„Góra Krzyży” od lat owiana jest tajemnicą. Niegdyś miał zdarzyć się tam cud

Spis treści:

1. Święta Góra Grabarka – serce polskiego prawosławia
2. Czym kusi turystów Święta Góra Grabarka?
3. Miejsce modlitwy, tajemnicy i uzdrowień – góra o niezwykłej mocy duchowej

Góra Grabarka (osada Grabarka-Klasztor) na Podlasiu to święte i wyjątkowe miejsce dla wyznawców prawosławia w Polsce, jednak nie brakuje tam również turystów i miłośników tajemnic. Szczególnie chętnie odwiedzają tzw. las krzyży. Warto również zobaczyć tutejsze świątynie w otoczeniu pięknej przyrody.

Święta Góra Grabarka – serce polskiego prawosławia

Święta Góra Grabarka znajduje się w województwie podlaskim, nieco ponad 10 km od Siemiatycz. Obiekt ulokowany na Wysoczyźnie Drohickiej, otoczony przez Lasy Nurzeckie, od lat owiany jest aurą tajemnicy. Najstarsze dzieje góry nie są znane, wiadomo jednak, że zasłynęła w 1710 roku. Wówczas w okolicy szalała epidemia cholery. Jak głosi legenda, pewnemu dnia starcowi przyśniło się, że ratunek można znaleźć na pobliskim wzgórzu. Wierni ruszyli w jego kierunku, przynosząc ze sobą krzyże. Modlili się, obmywali i pili wodę z pobliskiego źródełka.

„We­dług kroniki siemiatyckiej parafii ratunek od choroby znalazło wówczas ok. 10 tys. ludzi. W podzięce Bogu za cud zbudowano na tym miejscu drewnianą kapliczkę Przemienienia Pańskiego” – czytamy na stronie Grabarka.pl. Niestety, cerkiew spłonęła doszczętnie w 1990 roku. Nowa została wyświęcona osiem lat później. Jest już murowana.

Czym kusi turystów Święta Góra Grabarka?

Główną świątynią na Świętej Górze Grabarce jest Cerkiew p.w. Przemienienia Pańskiego. Znajduje się w miejscu pierwszej kapliczki, która została zbudowana jako forma wdzięczności za ocalenie wiernych podczas epidemii cholery. Ważnym momentem w dziejach obiektu były prace ikonograficzne w latach sześćdziesiątych XX w. Nad polichromią pod kierunkiem prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego pracowali wówczas Jerzy Nowosielski i Bolesław Oleszko.

Niestety, odwiedzający nie mogli się cieszyć długo upiększoną cerkwią. Spłonęła w nocy z 12 na 13 lipca 1990 roku. Obecna swoim wyglądem nawiązuje do pierwotnej świątyni. Jest murowana i przestronniejsza, polichromia została wykonana przez Jarosława Wiszenko z Mielnika, a ikony w ikonostasie napisane przez państwa Barbarę i Michała Pieczonko z Warszawy.

Miejsce modlitwy, tajemnicy i uzdrowień – góra o niezwykłej mocy duchowej

W rejonie znajduje się monaster żeński oraz dwie inne cerkwie – ikony Matki Bożej Wszystkich Strapionych Radość oraz Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny. Wielu turystów góra przyciąga także aurą tajemnicy. Znajdziemy tam bowiem tysiące ustawionych wokół cerkwi krzyży. Ludzie przynoszą je tu od wieków z modlitwą o pomoc w różnych trudnych sytuacjach życiowych, z prośbą o pokój dla dusz zmarłych. Często są to też krzyże dziękczynne. Na niektórych widnieją imiona, intencje lub napisy: „Spasi i sochrani”, co znaczy: „Zbaw i zachowaj” oraz „Nika” – „Zwycięzca”.

Z kolei u podnóża góry znajduje się „cudowne źródełko”. To właśnie tam wierni przychodzili, licząc na ratunek przed epidemią. Do dziś ludzie obmywają tam swoje chore i obolałe miejsca, piją wodę ze studni i zabierają ją do domów. W dwusetną rocznicę cudu nad źródełkiem pojawiło się okrągłe zadaszenie. Na szczególna uwagę zwiedzających zasługuje również założony w 1947 roku klasztor Marty i Marii. Jest jedynym żeńskim monastyrem w Polsce.

Źródło: Grabarka.pl

Nasza ekspertka

Wiktoria Szydło

Dziennikarka i miłośniczka dalekich wypraw rowerowych, okazjonalnie poetka. Z pasją pisze o ciekawych miejscach, zapomnianych szlakach oraz niestworzonych – i tych realnych – historiach.