Rekin nie do końca grenlandzki? Słynny polarny drapieżnik ma „przedszkole” znacznie bliżej nas
Rekin grenlandzki, uważany za jednego z najbardziej tajemniczych mieszkańców Arktyki, dorasta zupełnie gdzie indziej, niż dotąd sądzono. Nowe analizy naukowców rzucają światło na prawdziwe miejsce wychowu młodych osobników.
Spis treści
- Skagerrak – nieoczekiwane przedszkole polarnego olbrzyma
- Co wiemy o młodych rekinach grenlandzkich?
- Znaczenie badania dla ochrony gatunku
Nowe badania opublikowane w czasopiśmie „Ecology and Evolution” dowodzą, że wody cieśniny Skagerrak są kluczowym dla rekina grenlandzkiego obszarem wychowu młodych. To zupełnie zmienia naszą dotychczasową wiedzę o tych długowiecznych, tajemniczych polarnych olbrzymach.
Skagerrak – nieoczekiwane przedszkole polarnego olbrzyma
Do tej pory uważano, że rekiny grenlandzkie rodzą się i dorastają w wodach Arktyki. Jednak analiza występowania 1610 osobników z całego północnego Atlantyku wykazała, że to w cieśninie Skagerrak występuje największy odsetek młodych osobników, mierzących od 90 do 200 centymetrów.
Skagerrak to ważny akwen między Danią, Norwegią a Szwecją, stanowiący początek połączenia między Morzem Północnym z Bałtyckim. Kolejne to tzw. Cieśniny Bałtyckie: Kattegat, Sund i Wielki Bełt.
Co wiemy o młodych rekinach grenlandzkich?
Rekin grenlandzki (inaczej rekin polarny) jest znany z niezwykłej długowieczności (może żyć ponad 400 lat), powolnego metabolizmu i ogromnych rozmiarów (do 6,4 metra długości). Dotychczas niewiele wiedziano o miejscach rozrodu i młodzieńczych etapach życia tego gatunku rekina.
Badania, które obejmowały przegląd muzealnych okazów i baz danych wskazują, że rekiny te rodzą się prawdopodobnie w głębokich wodach w pobliżu Grzbietu Śródatlantyckiego, na południe od Islandii. Nowonarodzone osobniki mierzą ok. 40 cm długości i rodzą się prawdopodobnie w spokojnych, głębokich rejonach, gdzie nie występuje intensywne rybołówstwo.
W Cieśninie Skagerrak natomiast gromadzą się młode osobniki, określane przez badaczy jako „nastolatki”, znajdując tam odpowiednie warunki do dalszego wzrostu. Bogactwo biologiczne tego obszaru i różnorodność potencjalnych ofiar, jak ryby, ssaki morskie oraz padlina, przyciągają młode rekiny. Najgłębsze partie Skagerraku stanowią dla nich ważne żerowisko, co zmienia wcześniejsze przekonania o ich związku wyłącznie z wodami Arktyki.
Znaczenie badania dla ochrony gatunku
Historyczne dane z ostatnich 150 lat, obejmujące przypadki wyrzucenia na brzeg oraz przypadkowe połowy w Danii, a także zgłoszenia od szwedzkich wędkarzy, potwierdzają obecność młodych osobników właśnie w Skagerraku. Z punktu widzenia ochrony gatunku to kluczowe odkrycie.
Rekin grenlandzki figuruje na Czerwonej Liście IUCN jako gatunek „narażony” (vulnerable). Nowe informacje umożliwią opracowanie lepszych działań ochronnych. Naukowcy podkreślają, że biorąc pod uwagę wyjątkowo długi cykl życia tych rekinów, regionalna ochrona ich młodzieńczych siedlisk ma fundamentalne znaczenie w przeciwdziałaniu ich spadkowi liczebności.
Źródło: Ecology and Evolution
Nasza autorka
Magdalena Rudzka
Dziennikarka „National Geographic Traveler" i „Kaleidoscope". Przez wiele lat również fotoedytorka w agencjach fotograficznych i magazynach. W National-Geographic.pl pisze przede wszystkim o przyrodzie. Lubi podróże po nieoczywistych miejscach, mięso i wino.