Piramida Słońca została wybudowana około 100 roku n.e. – mniej więcej w tym samym czasie co położona niedaleko Piramida Księżyca i Świątynia Pierzastego Węża. To jedna z największych tego typu konstrukcji na półkuli zachodniej. Jest to również trzecia co do wielkości piramida na świecie. Mierzy 66 m wysokości, a wymiary jej podstawy to 220 na 230 m.

Piramida Słońca to wielka zagadka

Piramida Słońca góruje nad stanowiskiem archeologicznym w Teotihuacán od wschodniej strony Alei Zmarłych. Do jej budowy wykorzystano 765 tys. metrów sześciennych materiałów, w tym tezontle – porowatej skały wulkanicznej. Po zachodniej stronie piramidy znajduje się 248 nierównych schodów prowadzących na szczyt konstrukcji. Piramida prawdopodobnie powstała na innej budowli. Nie wiadomo jednak, czym ta budowla była.

Niewiele wiemy też o ludziach, którzy zbudowali Teotihuacán. Naukowcy nie znaleźli potwierdzonego miejsca ich pochówku. Układ miasta może sugerować hierarchiczną strukturę społeczności. Nazwa stolicy imperium została nadana przez Azteków kilkaset lat po jego upadku i oznacza miejsce narodzin bogów. Mieszkańcy Teotihuacán posługiwali się wieloma językami, przez co badacze mają trudności ze wskazaniem dominującego.

Przeznaczenie Piramidy Słońca

Jakie przeznaczenie miała Piramida Słońca? To również pozostaje zagadką. Grabieże na przestrzeni lat ograniczyły ilość materiałów dostępnych do badań. Część archeologów przypuszcza, że na szczycie konstrukcji znajdowała się kiedyś świątynia. W latach 70. XX wieku badacze odkryli system jaskini i tuneli pod piramidą.

Prace archeologiczne w Teotihuacán trwają do dziś. W 2011 r. archeolodzy odnaleźli skrytkę, w której znajdowały się między innymi fragmenty glinianych naczyń, kawałki obsydianu i kości zwierząt. Dwa lata później środowisko historyków i eksploratorów zelektryzowała wiadomość o odkryciu podobizny Huehueteotla, bóstwa czczonego w cywilizacjach mezoamerykańskich.


Piramidę Słońca, tak jak i sąsiednie konstrukcje, warto oglądać o zachodzie słońca. Wtedy wyglądają najpiękniej. / fot. Randy Faris / Getty Images

Antropolodzy z Arizona State University ustalili, że robotnicy używali lokalnej jednostki miary: 83 cm dopowiadały średniej odległości między splotem słonecznym a koniuszkami palców wyciągniętej ręki. Piramida Słońca ma cztery boki, a każdy z nich mierzy około 260 jednostek, co odpowiada 260-dniowemu kalendarzowi używanemu przez ludność Teotihuacan do celów rytualnych. Wspomniane wcześniej kości zwierząt mają być kolejnymi dowodami na rytualne przeznaczenie Piramidy Słońca.

Teotihuacán i Piramida Słońca – burzliwa historia

Piramida Słońca przez kilka stuleci była w centrum regionu. Spotkał ją jednak brutalny koniec. Między 500 a 600 rokiem n. e. miasto Teotihuacan zaczęło podupadać. W ramach rytualnego zakończenia budowla została spalona.


Piramida Słońca to jedna z największych atrakcji turystycznych w Meksyku. I to dosłownie. / fot. Nils Axel Braathen / Getty Images

Co ciekawe, w cywilizacjach mezoamerykańskich była to dość powszechna praktyka. W wielu tradycjach i wierzeniach budynki postrzegano jako żywe istoty. Palono je, aby podkreślić duchową i fizyczną dominację nad podbitym społeczeństwem. Nie jest jednak jasne, dlaczego Piramida Słońca została podpalona. Powodem napięć mógł być napływ różnych grup etnicznych do miasta.

Mimo pożaru Piramida Słońca stoi do dziś. Można ją oglądać na stanowisku archeologicznym Teotihuacan. Dojazd ze stolicy Meksyku zajmuje nie dłużej niż godzinę.