„Targane wiatrem dalekie wyspy, na których żyje więcej owiec niż ludzi” – o ten archipelag spierają się dwa kontynenty
Archipelag Falklandów, targany historycznym konfliktem i zamieszkany przez potomków brytyjskich osadników, skrywa więcej tajemnic niż mogłoby się wydawać. Choć wielu kojarzy go wyłącznie z wojną z 1982 roku, to dziś jest to miejsce o dynamicznej gospodarce, zaskakująco wysokim PKB i wyjątkowej kulturze wyspiarskiej.

Spis treści:
- Historia Falklandów – od brytyjskiego osadnictwa do wojny o Malwiny
- Gospodarka Falklandów – od hodowli owiec po licencje połowowe
- Współczesne wyzwania i kultura Falklandów
Archipelag Falklandów, znany również jako Malwiny, to miejsce o niepowtarzalnym charakterze i burzliwej przeszłości. Położone na południowym Atlantyku wyspy od lat przyciągają uwagę nie tylko miłośników przyrody i podróżników, lecz także obserwatorów polityki międzynarodowej. Wpływy brytyjskie widoczne są tu na każdym kroku – od architektury, przez język, po codzienne życie mieszkańców. Jednocześnie Falklandy wciąż pozostają przedmiotem sporu między Wielką Brytanią a Argentyną, co wpływa na ich rozwój i tożsamość.
Historia Falklandów – od brytyjskiego osadnictwa do wojny o Malwiny
Brytyjskie przejęcie wysp i początek sporu z Argentyną
Falklandy, czyli Malwiny, to archipelag liczący ponad 700 wysp, z czego największe to Falkland Wschodni i Falkland Zachodni. Leżą one około 500 km od wybrzeży Argentyny. Pierwsze wzmianki o wyspach pochodzą z XVII wieku, choć istnieją przypuszczenia, że mogły być znane wcześniej hiszpańskim i portugalskim żeglarzom.
Formalne brytyjskie osadnictwo rozpoczęło się w 1765 roku, gdy Anglicy założyli Port Egmont. Jednak wyspy szybko stały się przedmiotem rywalizacji między Francją, Hiszpanią a później także Zjednoczonym Królestwem i Argentyną. Po uzyskaniu niepodległości przez Argentynę w 1816 roku, kraj ten zaczął rościć sobie prawa do Malwin. W 1833 roku Wielka Brytania przejęła kontrolę nad wyspami, co do dziś pozostaje przedmiotem sporu między oboma krajami. Argentyńskie roszczenia mają oparcie zarówno w historii kolonialnej, jak i w strategicznym położeniu wysp.
Według analizy polskich badaczy „Falklandy – Malwiny” przygotowanej przez UMCS w Lublinie już od pierwszych dekad XIX wieku wyspy funkcjonowały jako brytyjskie terytorium zamorskie, a napływ kolonistów przyczynił się do wykształcenia specyficznej kultury mieszkańców.

Wojna o Falklandy w 1982 roku i jej konsekwencje
Spór o Falklandy (Malwiny) wszedł w nową fazę 2 kwietnia 1982 roku, gdy argentyńskie wojska zajęły wyspy. Operacja ta była próbą odzyskania archipelagu, lecz spotkała się z szybką i zdecydowaną reakcją Wielkiej Brytanii. Rozpoczęła się krótka, lecz intensywna wojna trwająca 74 dni. Brytyjczycy odzyskali kontrolę nad wyspami, a konflikt pochłonął życie ponad 900 osób, w tym 649 Argentyńczyków i 255 Brytyjczyków.
Wojna o Falklandy miała poważne konsekwencje polityczne – zarówno dla Argentyny, która doświadczyła po niej upadku junty wojskowej, jak i dla Wielkiej Brytanii, gdzie Margaret Thatcher zyskała poparcie opinii publicznej. Międzynarodowo konflikt uznawany jest za jedno z kluczowych starć zimnej wojny na południowej półkuli. Mimo iż wyspy pozostały pod zarządem brytyjskim, Argentyna nie przestaje podnosić roszczeń do tego terytorium.
Gospodarka Falklandów – od hodowli owiec po licencje połowowe
Przemiany ekonomiczne archipelagu i główne źródła dochodów
Tradycyjna gospodarka Falklandów opierała się na hodowli owiec oraz produkcji wysokiej jakości wełny eksportowanej głównie do Europy. Już w XIX wieku powstały tu liczne farmy owcze, a produkcja wełny stała się fundamentem lokalnego dobrobytu.
W drugiej połowie XX wieku sytuacja ekonomiczna wysp uległa diametralnej zmianie. W 1987 roku rząd Falklandów rozpoczął sprzedaż licencji na połowy ryb w swoich wodach terytorialnych, co szybko przyniosło znaczne dochody. Dochód z licencji połowowych stał się głównym źródłem finansowania lokalnych usług publicznych – systemu ochrony zdrowia, edukacji i infrastruktury.
Według badań „Rozwój gospodarczy terytoriów zależnych na Atlantyku Południowym”, przeprowadzonych na Uniwersytecie w Buenos Aires, wpływy z połowów ryb, szczególnie kałamarnic, przekraczają obecnie 40 mln dolarów rocznie. To właśnie sprzedaż licencji połowowych pozwoliła wyspom osiągnąć jeden z najwyższych poziomów PKB per capita w regionie.
Eksport, usługi i znaczenie turystyki
Obecnie eksport Falklandów obejmuje głównie:
- wełnę z owiec,
- ryby i owoce morza (głównie kałamarnice),
- znaczki pocztowe oraz monety kolekcjonerskie.
W ostatnich latach coraz większe znaczenie zyskuje turystyka. Falklandy odwiedza rocznie kilka tysięcy turystów, głównie z Europy i Stanów Zjednoczonych, zainteresowanych przyrodą oraz historią wysp. Najważniejsze atrakcje to obserwacje pingwinów, słoni morskich, jak również zwiedzanie stolicy Stanley oraz miejsc związanych z wojną o Falklandy.
Rozwijają się także usługi lokalne, związane z obsługą przyjezdnych i logistyką. Wyspy są samowystarczalne pod względem podstawowych produktów żywnościowych, choć wiele towarów importuje się z Wielkiej Brytanii.

Współczesne wyzwania i kultura Falklandów
Spór argentyńsko-brytyjski w XXI wieku
Mimo upływu ponad czterech dekad od wojny, konflikt o Falklandy/Malwiny wciąż pozostaje nierozstrzygnięty. Argentyna regularnie podnosi roszczenia do wysp, powołując się na rezolucje ONZ dotyczące dekolonizacji. W 2013 roku prezydent Cristina Kirchner wystąpiła oficjalnie o rozpoczęcie negocjacji w sprawie przekazania wysp, jednak rząd brytyjski oraz mieszkańcy Falklandów nie wyrazili na to zgody.
W marcu 2013 roku odbyło się referendum, w którym ponad 99% głosujących opowiedziało się za pozostaniem pod zwierzchnictwem Wielkiej Brytanii. Był to wyraźny sygnał dla społeczności międzynarodowej, że mieszkańcy wysp czują się związani z Wielką Brytanią zarówno kulturowo, jak i politycznie.
Jednocześnie wciąż trwają spory dotyczące granic morskich i prawa do wydobycia surowców naturalnych w strefie ekonomicznej Falklandów. Co istotne, ONZ do dziś nie przyznała Argentynie prawa do wyłącznego rozstrzygania o losie wysp.
Życie codzienne, kultura i atrakcje turystyczne archipelagu
Życie na Falklandach to nie tylko historia konfliktów, ale także codzienność małej, zżytej społeczności. Stolica wysp, Stanley, zachowała charakter brytyjskiego miasteczka – z czerwonymi budkami telefonicznymi, klasycznymi pubami i szkołami nauczającymi w języku angielskim. Około 3,5 tys. mieszkańców wysp to głównie potomkowie brytyjskich osadników, ale coraz częściej przybywają tu także osoby z innych krajów.
Kultura Falklandów jest mieszanką brytyjskich tradycji z wpływami południowoamerykańskimi. Ważną częścią tożsamości mieszkańców są coroczne obchody rocznic związanych z wojną o Malwiny oraz pielęgnowanie lokalnych zwyczajów. Typowe dania kuchni wyspiarskiej opierają się na baraninie i rybach, a lokalne święta łączą elementy brytyjskiego dziedzictwa z lokalną specyfiką.
Archipelag słynie z wyjątkowej fauny. Można tu obserwować kilka gatunków pingwinów, słonie morskie, lwy morskie oraz wiele ptaków. Wśród turystów dużą popularnością cieszą się także wycieczki śladami bitew z 1982 roku oraz zwiedzanie Muzeum Wysp Falklandzkich, gdzie można zapoznać się z historią, kulturą i codziennym życiem mieszkańców.
Stanley to także centrum administracyjne, edukacyjne i gospodarcze wysp. Znajduje się tu wiktoriańska katedra, pomnik z wielorybich kości szczękowych oraz liczne miejsca upamiętniające historię regionu. Mimo izolacji i surowego klimatu, mieszkańcy wysp tworzą zżytą społeczność, otwartą na turystów i nowe doświadczenia.
Źródła: Falklands.gov.fk, Universidad de Buenos Aires, Falklands Museum
Nasz ekspert
Łukasz Załuski
Redaktor naczelny „National Geographic Polska” i National-Geographic.pl. Dziennikarz podróżniczy i popularnonaukowy z 20-letnim stażem. Wcześniej odpowiedzialny m.in. za magazyny „Focus”, „Focus Historia” i „Sekrety Nauki”. Uważny obserwator zmieniającego się świata i nowych trendów podróżniczych. Inicjator projektu pierwszej naukowej rekonstrukcji wizerunków władców z dynastii Jagiellonów. Miłośnik tenisa, książek kryminalnych i europejskich stolic.


