Reklama

Dworzec jest modernizacją głównej stacji kolejowej w mieście Mons, w regionie Hainaut w Belgii. Choć jego wyjątkowy projekt był od dawna znany, a budowa ciągnęła się 20 lat – dopiero teraz, po ostatecznym ukończeniu, zbiera laury i zyskuje zasłużoną sławę. Właśnie trafił na listę siedmiu najpiękniejszych dworców świata 2025, otrzymując prestiżową nagrodę architektoniczną Prix Versailles.

Nowa architektoniczna perła Belgii

Projekt architekta z Hiszpanii, Santiago Calatravy, wygrał konkurs w 2006 r., proponując „monumentalny most” łączący historyczne centrum Mons z nową dzielnicą Grands Prés. Jego sercem jest centralna galeria o długości 165 m i wysokości 15 m, biegnąca ponad torami, pełniąca funkcję zarówno łącznika, jak i ważnego miejskiego pasażu.

Jak zwykle w przypadku projektów Calatravy, budynek jest ażurowy, biały i pełen światła. Konstrukcja jest podzielona stalowymi żebrami, z dużymi przeszkleniami, akcentami z drewna i kamiennymi posadzkami. Naturalne światło dociera tu niemal wszędzie. Cały obiekt działa jako węzeł transportowy z 7 peronami kolejowymi, 29 stanowiskami autobusowymi, parkingiem podziemnym, miejscami dla rowerów i taksówek.

Co wyróżnia projekt Calatravy?

Projekt kładzie nacisk na dostępność: zastosowano windy, schody ruchome, prowadnice dotykowe i czytelne oznakowanie. Wokół dworca powstały nowe przestrzenie miejskie, w tym aż 12 000 m kw. terenów publicznych, co wpisuje stację w szerszy proces odnowy miasta – a Mons jest miastem dość małym.

Dworzec w Mons
Dworzec w Mons fot. Japplemedia, Wikimedia Commons, CC-BY-4.0

Choć początkowy budżet wynosił 37 mln euro, ostateczny koszt wzrósł ponad dziesięciokrotnie i sięgnął ok. 480 mln. Budowa trwała niemal dwie dekady, a oficjalne udostępnienie pasażerom nastąpiło 31 stycznia 2025 r. Od tego czasu dworzec zyskuje coraz większą sławę i zgarnia nagrody.

Kim jest Santiago Calatrava?

Santiago Calatrava to hiszpański architekt słynący z futurystycznych, rzeźbiarskich konstrukcji inspirowanych naturą. Jego realizacje wyróżnia lekkość, ekspresyjna geometria i wykorzystanie naturalnego światła.

Zaprojektował między innymi:

  • Dworzec Oriente w Lizbonie,
  • Oculus w Nowym Jorku,
  • Wieżowiec Turning Torso w Malmö,
  • Centrum kulturalne Ciudad de las Artes y las Ciencias w Walencji,
  • Most Puente de la Mujer w Buenos Aires.

Źródło: Time Out

Nasza autorka

Magdalena Rudzka

Dziennikarka „National Geographic Traveler" i „Kaleidoscope". Przez wiele lat również fotoedytorka w agencjach fotograficznych i magazynach. W National-Geographic.pl pisze przede wszystkim o przyrodzie. Lubi podróże po nieoczywistych miejscach, mięso i wino.
Reklama
Reklama
Reklama