Zniknął z Europy setki lat temu. Teraz powrócił i znów szybuje po naszym niebie
Ibis grzywiasty nie pojawiał się w Europie przez blisko 400 lat, a jeszcze trzy dekady temu jego gatunek był o krok od całkowitego wyginięcia. Teraz powrócił – niedawno zaobserwowano go w północnej Portugalii.
Spis treści
Jest czarny, ma nagą skórę na głowie i koronę długich sterczących piór. Urody dodaje mu długi, zakrzywiony czerwony dziób. Ten zjawiskowy ptak to ibis grzywiasty, gatunek który powraca ze skraju wyginięcia. Kiedyś powszechny w Europie, dziś nieliczna jego populacja pozostała tylko w Maroku. Tymczasem właśnie przyleciał do Portugalii, czym wzbudził sensację nie tylko wśród ornitologów, ale i w mediach.
Sensacja w Portugalii: przyleciał ibis grzywiasty
W portugalskim mieście Viana do Castelo ibis grzywiasty pojawił się w tym miesiącu. Ptak spokojnie spacerował po miejskim ogrodzie, co uwieczniło kilku przechodniów. To już kolejny przypadek pojawienia się tego rzadkiego ptaka w regionie Minho, wcześniej obserwowano go m.in. w gminie Caminha oraz w rejonie miasta Faro na południu kraju.
Ibis grzywiasty, charakteryzujący się czarnym upierzeniem, nagą skórą na głowie i czerwonym dziobem, kiedyś żył w wielu krajach Europy, m.in.. Austrii i Szwajcarii. Jednak w XVII wieku niemal całkowicie zniknął z naszego kontynentu. W latach 90. ubiegłego wieku jego populacja w Maroku liczyła zaledwie kilka osobników – był na skraju wyginięcia. Dzięki działaniom ochronnym najpierw sklasyfikowano go jako „krytycznie zagrożony”, a od 2018 roku jest już tylko „zagrożony”.
Obecność ibisa w Portugalii może być efektem projektu przyrodniczego „Eremita” realizowanego w Kadyksie na południowym zachodzie Hiszpanii. Ma on na celu reintrodukcję tego gatunku na Półwyspie Iberyjskim. Ibisy grzywiaste są hodowane także w ogrodach zoologicznych, co jeszcze zwiększa szanse tego gatunku na powrót do dawnych siedlisk i osiągnięcie bezpiecznej liczebności.
Ibisy: święte ptaki Egiptu
Ibisy to rodzina ptaków brodzących z rzędu pelikanowych, obejmująca około 30 gatunków, występujących na wszystkich kontynentach poza Antarktydą. Wszystkie charakteryzują się długimi, zakrzywionymi dziobami, które są doskonałym narzędziem do poszukiwania pokarmu w płytkiej wodzie i mule. Żywią się głównie bezkręgowcami, drobnymi rybami i roślinami.
Ich dostojny wygląd i kolorowe upierzenie zawsze zwracały uwagę człowieka. Szczególnie biało-czarny ibis czczony był darzony wielkim szacunkiem w Afryce, już w czasach starożytnej cywilizacji Egiptu. Dziś występuje głównie w Afryce Subsaharyjskiej oraz na Madagaskarze, w Egipcie niestety wymarł.
W starożytnym Egipcie ibis czczony miał ogromne znaczenie religijne. Był symbolem boga Thota – patrona mądrości, nauki, pisma i księżyca. Egipcjanie wierzyli, że ptak ten łączy świat ludzi ze światem bogów. Czczono go jako świętego posłańca Thota, a jego obecność była uważana za boski znak. Ibisy także mumifikowano.
Źródło: Nauka w Polsce
Nasza autorka
Magdalena Rudzka
Dziennikarka „National Geographic Traveler" i „Kaleidoscope". Przez wiele lat również fotoedytorka w agencjach fotograficznych i magazynach. W National-Geographic.pl pisze przede wszystkim o przyrodzie. Lubi podróże po nieoczywistych miejscach, mięso i wino.