Reklama

Indonezyjska wyspa Borneo to ważne miejsce archeologicznych cudów. Uwagę naukowców przykuł jednak odnaleziony w pobliżu wioski Paau niewielki topór lejkowaty, który może pochodzić z kosmosu. Jak się znalazł na wyspie i do czego służył?

Niezwykłe znalezisko na końcu świata

Odkrycia dokonał miejscowy poszukiwacz złota na północnym terytorium wyspy, w pobliżu wioski Paau. Już wcześniej znajdowano w okolicy osady niezwykłe przedmioty: starożytne koraliki i narzędzia kamienne kojarzone z ludem Dajaków, rdzennych mieszkańcach Borneo, którzy zamieszkiwali te tereny już około II tysiąclecia p.n.e.

To wszystko dlatego, że wioska ta jest niezwykle oddalona od cywilizacji: jej położenie na malowniczym zbiorniku Riam Kanan sprawia, że można się na nią dostać jedynie łodzią. Łodzią, która płynie przynajmniej dwie godziny.

Topór z innej planety

Topory lejkowate pełniły ważną rolę związaną z indonezyjską mitologią. W lokalnej tradycji miały pojawiać się w miejscach, w które uderzył piorun. Przez tubylców określane są mianem Gigi Petir lub Untu Gledek.

Indonezyjski zespół zajmujący się dziedzictwem kulturowym wskazuje, że przedmioty te są niewielkie, starannie wykonane i cenione raczej jako elementy prestiżu lub instrumenty wymiany handlowej. Przez swój kształt nie mają większej wartości bojowej.

Meteoryt symbolem statusu

Czyli oręż nie przyleciał jednak z kosmosu? Cóż – i tak, i nie. Najprawdopodobniej wykonany jest z meteorytu: fragmentu ciała niebieskiego, który uderzył w ziemię. Jego obróbka wymagała eksperckiej wiedzy metalurgicznej, której naukowcy nie podejrzewali u lokalnej ludności.

Liczne legendy sugerują, że było inaczej baja się, że mieszkańcy Borneo używali „kamieni z nieba” do tworzenia swoich broni. Stąd właśnie wywodzą się historie o toporach pojawiających się w miejscu uderzenia piorunów. Nowe odkrycie może wytłumaczyć te pomysły.

Ostateczne dowody przyniosą jednak dopiero dalsze analizy. Mają one wyjaśnić pochodzenia topora, jego kontekst kulturowy i odkryć tajemnicę przejścia społeczeństwa Kalimantanu z epoki kamienia do epoki brązu. Obecnie topór jest przedmiotem badań indonezyjskich instytucji.

Źródło: Radar Banjarmasin

Nasz autor

Jonasz Przybył

Redaktor i dziennikarz związany wcześniej m.in. z przyrodniczą gałęzią Wydawnictwa Naukowego PWN, autor wielu tekstów publicystycznych i specjalistycznych. W National Geographic skupia się głównie na tematach dotyczących środowiska naturalnego, historycznych i kulturowych. Prywatnie muzyk: gra na perkusji i na handpanie. Interesuje go historia średniowiecza oraz socjologia, szczególnie zagadnienia dotyczące funkcjonowania społeczeństw i wyzwań, jakie stawia przed nimi XXI wiek.
Jonasz Przybył
Reklama
Reklama
Reklama