Strasburg: zabytki
Śródmieście Strasburga leży na tzw. Grande Île, czyli wyspie otoczonej kanałami. Duża Liczba znajdujących się tutaj zabytków zdecydowała o tym, że strasburska starówka została w 1988 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Największą atrakcją tej części miasta pozostaje niewątpliwie potężna katedra Notre Dame - majstersztyk XV-wiecznej gotyckiej architektury, będący przez ponad dwieście lat (1647-1874) najwyższym budynkiem na świecie.
Wnętrze katedry okazuje się tak samo fascynujące jak jej powierzchowność. Znajdziemy tu zadziwiające swym ogromem kamienne filary oraz najstarszy francuski witraż (1070 r.). Zdecydowana większość zwiedzających pragnie jednak zobaczyć przede wszystkim renesansowy zegar astronomiczny o tarczy liczącej sobie 18 metrów. Zegar ów, poza wskazywaniem aktualnego czasu, informuje również o bieżącej dacie, znakach zodiaku i fazie księżyca - wszystko to zaś w asyście ruchu figur i precyzyjnych mechanizmów rodem ze Szwajcarii.
Warto przy okazji nadmienić, że po lewej stronie zegara katedralnego, wśród wielu innych ozdobników, znajduje się portret Mikołaja Kopernika (sam zegar nosi zresztą znamiona kopernikańskiego wyobrażenia Układu Słonecznego). Nie jest to wcale jedyny polski akcent. Blisko głównego ołtarza można jeszcze odnaleźć tablicę, która została wmurowana po wizycie papieża Jana Pawła II w 1988 roku.
Kolejnym istotnym powodem, dla którego warto odwiedzić Strasburg, jest z pewnością La Petite France - zapewne najbardziej lubiana przez turystów dzielnica miasta. Malowniczo poprzecinana licznymi kanałami, pozwala nam w spokoju podziwiać bajkowe domki z muru pruskiego.
Owe domki, same w sobie stanowiące znak rozpoznawczy Alzacji, spotkać można we wszystkich okolicznych miastach i miasteczkach, jednak to właśnie strasburska Petite France grupuje je w sposób najbardziej efektowny. Aż prosi się o pstryknięcie zdjęcia!
Przeciwwagę dla "starego" Strasburga stanowi dzielnica Neustadt, której powstanie wiąże się z przejęciem miasta przez Prusaków po wojnie z 1870 roku. Nowe władze posiadały własną koncepcję zagospodarowania przestrzeni i przystąpiły niezwłocznie do wznoszenia gmachów publicznych (m.in. pałacu cesarskiego, biblioteki, uniwersytetu), a także mieszkalnych. Bardzo charakterystyczny w tej dzielnicy okazuje się tzw. Dom Egipski, którego elewację pokrywają elementy kojarzące się z państwem piramid.
