O tym, że pies jest najlepszym przyjacielem człowieka, słyszał każdy. Nie każdy jednak wie, że nasz najbardziej ukochany zwierzęcy towarzysz nie tylko mieszka pod naszym dachem i odwzajemnia uczucie miłości. Związek emocjonalny psa z człowiekiem rozszerza się bowiem także o poczucie zazdrości – nie mają co do tego wątpliwości naukowcy.
Jak przejawia się zazdrość u psa? Zbadała to grupa naukowców z Nowej Zelandii. Badacze przyjrzeli się reakcjom grupy pupili, których właściciele zaczynali głaskać wypchanego czworonoga. Wnioski są zaskakujące.
Czy pies może być zazdrosny o właściciela?
Doktoranci z Animal Minds Lab na Uniwersytecie Auckland regularnie badają zachowania poznawcze u różnych zwierząt, od papug, przez kruki, po psy. Wiosną 2021 roku opublikowano w czasopiśmie „Psychological Science” wyniki doświadczeń pokazujących ciekawą społeczną interakcję stada 18 czworonogów.
Czy pies może być zazdrosny? / Fot. Michael S. Williamson/The Washington Post via Getty Images
W badaniach sondażowych wśród właścicieli psów średnio 8 na 10 twierdzi, że zaobserwowało u swoich pupili jakąś formę zazdrości. Jak najczęściej zachowuje się zazdrosny pies? Ustalono, że zazdrość u psa przejawia się ciągłym wyciem czy inną wokalizacją. A czasem po prostu silnym ciągnięciem smyczy w przypadku, gdy opiekun(ka) zwraca uwagę na inne psy.
Po czym poznać zazdrość u psa?
Badacze z Auckland pokazali doświadczalnie, że właściciele doskonale rozumieją swoje zwierzęta. Zazdrość u psa przejawiała się silnym pragnieniem przerwania pieszczenia rywala (ciągnięciem smyczy w stronę opiekuna). To samo działo się także wtedy, gdy psu tylko wydawało się, że jego „pan” dotyka innego zwierzęcia. Choć widok na „konkurenta” został zasłonięty barierą, psia wyobraźnia pracowała.
Co ciekawe, gdy opiekun zwierzęcia czule głaskał cylinder w polarowym worku, a nie wielką przytulankę w kształcie psa, to jego własny czworonóg nie zdradzał żadnych emocji. Ciężko być zazdrosnym o worek.
Pies może być zazdrosny – potwierdzają badania / Fot. Tim Graham/Getty Images
– Wyniki naszego doświadczenia wspierają przekonanie, że psy potrafią być zazdrosne. Są też pierwszym dowodem na to, że psy są zdolne wyobrazić sobie wywołujące zazdrość zachowanie. We wcześniejszych badaniach mylono zazdrość z chęcią zabawy, zainteresowaniem czy agresją, bo nie testowano reakcji psa wobec właściciela – autorzy tłumaczą w informacji prasowej.
Nigdy też, jak zrobiono to w Auckland, nie umieszczano w tym samym pomieszczeniu sztucznego „rywala” w sytuacji, gdy opiekun psa nie poświęcał temu rywalowi uwagi. Psy jako jeden z nielicznych gatunków przejawiają zazdrość w sposób podobny do zachowania ludzkiego dziecka, gdy jego mama poświęca uwagę innemu malcowi.
Wśród ludzi zazdrość jest emocją ściśle powiązaną z samoświadomością. I to jeden z powodów, dla których naukowcy zajmujący się zwierzęcą kognitywistyką badają zazdrość i jej podobne zachowania u innych gatunków.
Jak zachowuje się zazdrosny pies?
Do podobnych wniosków, co badacze z Nowej Zelandii, doszły także Christine Harris i Caroline Prouvost z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego. Naukowczynie przygotowały eksperyment, do którego zaprosiły właścicieli czworonogów, by sprawdzić, czy psy faktycznie są zazdrosne. Opiekunowie mieli między innymi za zadanie bawić się z pupilem, ignorować go, czytać książkę na głos czy okazywać zainteresowanie psu-zbawce.
Wnioski są jednoznaczne. Psy, tak samo jak ludzie, bywają zazdrosne. Zazdrość u psa, co potwierdza przeprowadzony w USA eksperyment, szczególnie jest zauważalna, gdy właściciel swoją uwagę skupiał na innym przedmiocie, w tym przypadku na zabawce.
– Odkryliśmy, że psy wykazywały znacznie bardziej zazdrosne zachowania (np. wchodzenie pomiędzy właściciela a obiekt, pchanie/dotykanie obiektu/właściciela), gdy ich właściciele przejawiali czułe zachowania w stosunku do czegoś, co wyglądało na innego psa, w porównaniu do obiektów niespołecznych. Wyniki te wspierają hipotezę, że zazdrość ma jakąś „pierwotną” formę, która występuje u ludzkich niemowląt i przynajmniej w jednym gatunku społecznym poza ludźmi – przyznają.
