Druga z pierwszych cywilizacji Starego Świata pozostawiła po sobie masę niesamowitych pamiątek, które do dziś świadczą o jej wielkości i niewiarygodnym stopniu rozwoju. Egipskie relikty przeszłości są jak otwarta księga dziejów krainy nad Nilem. Wszystkie opowiadają inną historię i pozwalają nam przekonać się, jak wyglądało życie w tym niezwykłym miejscu.

Podróżnikom z całego świata Egipt kojarzy się przede wszystkim ze wspaniałą pogodą, z malowniczymi plażami Morza Śródziemnego i Czerwonego, luksusowymi kurortami i bezkresem pustynnych piasków. Nie zapominajmy jednak, że kraj nad Nilem ma do zaoferowania coś więcej niż tylko najbardziej oczywiste atrakcje. Egipt to przede wszystkim skarby nieistniejącej już kultury, liczące wiele tysięcy lat. 

Piramidy w Gizie

Naszą wycieczkę rozpoczynamy w najbardziej rozpoznawalnym miejscu w Egipcie. Piramidy w Gizie to jeden z siedmiu cudów starożytnego świata, jedyny, który przetrwał do dziś. Wybudowane w najważniejszym mieście Starożytnego Egiptu, obecnie stanowią część aglomeracji Kairu.

Kompleks składa się z trzech głównych obiektów - piramid Cheopsa, Chefrena i Mykerinosa - oraz wielu pobocznych grobowców i kwater budowniczych. Liczące kilkadziesiąt wieków budowle o kształcie ostrosłupa robią piorunujące wrażenie, nie tylko pod względem kunsztu, ale przede wszystkim precyzji wykonania. Przykładem niech będzie największy ze wszystkich grobowców - piramida Cheopsa. W starożytności, mierzyła 146 metrów (obecnie 137 metrów). Składa się z 2,3 mln wapiennych bloków, z których najcięższe ważą 15 ton (średnia waga bloków to 2,5 t). Każdy jej bok jest zorientowany względem stron świata z dokładnością wynoszącą 4 minuty kątowe. To niewiarygodne, że 2560 lat p.n.e. ludzie potrafili budować tak niesamowite obiekty, mając do dyspozycji jedynie wyliczenia matematyczne i siłę mięśni niewolniczych zastępów.    

Wielki Sfinks

Pozostajemy w obszarze starożytnej nekropolii w Gizie. Jej tajemnic do dziś strzeże Wielki Sfinks - ogromny posąg lwa z ludzką głową, wykuty z kamiennego bloku. Ma aż 72 m długości i 20 m wysokości, co czyni go jednym z największych starożytnych posągów. 

Sfinks od wieków jest postrzegany jako symbol tajemniczości. Trzeba przyznać, że w strzeżeniu sekretów, nie ma sobie równych, bo nadal niewiele wiemy na jego temat. Naukowcy przypuszczają, że pierwotnie był to posąg lwa, a ludzka głowa pojawiła się nieco później. Królewskie nakrycie głowy zdaje się sugerować, że wykuta w kamieniu twarz przedstawia faraona Chefrena. Wiadomo, że dawniej zdobił go także ureusz i kwadratowa broda. Niektórzy badacze wysuwają teorię, że posąg wcześniej był otynkowany i pomalowany na czerwono.

Najbardziej zagadkowe jest jednak to, co znajduje się wewnątrz Sfinksa i pod nim. W środku budowli odkryto trzy tunele. Pod posągiem znajduje się sieć korytarzy z licznymi komnatami, które wciąż jeszcze czekają na zbadanie. 

Dolina Królów

Przenosimy się do miejsca spoczynku egipskich władców z XVIII, XIX i XX dynastii. Dolina Królów - część tebańskiej nekropolii - jest położona na terenie Teb Zachodnich. Jako pierwszy spoczął tam Totmes I. Ostatnim faraonem pochowanym w tym miejscu był natomiast Ramzes XI. 

Grobowce władców zostały wykute w skale. Największa komnata grobowa, w której spoczął Seti I, mierzy aż 120 m kw. Większość pomieszczeń została bezlitośnie splądrowana jeszcze w starożytności. Do tej pory, archeolodzy odkryli tylko jeden nietknięty grób, należący do Tutanchamona

Piramida Dżesera w Sakkara

Zestawienie obejmujące najsłynniejsze zabytki Egiptu nie byłoby kompletne bez najstarszego ze wszystkich monumentalnych grobowców. Piramida Dżesera (Dżosera), nazywana też schodkową, została wzniesiona ok. 2650 r. p.n.e. Zaprojektował ją pierwszy architekt znany z imienia - Imhopteba. Wcześniej władcy byli chowani w grobowcach z cegły.

Obecnie obiekt mierzy ok. 60 m. Pod jego powierzchnią znajduje się duża sieć korytarzy i sal. Komnata grobowa Dżesera jest położona na głębokości 28 metrów. 

Piramida Łamana

Kolejny ciekawy obiekt to słynna Piramida Łamana w Dahszur - jedyna tego typu budowla o tak specyficznej konstrukcji. Mniej więcej w połowie wysokości następuje zmiana kąta pochylenia ścian, z  54°31′ na 43°21′. Dlaczego budowniczowie zdecydowali się na taki zabieg? Odpowiedź jest prosta. Obiekt wybudowano na niezbyt stabilnym podłożu, w wyniku czego dochodziło do pękania ścian. Zmieniając kąt nachylenia, finalnie doprowadzono do obniżenia obiektu.

Nie można jednak wykluczyć, że taka konstrukcja skrywa w sobie niepoznaną symbolikę. Należy bowiem podkreślić, że charakteryzuje ją pewna dwoistość - dwa kąty nachylenia boków, dwa korytarze prowadzące do dwóch zespołów komnat i dwóch komór grobowych, dwa wejścia do grobowca. Jak widać, liczba 2 pojawia się w wielu aspektach konstrukcyjnych tego niezwykłego obiektu.

Świątynia Hatszepsut

Zabytki starożytnego Egiptu to nie tylko piramidy, ale także świątynie. Jedna z najwspanialszych została wybudowana w Deir el-Bahari, w XV w. p.ne. Świątynia grobowa królowej Hatszepsut, zwana też "Świątynią Milionów Lat", składa się z trzech ułożonych kaskadowo poziomów, połączonych rampami. Poszczególne poziomy wyrastają z ogromnej ściany skalnej. 

Do położonego najniżej prowadziła aleja dekorowana obeliskami i sfinksami. Na środkowym mieściła się kaplica Hathor i Anubisa. Najwyższy taras zajmowały dwie Komory Odrodzenia - Hatszepsut i jej ojca.  

Świątynia Luksorska

Świątynia Luksorska, nazywana także Świątynią Narodzin Amona, to monumentalny obiekt wzniesiony na wschodnim brzegu Teb. Jej budowę rozpoczął Amenhotep III. Prace kontynuowali jego następcy, a ostateczny kształt zyskała w czasach panowania Ramzesa II. 

W zewnętrznej części, świątynia jest udekorowana kolumnami i otwartymi placami, które niegdyś były zdobione przez liczne posągi. Najbardziej charakterystycznym elementem tej konstrukcji jest podwójna kolumnada o długości 53 metrów, która prowadzi do dziedzińca Amenophisa. 

Świątynia w Karnaku

Świątynia Luksorska jest drugim najważniejszym zabytkiem Teb. Palmę pierwszeństwa dzierży świątynia Karnaku, położona 3 km dalej. Oba obiekty są połączone aleją procesyjną, wzdłuż której stoją sfinksy (słynna aleja sfinksów). 

Świątynia w Karnaku jest największym obiektem sakralnym starożytnego Egiptu. W dawnych czasach, cały kompleks zajmował 100 hektarów. W jego centralnej części mieściła się świątynia Amona. Otaczały ją miejsca poświęcone innym bóstwom. Najbardziej monumentalną częścią świątyni jest sala hipostylowa. Jej strop podtrzymywany był przez 134 kolumny. Najwyższe z nich mierzą 23 metry. 

Świątynia w Abu Simbel

Kolejna wspaniała świątynia w naszym zestawieniu. Obiekt w Abu Simbel został wybudowany na polecenie Ramzesa II, który zadedykował go bogom Słońca. 

Wejście do wykutej w skale świątyni zdobią cztery posągi faraona. Każdy z nich mierzy 20 metrów wysokości.  Wewnątrz znalazło się kolejnych osiem rzeźb, przedstawiających największego ze wszystkich władców krainy nad Nilem. 

Najodleglejsze sale znajdują się na głębokości niemal 60 metrów. Ściany świątyni ozdobiono wspaniałymi reliefami, przedstawiającymi faraona i boskie istoty, ku czci których wybudowano wspaniały obiekt. 

Kolosy Memnona

Nasze zestawienie zamykają dwa ogromne posągi faraona Amenhotepa III. Każdy z nich mierzy 15,6 m wysokości i waży ok. 800 ton. Posągi stanowią jedyną pozostałość po świątyni poświęconej władcy z XVIII dynastii. Badacze są zdania, że obiekt został zniszczony jeszcze w czasach starożytnych, w następstwie nawiedzających ten teren trzęsień ziemi i powodzi. 

Posągi wykute z gigantycznych bloków kwarcytu przedstawiają siedzącego faraona. U jego boku można dostrzec dwie mniejsze rzeźby kobiet, prawdopodobnie matki i żony Amenhotepa III. Od trzęsienia ziemi aż do czasów rzymskich, jeden z dwóch posągów każdego ranka wydawał niepokojące dźwięki. Według greckiej legendy, były to smutne jęki Memnona, który zginął z ręki Achillesa. Król Etiopów miał w ten sposób skarżyć się do Jutrzenki - swojej matki. Dziś wiadomo, że zjawisko to było następstwem ogrzewania skał przez poranne słońce.