Bogactwo naturalne Puszczy Karpackiej

“Mozaika starych lasów i powstałych spontanicznie wtórnych drzewostanów, funkcjonująca w warunkach niewielkiej presji człowieka, tworzy krajobraz charakteryzujący się unikatowym w skali Polski nagromadzeniem przyrodniczego bogactwa”

– piszą eksperci, wskazując na to, iż na terenie planowanej wycinki stwierdzono występowanie gatunków “świadczących o ciągłości siedlisk leśnych i ich puszczańskości”, m.in. nadrzewnych gatunków mszaków i porostów, 14 gatunków chrząszczy chronionych i ok. 50 gatunków chrząszczy ginących i zagrożonych, w tym 2 gatunki dotychczas uznawane za wymarłe, 3 krytycznie zagrożone, 7 silnie zagrożonych i 12 narażonych na wyginięcie.

Naukowcy Komitetu Biologii Środowiskowej i Ewolucyjnej PAN wskazują również na to, iż cały obszar Puszczy Karpackiej jest, obok Puszczy Białowieskiej, jedną z najważniejszych ostoi dla gatunków leśnych zwierząt, które są ściśle zależne od obecności dna martwych drzew.

W swoim liście eksperci opisują również szereg gatunków ptaków leśnych, dla których azylem jest teren puszczy. Żyje tam między innymi połowa polskiej populacji orła przedniego, jedna trzecia populacji puszczyka uralskiego i dzięcioła trójpalczastego, jedna czwarta populacji muchołówki białoszyjej oraz jedna piąta populacji dzięciołów zielonosiwego i białogrzbietego – wymieniają.

Przypominają również, że jako obszar retencji wody oraz rezerwuar węgla organicznego Puszcza Karpacka powinna być szczególnym obiektem ochrony, jako że jej tereny są niezbędne dla naturalnej regulacji stanu wód, a także zabezpieczają przed zagrożeniem powodziowym Wisły i jej górnych dopływów. Wycinka drzew może pozbawić obszar tej ważnej funkcji.

Naukowcy PAN proponują konkretne rozwiązania

Naukowcy wymieniają szereg negatywnych zmian, które w ostatnim czasie dotknęły Puszczy Karpackiej, wskazując między innymi na to, że na jej terenie zbudowano wiele dróg umożliwiających wjazd do lasów nawet bardzo dużym pojazdom służącym do wywozu drewna. Zwracają uwagę również na to, że powstała tam niezwykle gęsta sieć szlaków zrywkowych, co spowodowało wzrost intensywności cięć na obszarach, które wcześniej pozostawały dzikie. Wiąże się to również z pozbywaniem się najstarszych drzew, a obecnie system wycinki w Puszczy Karpackiej często wymaga wjazdu ciężkich sprzętów do lasu. Wymieniają też negatywny wpływ masowej wycinki na zmiany klimatu i środowisko naturalne, podkreślając, że ochrona unikatowych lasów górskich “jest wyrazem oczekiwań społecznych oraz wpisuje się w Europejską Strategię Bioróżnorodności 2030”.

Apel do wiceministra Siarki zawiera również konkretne propozycje rozwiązań, które według ekspertów Państwowej Akademii Nauk są konieczne. Należą do nich między innymi utworzenie sieci rezerwatów, które zabezpieczą najcenniejsze obiekty przyrodnicze na terenie planowanego Turnickiego Parku Narodowego, moratorium na prowadzenie cięć na terenie kilku proponowanych rezerwatów, wypracowanie kompromisu w zakresie udziału starych zamierających drzew oraz miąższości drzew martwych, które są domem dla rzadkich i chronionych gatunków saproksylicznych oraz dzięciołów, a także całkowity zakaz budowania dróg leśnych i szlaków zrywkowych na pozostałych dzikich obszarach oraz maksymalna neutralizacja wpływu już istniejących dróg na siedliska znajdujące się wzdłuż cieków wodnych.