Szczeniak i gepard w australijskim zoo – niezwykła historia przybranego rodzeństwa

Spis treści

1. Maleńki gepard w potrzebie
2. Pies w roli terapeuty i towarzysza
3. Co będzie dalej z nietypowym rodzeństwem?

Australijskie zoo „zatrudniło” szczeniaka, aby pomógł w socjalizacji młodego geparda. Pomysł sprawdził się doskonale, a nietypowe rodzeństwo pokazuje że silne więzi mogą przekraczać granice gatunków.

Maleńki gepard w potrzebie

Samiczka geparda Rozi przyszła na świat pod koniec lutego, w zoo Western Plains w Dubbo (Australia). Poród odbył się przez cesarskie cięcie, po tym jak jej matka, Siri, zaczęła rodzić przedwcześnie. Dwoje rodzeństwa Rozi niestety nie przeżyło.

Komplikacje sprawiły, że Siri nie wytworzyła mleka. Stan Rozi tuż po porodzie i w pierwszych tygodniach życia był krytyczny. Podjęto trudną decyzję o rozdzieleniu matki i córki.

Pies w roli terapeuty i towarzysza

Opiekunowie zdecydowali, że jeśli Rozi ma się prawidłowo rozwijać i socjalizować – co zwiększy jej szanse na zostanie mamą w przyszłości – będzie potrzebowała przybranego rodzeństwa. Dziesięć lat wcześniej matka Rozi miała psa jako towarzysza. Szczenięta były z powodzeniem łączone z gepardami również kilkukrotnie w USA. Wybór był więc prosty: postanowiono że Rozi będzie wychowywała się z psem.

Jordan Michelmore, opiekunka gepardów w zoo w Dubbo, tłumaczy że np. kot domowy nie nadawałby się do tej roli. Towarzysz Rozi musi być na tyle silny, by przez co najmniej rok dorównywać jej podczas coraz bardziej szalonych zabaw. Psy mają zarówno dużo chęci do zabawy, jak i odpowiedni rozmiar.

Dla Rozi wybrano Ziggy’ego - mieszańca labradora, kelpie i collie. Zwierzaki zostały sobie przedstawione, gdy obydwa miały około dwóch miesięcy. Ziggy musiał najpierw przejść kwarantannę i zostać zaszczepiony.

Początkowo był trzymany na smyczy, ale po dwóch tygodniach pies i gepard zaczęli się swobodnie bawić, a nawet razem spać. Opiekunowie mówią, że idealnie się uzupełniają pod względem poziomu energii i sposobu zabawy.

Co będzie dalej z nietypowym rodzeństwem?

Około 12–18 miesiąca życia samice geparda dorastają i zaczynają prowadzić samotniczy tryb życia. Wtedy Ziggy będzie prawdopodobnie musiał zostać oddzielony od Rozi. – Będziemy ich obserwować i kiedy Rozi zacznie tracić zainteresowanie spędzaniem czasu z Ziggy’m, zaczniemy go stopniowo oddzielać – mówi Jordan Michelmore.

Dodaje jednak, że w niektórych ogrodach zoologicznych gepardy i ich przybrane rodzeństwo pozostawały blisko związane nawet w dorosłości. Sama myśli o adoptowaniu Ziggy’ego – dzięki temu zwierzaki mogłyby utrzymać ze sobą kontakt.

Źródło: New Scientist

Nasza autorka

Magdalena Rudzka

Dziennikarka „National Geographic Traveler" i „Kaleidoscope". Przez wiele lat również fotoedytorka w agencjach fotograficznych i magazynach. W National-Geographic.pl pisze przede wszystkim o przyrodzie. Lubi podróże po nieoczywistych miejscach, mięso i wino.