ChatGPT pilotował statek kosmiczny. Poszło mu nadspodziewanie dobrze
Naukowcy startujący w Kerbal Space Program Differential Game Challenge mieli za zadanie tak wyszkolić modele sztucznej inteligencji, by te mogły pilotować statek kosmiczny. Wyniki sugerują, że era autonomicznej eksploracji kosmosu może być bliższa, niż nam się wydaje.
Spis treści:
Naukowcy od dawna interesują się opracowywaniem autonomicznych systemów do sterowania satelitami i nawigowania statkami kosmicznymi. Wszystko dlatego, że w nieodległej przyszłości będzie po prostu zbyt wiele satelitów, by można było kontrolować je ręcznie. Już w tej chwili na naszej orbicie jest niemal 15 tysięcy sztucznych satelitów, jednak liczba tych aktywnych oceniania jest na około 12–13 tysięcy.
Wysłaliśmy też różnorodne sondy poza nasza orbitę, łącznie ponad 110. A w przypadku eksploracji przestrzeni kosmicznej ograniczenia związane z prędkością światła oznaczają, że nie możemy bezpośrednio sterować statkami kosmicznymi w czasie rzeczywistym.
Robot-pilot
Dlatego, jeśli naprawdę chcemy eksplorować kosmos, musimy pozwolić robotom na autonomię, na samodzielne podejmowanie decyzji w czasie rzeczywistym. Kerbal Space Program Differential Game Challenge to rodzaj placu zabaw opartego na popularnej grze wideo. Powstał, by umożliwić szerokiej społeczności projektowanie, eksperymentowanie i testowanie autonomicznych systemów w środowisku odzwierciedlającym rzeczywiste. Ci, którzy podjęli wyzwanie, musieli zmierzyć się z kilkoma zadaniami, m.in. z misjami ścigania i przechwytywania satelity oraz misjami uniknięcia wykrycia.
Konkurs, choć wygląda jak dobra zabawa, tworzy bardzo realistyczne scenariusze i bazuje na dostępnych na rynku modelach językowych LLM, takich jak ChatGPT i Llama. Przypomnijmy, że LLM to sieć neuronowa, wytrenowana na ogromnych zbiorach tekstów. Dzięki temu LLM jest w stanie rozumieć pytania i polecenia, dyskutować, pisać raporty, kody komputerowe, a nawet próbować swoich sił w pisaniu twórczym. Model też nieustannie się uczy, analizuje miliardy zdań, ucząc się wzorców językowych. Najnowsze modele LLM, takie jak GPT-4, Claude, czy Gemini, opierają się na architekturze o nazwie Transformer, która umożliwia im skuteczne przetwarzanie długich i złożonych informacji.
Model językowy dobry na wszystko?
Ale nikt do tej pory nie rozważał, czy model językowy może pilotować statek kosmiczny. Początkowo badacze zdecydowali się na użycie modelu LLM, ponieważ tradycyjne podejście do tworzenia autonomicznych systemów wymaga wielu cykli szkolenia, informacji zwrotnych i udoskonaleń.
Charakter wyzwania Kerbal wymuszał szybkość reakcji i możliwie realistyczną misję, której czas trwania nie przekracza kilku godzin. W związku z tym nieustannie udoskonalający się model LLM mógł okazać się interesującym rozwiązaniem. Modele LLM w najlepszym przypadku potrzebują tylko niewielkiej ilości starannie zaprojektowanych poleceń i kilku prób, aby uzyskać odpowiedni kontekst dla danej sytuacji
Badacze opracowali metodę tłumaczenia określonego stanu statku kosmicznego i jego celu w formie tekstu. Następnie przekazali go do LLM i poprosili o zalecenia dotyczące orientacji i manewrowania statkiem kosmicznym. Kolejnym krokiem było opracowanie warstwy tłumaczeniowej, która przekształcała tekstowe dane wyjściowe LLM w funkcjonalny kod, który mógł obsługiwać symulowany pojazd.
Halucynacje AI
Okazało się, że dzięki niewielkiej serii podpowiedzi i pewnym drobnym poprawkom naukowcy sprawili, że model ChatGPT wykonał wiele testów w ramach wyzwania i ostatecznie zajął drugie miejsce w niedawnym konkursie. A wszystko to zostało zrobione przed wydaniem najnowszego modelu ChatGPT, wersji 4. Badania zostały opisana w artykule opublikowanym w czasopiśmie „Journal of Advances in Space Research”.
Oczywiście wciąż pozostaje wiele do zrobienia, zwłaszcza w kwestii unikania niepożądanych, bezsensownych wyników, które badacze określają mianem „halucynacji”. Jest to tym ważniejsze, że w rzeczywistej sytuacji mogłyby one doprowadzić do katastrofy. Pokazuje to jednak potęgę nawet gotowych modeli LLM, które po przetworzeniu ogromnych ilości ludzkiej wiedzy mogą być wykorzystywane w naprawdę nieoczekiwany sposób.
Źródło: Space.com
Nasza autorka
Ewelina Zambrzycka-Kościelnicka
Dziennikarka i redaktorka zajmująca się tematyką popularnonaukową. Pisze przede wszystkim o eksploracji kosmosu, astronomii i historii. Związana z Centrum Badań Kosmicznych PAN oraz magazynami portali Gazeta.pl i Wp.pl. Ambasadorka Śląskiego Festiwalu Nauki. Współautorka książek „Człowiek istota kosmiczna”, „Kosmiczne wyzwania” i „Odważ się robić wielkie rzeczy”.