Niemieccy archeolodzy dokonali niespodziewanego odkrycia. Do Centrum Karola Wielkiego w Aachen trafiło kilka nowych artefaktów i zabytków z czasów państwa karolińskiego. Tak określa się okres w historii Imperium Frankijskiego w odniesieniu do epoki hegemonii dynastii Karolingów w Europie Zachodniej. Wśród przedmiotów dostarczonych do muzeum znajdowała się moneta, która zwróciła uwagę badaczy.
Pierwsza w historii moneta przedstawiająca królową Franków
Naukowcy zauważyli, że na awersie widnieje napis „Karol, król Franków” wraz z jego wizerunkiem. Z kolei na rewersie wybito „Królowa Fastrada”. Badacze podejrzewają, że moneta została wybita ok. 793–794 roku. Pracownicy muzeum w Aachen podkreślają, że fakt wspomnienia królowej na monecie jest bardzo niezwykły, ponieważ nigdy wcześniej żadna królowa nie znalazła się na bilonie z czasów imperium karolińskiego.
W 790 roku doszło do reformy monetarnej Karola Wielkiego. Jej celem było stworzenie zupełnie nowej i jednolitej monety. System pieniężny miał być również manifestacją potęgi władcy. Właśnie dlatego król postanowił, aby w państwie Franków działała jedna główna mennica, w której miały być wybijane pieniądze. W ten sposób władca chciał zminimalizować możliwość niekontrolowanej produkcji.
Moneta z czasów reformy systemu pieniężnego Karola Wielkiego
Na mocy reformy sytemu pieniężnego na jednej ze stron monety umieszczano imię władcy wraz z tytułem, które znajdowały się w otoku, a w centrum umieszczany był wizerunek krzyża. Na rewersie z kolei umieszczano monogram panującego oraz nazwę mennicy. Natomiast po po koronacji cesarskiej Karola (uzyskał wówczas tytuł cesarza Rzymu) na awersie umieszczać zaczęto popiersie cesarza w wieńcu laurowym, a na rewersie wizerunek świątyni z krzyżem.
Jedyną kobietą, którą kiedykolwiek przedstawiono na karolińskiej monecie była Maryja. Badacze z różnych źródeł wiedzieli, że Karol Wielki bardzo kochał Fastradę. Autorzy odkrycia podkreślają, że moneta jest kolejnym dowodem, który potwierdza tę wielką miłość. Historycy podejrzewają, że mógł to być również symbol, który wskazywał, że król i królowa sprawowali władzę wspólnie, jak równy z równym.
Eksperci twierdzą, że Karol Wielki mógł zdecydować się na umieszczenie wizerunku królowej po tym, jak zrobił to król Offa z Mercji. Angielski władca w 792 roku nakazał wybić pensa, na którym pojawiło się imię jego żony, królowej Cynethryth. Frankijski władca prawdopodobnie zainspirował się tą iście romantyczną decyzją. Co ciekawe, syn Karola w tym okresie miał poślubić córkę Offy. Świadczy to o dobrych relacjach pomiędzy Frankami a Anglikami u schyłku VIII wieku.
Kim była Fastrada?
Niemieccy naukowcy przypominają, że królowe z czasów państwa karolińskiego są bardzo mało znane. Większość nie pojawia się w żadnych źródłach, dlatego historycy opierają się bardzo często na przypuszczeniach. Fastrada jest wyjątkiem, a jej historia jest stosunkowo dobrze udokumentowana.
Fastrada była córką saksońskiego hrabiego Radulfa. Pochodziła z Dolnej Saksonii. W 783 roku brała udział w buncie przeciwko Karolowi Wielkiemu. Władca Franków w tym samym roku stracił swoją drugą żonę Hildegardę. Zaledwie pięć miesięcy po jej śmierci postanowił poślubić Fastradę, aby zawrzeć sojusz z jej ojcem w wojnie przeciwko Sasom.
Trzecia żona Karola Wielkiego dała mu dwie córki. W średniowiecznych kronikach można przeczytać, że królowa odegrała kluczową rolę w panowaniu frankijskiego króla. Z drugiej strony, podobno miała niezwykle nieprzyjemny charakter i nakłaniała swojego męża do okrucieństwa. Prawdopodobnie to właśnie pod wpływem Fastrady Karol skazał na dożywotnie zamknięcie w klasztorze swojego syna z pierwszego małżeństwa, Pepina Garbatego. Ich małżeństwo trwało 11 lat, aż do jej śmierci w 794 roku.
Źródło: Wiley Online Library.
