Ważne odkrycie w piramidzie w Gizie. Czy to zakamuflowane wejście do grobowca?

Teren płaskowyżu Giza na obrzeżach stolicy Egiptu, Kairu jest od kilku stuleci wielką atrakcją, która ściąga rzesze ciekawskich. To tam, oprócz Wielkiej Piramidy, znajduje się legendarny kamienny Sfinks, czyli olbrzymia postać lwa z ludzką głową wykuta w ostańcu skalnym. Najbardziej zjawiskowe są trzy piramidy – Cheopsa, jego syna – Chefren i potomka tego ostatniego – Menkaurego. W tej ostatniej międzynarodowy zespół naukowców dokonał intrygującego odkrycia.

A na początku listopada władze egipskie otworzyły w tej okolicy po latach oczekiwania Wielkie Muzeum Egipskie, w którym prezentowane są najcenniejsze zabytki cywilizacji faraońskiej.

Dwie puste przestrzenie

Piramida Menkaurego ma „zaledwie” około 60 m wysokości (Cheopsa – pierwotnie ponad 140 m). Jednak wykonano ją częściowo z bardzo cennego budulca – granitowych bloków sprowadzanych z dalekiej odległości. Taka granitowa okładzina zdobi do pewnej wysokości zewnętrzne ściany tego grobowca.

Zarówno na północnej i wschodniej ścianie piramidy w jednym miejscu granitowe bloki są świetnie obrobione. Jednak jedyne znane wejście prowadzi do cielska piramidy od północy – do większości egipskich piramid tunele wiodą od tej ściany.

Naukowców intrygował powód perfekcyjnego obrobienia fragmentu wschodniego lica piramidy. Postawiono hipotezę: znajduje się za nim zakamuflowane drugie wejście. Wyniki analiz, które udowodniły to przypuszczenie, opublikował właśnie międzynarodowy zespół naukowców i opublikował na łamach czasopisma „NDT & E International” w ramach projektu badawczego ScanPyramids.

Wiele metod – jeden wynik

Naukowcy, badając hipotezę drugiego wejścia w piramidzie Menkaurego, zastosowali zintegrowane podejście, wykorzystując trzy nieinwazyjne (nieniszczące) metody. Były to:

• tomografia elektrooporowa (ERT),
• georadar (GPR),
• badania ultradźwiękowe (UST).

Wszystkie te narzędzia wykryły anomalie za wschodnią ścianą piramidy. Kluczowym elementem było połączenie wyników. W ten sposób uzyskano jeden, szczegółowy, kompozytowy obraz, który jest bardziej czytelny niż dane z każdej metody osobno.

Czym są anomalie?

Dzięki temu zintegrowanemu podejściu udało się zlokalizować dwie główne, nieznane wcześniej anomalie bezpośrednio za wypolerowanymi blokami granitowymi na wschodniej ścianie piramidy. To pierwszy przypadek wykrycia anomalii strukturalnych o wschodniej stronie tego grobowca.

Naukowcy, analizując symulacje numeryczne, stwierdzili, że najprawdopodobniej anomalie reprezentują puste przestrzenie wypełnione powietrzem, które rozpoczynają się tuż za zewnętrzną okładziną piramidy. Jedna wnęka ma wymiary 1,5 m × 1,0 m a druga 0,9 m × 0,7 m (to wymiary przekroju poprzecznego), ale nie wiadomo, jak głęboko ciągną się one w głąb piramidy. Zagadką pozostaje ich długość.

W ostatnich latach naukowcy namierzyli anomalie w piramidzie Cheopsa. W jednym przypadku wwiercili się i zajrzeli do środka z pomocą miniaturowej kamerki. Ich oczom ukazało się puste, przesklepione pomieszczenie. Nie było w nim jednak skarbów. Pełniło zapewne praktyczną funkcję – jego zadaniem było odciążanie tunelu wejściowego do Wielkiej Piramidy.

Źródło: NDT & E International

Nasz autor

Szymon Zdziebłowski

Dziennikarz naukowy i podróżniczy, z wykształcenia archeolog śródziemnomorski. Przez wiele lat był związany z Serwisem Nauka w Polsce PAP. Opublikował m.in. dwa przewodniki turystyczne po Egipcie, a ostatnio – popularnonaukową książkę „Wielka Piramida. Tajemnice cudu starożytności” o największej egipskiej piramidzie. Miłośnik niewielkich, lokalnych muzeów. Uwielbia długie trasy rowerowe, szczególnie te prowadzące wzdłuż rzek. Lubi poznawać nieznane zakamarki Niemiec, zarówno na dwóch kółkach, jak i w czasie górskiego trekkingu.