Niezwykłe odkrycie, które zmienia historię Irlandii: ponad 600 domostw sprzed 3 tys. lat

Do odkrycia doszło na terenie prehistorycznego grodziska Brusselstown Ring w hrabstwie Wicklow. Obszar ten charakteryzuje się silnie urzeźbionym krajobrazem, składającym się z licznych wzgórz i dolin. Taka forma ukształtowania terenu od wieków sprzyjała zabudowie na tamtych terenach. Osady ulokowane na wzgórzach zaczęły powstawać już w około 3700 r. p.n.e., a ich ślady zauważamy w wielu współczesnych stanowiskach archeologicznych.

Jak wygląda Brusselstown Ring?

Osadę otaczają dwa szeroko rozstawione wały obronne. Grodzisko jest wyjątkowo rozległe – zewnętrzne obwarowania obejmują nie tylko Brusselstown, ale również inne prehistoryczne osiedle położone na sąsiednim wzgórzu. Tak rozległe rozwiązanie jest wręcz niespotykane w Irlandii i Wielkiej Brytanii.

Wnętrze osady nie jest puste. Najnowsze badania lotnicze ujawniły ponad 600 domniemanych platform pod zabudowę ulokowanych w Brusselstown Ring. 98 z takich miejsc zlokalizowano wewnątrz wewnętrznego pierścienia, a 509 pomiędzy wewnętrznym i zewnętrznym wałem. Archeolożka dr Cherie Edwards z Uniwersytetu Queen’s w Belfaście zaznacza, że nowe odkrycie wyróżnia się na tle innych znanych dotąd kompleksów osadniczych na terenie Irlandii i Wielkiej Brytanii. Badaczka podkreśla: „Wzorzec ten wyraźnie kontrastuje z bardziej typową formą prehistorycznych osiedli w Irlandii, które zazwyczaj składają się z jednego do pięciu domostw. Takie dane sugerują, że proto-miejski rozwój w Europie Północnej mógł rozpocząć się niemal 500 lat wcześniej, niż dotychczas sądzono.”

Dalsze badania nad osadą

Po zidentyfikowaniu bezprecedensowej liczby platform pod domostwa wewnątrz osady, zespół naukowców rozpoczął przeprowadzanie badań mających na celu lepsze zrozumienie charakteru stanowiska i zależności zachodzących w tamtejszych prehistorycznym społeczeństwie. Aby odpowiedzieć na te pytania, badacze przeanalizowali datowania radiowęglowe i przeprowadzili cztery wykopaliska sondażowe. Wykopy archeologiczne zostały celowo wykonane w domach o różnej średnicy – taka technika miałaby pomóc w stwierdzeniu poważnych różnic pomiędzy mieszkańcami o odmiennej wielkości posiadłości. Zróżnicowanie architektoniczne miałoby wiązać się z różnicami w ilości lub rodzaju znajdowanych zabytków.

Mimo, że wyraźnych różnic nie stwierdzono, to datowanie radiowęglowe pokazało, że domy wszystkich rozmiarów były użytkowane w jednym czasie. Oznacza to, że w tym samym momencie osada była zamieszkiwana przez populacje skupioną w aż 600 domostwach. To wyraźny dowód na istnienie prehistorycznego społeczeństwa skupionego w czymś na kształt dzisiejszych metropolii.

Tajemnicza cysterna na wodę

Wśród domostw o regularnych kształtach, badacze odkryli strukturę, która rozmiarem nie przypomina typowych, kolistych zabudowań na tym stanowisku. Kształt i wielkość tajemniczego odkrycia pozwoliły naukowcom wysnuć hipotezę: znaleziskiem może być cysterna na wodę. Podobne budowle były już znajdywane w innych częściach Europy i pomagały prehistorycznym społecznościom utrzymywać stałe źródło słodkiej wody. Gdyby podejrzenie naukowców okazało się prawdziwe, mielibyśmy do czynienia z pierwszym takim obiektem odkrytym w irlandzkim grodzisku.

Źródło: Phys.org

Nasz autor

Olaf Kardaszewski

Absolwent Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych na Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie student magisterskiego kierunku Studiów Miejskich na tej samej uczelni. Interesuje się społecznymi i kulturowymi aspektami zmieniającego się świata, o czym chętnie pisze w swoich pracach. Współprowadzący projekt „Podziemna Warszawa” w National Geographic Polska. Uwielbia podróże, w trakcie których zawsze stara się obejrzeć mecz lokalnej drużyny piłkarskiej.