O potwierdzonym przypadku wścieklizny u lisa 19 stycznia poinformował Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Siedlcach. Chore zwierzę znaleziono w miejscowości Izabela, w gminie Wiązowna. Rozporządzenie w sprawie wprowadzenia dodatkowych restrykcji wydał wojewoda mazowiecki. 

Za zagrożone wścieklizną uznano dwie dzielnice Warszawy - Wawer i Wesołą, oraz powiaty otwocki i miński. 

Siedlecki Inspektorat przypomina, że na obszarze zagrożonym wystąpieniem wścieklizny opiekunów zwierząt obowiązują dodatkowe nakazy. Podstawowym jest nakaz trzymania psów na uwięzi lub na ogrodzonym terenie zamkniętym, a kotów w zamknięciu oraz pozostawienie zwierząt gospodarskich w okólnikach i na zamkniętych wybiegach.

Najlepszą ochroną dla psów i kotów przed wścieklizną są regularne szczepienia. Zgodnie z Ustawą o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, psa przeciwko wściekliźnie po raz pierwszy musimy zaszczepić po ukończeniu przez niego trzech miesięcy. Potem - nie rzadziej niż co 12 miesięcy.

Obecnie siedlecki urząd prowadzi także kampanię informacyjną „Zaszczep pupila - to tylko chwila”, która ma przypominać opiekunom czworonogów o obowiązkowych szczepieniach. 

Ponadto na zagrożonych obszarach zabrania się także organizowania targów, wystaw, konkursów,  pokazów z udziałem psów, kotów oraz innych zwierząt wrażliwych na wściekliznę. A także organizowania polowań i odłowów zwierząt łownych, za wyjątkiem odstrzałów sanitarnych dzików oraz polowań indywidualnych na dziki bez udziału psów – wymieniono na profilu urzędu. 

Inspektorat podał też szczegółowy zakres zagrożonych terenów. I tak obszar zagrożony obejmuje miasto stołeczne Warszawa:

  • w dzielnicy Wawer: część dzielnicy ograniczona od północy Mazowieckim Parkiem Krajobrazowym, od zachodu ulicą Kwitnącej Akacji, od południa ulicą Izbicką, ulicą Zagórzańską i ulicą Złotej Jesieni;
  • w dzielnicy Wesoła: część dzielnicy na południe od ulicy Trakt Brzeski oraz część dzielnicy ograniczona od północy linią kolejową, od zachodu ulicą I Praskiego Pułku i od południa ulicą Trakt Brzeski;
  • w powiecie mińskim: Miasto Sulejówek; w gminie Halinów miejscowości: Długa Kościelna – część miejscowości na zachód od ulicy Jana Kochanowskiego, Długa Szlachecka – część miejscowości na zachód od ulicy Prymasa Stefana Wyszyńskiego, Grabina, Halinów – część miejscowości na zachód od ulicy Okuniewskiej, Hipolitów, Józefin, Królewskie Brzeziny, Stary Konik;
  • w powiecie otwockim, w gminie Wiązowna miejscowości: Boryszew, Emów, Duchnów, Góraszka, Izabela, Majdan, Michałówek, Stefanówka, Wiązowna, Zagórze, Zakręt.

Jak informuje Inspektorat Weterynarii teren powinien być dodatkowo oznaczony tablicami „Uwaga obszar zagrożony wścieklizną zwierząt”. 

Wścieklizna – objawy u psa i kota

Wścieklizna jest chorobą zakaźną zwierząt, choć mogą zachorować na nią także ludzie. Atakuje ośrodkowy układ nerwowy. Wirus wścieklizny jest odporny na zamarzanie, natomiast wrażliwy na ogrzewanie. Już w temperaturze 60 st. C przeżywa zaledwie 5 minut. Jest też podatny na działanie większości środków dezynfekujących.

Do przeniesienia wirusa dochodzi przez kontakt ze śliną chorego zwierzęcia. Najczęściej do zakażenia dochodzi więc na skutek ugryzienia. Wirusy wścieklizny początkowo atakują zakończenia nerwowe uszkodzonych miejsc, a następnie poprzez nerwy obwodowe mózg. Dla zakażonych zwierząt prawie zawsze jest to choroba śmiertelna. Zgon następuje po około 2-4 dniach.

Dzikie zwierzęta chore na wściekliznę zazwyczaj zachowują się nietypowo - stają się nadmiernie agresywne lub wręcz odwrotnie - łagodne i łatwo dają się podejść człowiekowi. 

„U wściekłych zwierząt często występują ataki szału, nieposłuszeństwo, agresja i otępienie. Nierzadko stwierdza się biegunki lub zaparcia, wymioty, ślinotok, brak apetytu, gorączkę, trudności w połykaniu, niedowład żuchwy oraz mięśni przełyku. Zwierzę cały czas nosi język na wierzchu.  Wścieklizna może przybrać także postać cichą – nie stwierdza się wówczas żadnych widocznych symptomów” - czytamy w serwisie chwiladlapupila.pl.

U psów objawami wścieklizny może być niepokój i nadmierna pobudliwość, zjadanie niejadalnych przedmiotów (np. kamieni), napady szału, ślinotok, zez, niedowład kończyn. U kotów podobnie – pierwszą oznaką choroby jest dziwne zachowanie, uciekanie, nieustanne głośne miauczenie.