Z USA na Mazury – niespotykana podróż amerykańskiej mewy
Mewa delawarska to gatunek, który u nas nie występuje. A jednak, po raz kolejny w ciągu ostatnich lat, zaobserwowano ją w Polsce. Tym razem pojawiła się nad Jeziorem Wulpińskim na Pojezierzu Olsztyńskim.
Spis treści
Zamieszkuje Amerykę Północną, ale pojawiła się na Mazurach – i to nie po raz pierwszy. Mewa delawarska sporadycznie przylatuje do Polski i za każdym razem budzi poruszenie wśród rodzimych miłośników ptaków.
Mewa delawarska w Polsce
Mewę delawarską zaobserwowano 14 lipca, nad Jeziorem Wulpińskim pod Olsztynem, w województwie warmińsko-mazurskim. Obserwatorka Anna Włodarczak-Komosińska zauważyła tam jednego, oznakowanego osobnika. Według portalu Clanga.com jest to osobnik, który po raz kolejny wrócił w to miejsce.
W ciągu ostatnich czterech lat, według danych Polskiej Komisji Faunistycznej, mewę delawarską obserwowano kilka razy i było to na pewno kilka osobników. Jeden z nich posiadał nadajnik i był wielokrotnie obserwowany w marcu oraz między lipcem a grudniem 2023 roku. Jezioro Wulpińskie także nie pierwszy raz jest miejscem, gdzie pojawiła się ta mewa. Ptak widywany jest tam od 2021 roku.
Pierwsze potwierdzone stwierdzenie tego gatunku u nas miało miejsce w 2013 roku, gdy pojedynczy osobnik został zaobserwowany nad Zatoką Gdańską. Od tego czasu notowano pojedyncze obserwacje, najczęściej zimą lub wczesną wiosną. Polska Komisja Faunistyczna klasyfikuje ją jako „gatunek, którego wszystkie pojawy wymagają weryfikacji”.
Gdzie zwykle żyje mewa delawarska?
Mewa delawarska (Larus delawarensis) to średniej wielkości gatunek mewy, zamieszkujący Amerykę Północną – od Meksyku po Alaskę, gdzie jest jednym z najpospolitszych gatunków mew. Gniazduje głównie w Kanadzie i północnych Stanach Zjednoczonych, a zimą migruje na południe USA i do Meksyku.
Ma białe ciało, szare skrzydła z czarnymi końcówkami, żółty dziób z charakterystyczną czarną obrączką (szczególnie widoczną u dorosłych osobników w tzw. szacie spoczynkowej) oraz różowe nogi. W okresie zimowym na głowie mogą pojawiać się delikatne szare wzory.
Jest gatunkiem wyjątkowo zalatującym do Europy. Regularne, choć nieliczne jej obserwacje notowane są głównie w zachodniej Europie, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Francji i Hiszpanii. W Europie Środkowej i Wschodniej spotykana sporadycznie.
Choć u nas niezwykle rzadka, IUCN uznaje ją za gatunek najmniejszej troski, z liczebnością szacowaną na około 2,5 miliona osobników.
Źródła: Clanga.com, Polska Komisja Faunistyczna
Nasza autorka
Magdalena Rudzka
Dziennikarka „National Geographic Traveler" i „Kaleidoscope". Przez wiele lat również fotoedytorka w agencjach fotograficznych i magazynach. W National-Geographic.pl pisze przede wszystkim o przyrodzie. Lubi podróże po nieoczywistych miejscach, mięso i wino.