają regularnie tak dużo włosów, jak inne rasy, sznaucery standardowe wymagają, aby ich okrywa była ręcznie zdejmowana. Jakkolwiek dziwnie to brzmi, oznacza po prostu usuwanie luźnych, martwych włosów specjalnym trymerem. Należy to wykonywać co najmniej dwa razy w roku. Ich włosy na brodzie i nogach wymagają regularnego szczotkowania. Sznaucery są towarzyskie i czułe. Są szczególnie dobre w stosunku do dzieci, ale ich silna wola wymaga surowej ręki w treningu.
Border Terrier
Ta pracująca rasa terierów znana ze swojej wytrwałości i czujności w terenie. Border Terriery są czułymi i łatwymi do wyszkolenia zwierzętami. Ich aktywny charakter wymaga regularnych ćwiczeń. Za to ich sierść jest odporna na warunki atmosferyczne i wymaga jedynie okazjonalnego szczotkowania.
Maltańczyk
Tę rasę niewielkich, przypominających zabawki psów łatwo rozpoznamy dzięki długim, jedwabiście białym włosom. Maltańczyki są odważne i delikatne. Są wspaniałymi psami rodzinnymi, których osobowość zdecydowanie przerasta ich niewielkie ciała. Jednak ich sierść wymaga codziennego szczotkowania i regularnej pielęgnacji.
Coton de Tulear
Jeśli uwielbiasz tulić się do swojego psa, za to nie znosisz usuwania sierści z ubrań, to Coton de Tulear będzie dla ciebie idealny. Te kochające psy nigdy nie słyszały o przestrzeni osobistej. Chcą być przy opiekunie przez 24 godziny na dobę i już! Ale chociaż prawdopodobnie nie zostawią włosów leżących wokół, będą potrzebować codziennego szczotkowania, aby zapobiec tworzeniu się kołtunów w charakterystycznym, białym futrze.
Bolończyk
To inna mała, puszysta rasa o białym kolorze sierści. Sierści, która ma dwa wielkie plusy. Pies zrzuca jej niewiele, a to, co pozostaje, jest łatwe do pielęgnacji. Jego jedwabista, biała okrywa może być przycinana, aby ułatwić pielęgnację. Poza tym wystarczy raz dziennie przeczesać psa, aby zachować sierść w dobrym stanie.
Lhasa Apso
Należy do psów tybetańskich, chociaż jest absolutnym przeciwieństwem mastiffów. Po pierwsze, są to psy domowe, które chętnie siedzą na sofie i na kolanach. Po drugie, gubią stosunkowo niewiele sierści. Pociesza mnie jedynie fakt, że, podobnie jak w przypadku mastiffów, sierść Lhasa Apso składa się z podwójnego płaszcza i wymaga regularnego szczotkowania. Zaręczam, że niedopilnowanie tego doprowadza do gwałtownego pojawienia się kołtunów bardziej zapętlonych niż węzeł gordyjski.
Hawańczyk
Kolejna rasa kojarzona z pałacowymi wnętrzami. Zrzuca niewiele sierści, ale to nie znaczy, że sama sierść jest łatwa w pielęgnacji. Optymalnie jest zabierać hawańczyki do fryzjera raz na kilka miesięcy, a w tzw. międzyczasie często szczotkować.
Kerry Blue Terrier
Z jednej strony, psy tej rasy nie zrzucają wiele sierści. Ale z drugiej, samo utrzymanie sierści w dobrym stanie jest męczące i wymaga wielu zabiegów. Należy przycinać futro na głowie, szyi i uszach, a także na brzuchu. Pozostałe powinno być często i dokładnie szczotkowane. Więc niby nie zrzuca wiele, ale i tak trzeba spędzić wiele czasu na pielęgnacji. Z jeszcze innej strony, te sesje pielęgnacyjne to świetny czas na nawiązanie więzi ze swoim szczeniakiem!
Sznaucer miniaturowy
Te przyjazne, energiczne psiaki wnoszą do naszych domów mnóstwo charakteru. Za to nie pozostawią po sobie tony psiej sierści. Wystarczy przygotować się na wizyty u groomera co cztery do sześciu tygodni, cotygodniowe kąpiele i codzienne szczotkowanie. Wówczas sierść nie będzie problemem.
Basenji
Jeśli nie lubisz pielęgnacji, basenji może być dla ciebie dobrym rozwiązaniem. Ta niewymagająca rasa potrzebuje tylko raz w tygodniu szybkiego przejechania gumową rękawicą z wypustkami lub szczotką. Kąpiele też nie powinny być zbyt częste. Świetna rasa dla właścicieli mających niewiele czasu!
Shih Tzu
Shih Tzu / fot. iStockPhoto
Kolejna długowłosa rasa, która zrzuca zaskakująco niewiele sierści. Pielęgnacja Shih Tzu to sporadyczne wizyty u groomera i szczotkowanie raz na kilka dni.
