Odkryto ponad 100 zagadkowych struktur. Należały do zaginionej andyjskiej cywilizacji
Dzięki zaawansowanym technikom – lotniczemu skanowaniu laserowemu i fotogrametrii – archeolodzy zlokalizowali ponad 100 konstrukcji z czasów prekolumbijskich w Gran Pajatén w Peru. Nie wznieśli ich jednak Inkowie.
Spis treści:
Jest to pierwsze tak ważne odkrycie w tym regionie Peru od lat 80. XX wieku. Gran Pajatén to dwuhektarowe stanowisko archeologiczne w północnej części kraju. Znajduje się we wpisanym na listę światowego dziedzictwa UNESCO Parku Narodowym Rio Abiseo.
Laser i skanowanie – sukces murowany
Pierwsi europejscy badacze i eksploratorzy byli zafascynowani starożytną przeszłością Nowego Świata. Napędzani legendami o mieście złota El Dorado przemierzali Amerykę Południową. Złotego miasta nie udało się znaleźć, ale dzięki tej aktywności doszło do zlokalizowania na przykład Machu Picchu.
Teraz badania wkroczyły w nowy etap. Głównym przyrządem dla archeologa w tym rejonie nie jest maczeta do wytyczania drogi, ale zaawansowane technicznie elektroniczne narzędzia.
Wykorzystując lotniczy i ręczny LiDAR, fotogrametrię, rejestrację topograficzną i analizę technomorficzną eksperci z World Monuments Fund (WMF) na stanowisku archeologicznym Gran Pajatén namierzyli ponad 100 nieznanych konstrukcji.
Znaczenie nowego odkrycia
– To odkrycie radykalnie poszerza naszą wiedzę o Gran Pajatén i rodzi nowe pytania dotyczące roli tego miejsca w świecie kultury Chachapoya. Dowody potwierdzają obecnie, że nie jest to odizolowany kompleks, ale część rozbudowanej sieci osad przedhiszpańskich z różnych okresów – powiedział Juan Pablo de la Puente Brunke, dyrektor wykonawczy WMF w Peru.
Pozyskana niezwykła dokumentacja jest imponująca zarówno pod względem wizualnym, ale i naukowym. Eksperci będą mogli udostępnić publicznie pozyskane dane i jak sami mówią, „stworzyć wciągające cyfrowe opowieści”.
Zagadkowa cywilizacja Chachapoya
Wiemy, że Gran Pajatén założyła społeczność Chachapoya, często nazywana „ludem lasów mglistych”, która rozwinęła się między VII a XVI wiekiem w północno-wschodniej części peruwiańskich Andów.
Ludzie ci żyli na wysokości od 2000 do 3000 metrów nad poziomem morza. Byli znani ze wznoszenia:
- wyrafinowanych ośrodków miejskich,
- platform ceremonialnych,
- domów grobowych na klifach,
- tarasów rolniczych — często w odległych i trudno dostępnych miejscach.
Chociaż opierali się ekspansji Inków, Chachapoya zostali ostatecznie włączeni do imperium pod koniec XV wieku, tuż przed przybyciem Hiszpanów.
Gran Pajatén, odkryte w latach 60. XX wieku, od dawna jest jednym z najbardziej intrygujących zachowanych stanowisk archeologicznych Chachapoya. Kompleks obejmuje budynki ceremonialne ozdobione kamiennymi mozaikami przedstawiającymi postacie ludzkie, fryzami z wysokimi reliefami oraz imponującym widokiem na otaczający las deszczowy.
Źródło: WMF
Nasz autor
Szymon Zdziebłowski
Dziennikarz naukowy, z wykształcenia archeolog śródziemnomorski. Przez wiele lat był związany z Serwisem Nauka w Polsce PAP. Opublikował m.in. dwa przewodniki turystyczne po Egipcie, a ostatnio – popularnonaukową książkę „Wielka Piramida. Tajemnice cudu starożytności” o największej egipskiej piramidzie.