Charlotta Bass
W 1952 roku Bass została pierwszą czarnoskórą kandydatką na wiceprezydenta, na liście postępowej partii. Zdążyła już ugruntować swoją pozycję jako wydawczyni prasowa, będąc właścicielką California Eagle, największej afroamerykańskiej gazety na Zachodnim Wybrzeżu. Rozczarowana ignorowaniem praw czarnoskórych i kobiet w obu głównych partiach, zwróciła się do Progressive party i dołączyła do Vincenta Hallinana we wspólnym wyścigu. Bass i Hallinan zdobyli 140 000 głosów, ale Dwight D. Eisenhower i Richard Nixon z łatwością wygrali. (19. poprawka nie zakończyła walki czarnych kobiet o prawa wyborcze.)
Charlotta Bass, kandydatka na wiceprezydenta z ramienia Partii Postępowej w 1952 r., Pozuje ze swoim kandydatem, Vincentem Hallinanem (po lewej) oraz aktywistą i performerem Paulem Robesonem. / PHOTOGRAPH BY LOS ANGELES EXAMINER, USC LIBRARIES/CORBIS/GETTY IMAGES
Frances „Sissy” Farenthold
Doświadczona polityk – Farenthold – przez cztery lata zasiadała w Izbie Reprezentantów Teksasu, jako jedyna kobieta w ówczesnej kadencji. W 1972 r. kandydowała na gubernatora, przegrywając w drugiej turze wyborów. Na Narodowej Konwencji Demokratów w tym samym roku, feministyczna liderka Gloria Steinem nominowała Farenthold na wiceprezydenta. Była poważnym kandydatem, ale straciła nominację na rzecz senatora Missouri Thomasa Eagletona.
Toni Nathan
Występując na liście Libertarian w 1972 roku, Nathan, producentka radiowa i telewizyjna z Oregonu, była pierwszą kobietą kandydującą na wiceprezydenta, która otrzymała głos w wyborach, kiedy republikański elektor, który nie mógł znieść Spiro Agnewy (kandydata z nadania Nixona), wybrał Toni Nathan.
LaDonna Harris
Harris, aktywistka i członkini narodu Komanczów, została pierwszą indiańską kandydatką na wiceprezydenta, kiedy startowała w 1980 roku z listy Partii Obywatelskiej. W latach 70. była siłą napędową spraw tubylczych w Waszyngtonie jako żona senatora z Oklahomy, Freda Harrisa. Ona i kandydat na prezydenta - Barry Commoner - działali na platformie ekologicznej i zdobyli mniej niż jeden procent głosów.
Angela Davis
Davis, czarnoskóra aktywistka i profesor filozofii z Kalifornii, która znajdowała się na liście najbardziej poszukiwanych przez FBI, znalazła się na liście partii komunistycznej w 1980 i 1984 roku. Ona i kandydat na prezydenta Gus Hall zdobyli mniej niż jeden procent głosów - zbyt mało, aby trafić na listę realnych kandydatek na wiceprezydenta wg CAWP.
Angela Davis prowadzi kampanię w Chicago w 1984 roku, jako kandydatka partii komunistycznej na wiceprezydenta. / PHOTOGRAPH BY THE ABBOTT SENGSTACKE FAMILY PAPERS, ROBERT ABBOTT SENGSTACKE/GETTY IMAGES
Geraldine Ferraro
W 1984 r. nowojorska kongresmenka Ferraro została pierwszą kobietą nominowaną na wiceprezydenta na liście dużych partii, kiedy Walter Mondale nazwał ją swoją koleżanką w wyścigu. Kongresmenka z Queens wstrząsnęła kampanią, ale ostatecznie Ronald Reagan i George H.W. Bush zdobyli większość mandatów, a Ferraro i Mondale wygrali tylko w Minnesocie, swoim rodzinnym stanie i w dystrykcie Kolumbii.
Demonstracja popierająca Waltera Mondale'a i Geraldine Ferraro podczas Narodowej Konwencji Demokratów w 1984 roku. / PHOTOGRAPH BY GEORGE ROSE, GETTY IMAGES
Emma Wong Mar
W 1984 roku Mar, córka chińskich imigrantów, długoletnia działaczka antywojenna i pro-robotnicza z Kalifornii, została pierwszą Amerykanką pochodzenia azjatyckiego, która kandydowała na wiceprezydenta, kiedy dołączyła do Soni Johnson na liście Partii Pokoju i Wolności - kalifornijskiej feministycznej partii socjalistycznej.
Winona LaDuke
LaDuke, ekonomistka i działaczka na rzecz rdzennych Amerykanów w Minnesocie, dołączyła do Ralpha Nadera na liście Partii Zielonych w 1996 i 2000 roku. LaDuke i Nader otrzymali 2,7 procent głosów w 2000 roku, czyli 2,9 miliona głosów. To największe poparcie, jakie uzyskała dotychczas jakakolwiek kandydatka na wiceprezydenta spoza dwóch głównych partii.
Sarah Palin
Kiedy John McCain wybrał Sarah Palin na swoją współkandydatkę, Palin została drugą kandydatką na wiceprezydenta z ramienia dużej partii, i pierwszą z ramienia Republikanów. McCain i Palin otrzymali prawie 60 milionów głosów, więcej niż jakikolwiek inny zespół z kobietą jako kandydatem na wiceprezydenta.
Chociaż wszystkie te kobiety miały różne motywacje, ich działania utorowały drogę kobietom, które za nimi podążały. Jak powiedziała Harris w niedawnym wywiadzie, jej matka powiedziała: „Możesz być pierwszą, która zrobi wiele rzeczy. Upewnij się, że nie będziesz ostatnią”.
