Miasto Dawida to najstarsza część Jerozolimy. Dziś znajduje się tu stanowisko archeologiczne, w którym od XIX wieku trwają niezliczone wykopaliska. Odkrycia w tym miejscu rzuciły światło na historię miasta, a także życie codzienne jego mieszkańców. Pomogły również zweryfikować dawne pisma, kroniki, a nawet teksty biblijne, które opisują dzieje ludu Izraela.

Starożytny rachunek pochodził z okresu Drugiej Świątyni

Podczas najnowszych wykopalisk w stolicy Izraela archeolodzy odnaleźli małą kamienną tabliczkę. Izraelski Urząd ds. Starożytności poinformował, że zapisano na niej dokumentację finansową, a artefakt pochodzi sprzed ok. 2000 lat. W historiografii Izraela mówi się, że jest to tzw. Okres Drugiej Świątyni.

Chodzi o najważniejszą świątynię izraelitów, która została wzniesiona na Wzgórzu Świątynnym w latach 537–516 p.n.e., a zburzono ją w 70 r. n.e. podczas oblężenia Jerozolimy. Było to jedno z najważniejszych starć w ramach pierwszego powstania żydowskiego przeciwko cesarstwu rzymskiemu. Święta budowla Żydów została wówczas spalona, a wraz z nią spłonęła duża część śródmieścia.

Naukowcy przeprowadzili dokładną analizę kamiennej tabliczki. Okazało się, że starożytny dokument był swego rodzaju potwierdzeniem lub pokwitowaniem płatności. Rachunek został wystawiony prawdopodobnie przez kupca lub inną osobę, która zajmowała się handlem w stolicy Izraela. Autorzy odkrycia przyznają, że artefakt rzuca światło na starożytną działalność handlową i jest rzadkim dowodem, który ujawnia szczegóły dotyczącego zwykłego, codziennego życia.

Miasto Dawida było niegdyś sercem Jerozolimy

– To niezwykłe odkrycie, które ujawnia kolejny aspekt żydowskiego życia 2000 lat temu. Te wyjątkowe wykopaliska potwierdzają, że Miasto Dawida było dawniej sercem Jerozolimy i jednym z ważniejszych części tego miasta – mówi rabin Amichai Eliyahu, minister dziedzictwa narodowego Izraela. Odnalezienie dokumentu zostało opisane w recenzowanym czasopiśmie archeologicznym „Atiqot”.

Izraelscy badacze poinformowali, że na tabliczce zachowało się siedem wierszy zapisanych w języku hebrajskim. W każdym z nich znajduje się imię, następnie słowo oznaczające pieniądze, a po nim liczba. Archeolodzy zwracają uwagę, że w przeszłości w dzisiejszej Jerozolimie i mieście Bet Szemesz, odnaleziono podobne tabliczki. Wszystkie pochodziły z okresu od ok. 37 r. p.n.e. do 70 r. n.e. Naukowcy twierdzą jednak, że to pierwsza taka inskrypcja, którą odkryto w pierwotnej części stolicy Izraela.

Życie codzienne w dawnej Jerozolimie

A artykule czytamy również, że inskrypcja została wyryta ostrym narzędziem na płycie z kamienia kredowego. Jednak to, co jest najciekawsze w odkryciu, to fakt, że płyta była wcześniej używana jako ossuarium. W dawnych czasach było to naczynie lub pojemnik, który służył do przechowywania kości lub prochów zmarłych.

Niekiedy ossuarium było wolno stojącą budowlą, którą wznoszono w obrębie cmentarzy. Jednak te znajdowały się zazwyczaj poza miastem. Autorzy sugerują, że może to oznaczać, że osoba, która wystawiła starożytny rachunek, była handlarzem tych grobowych konstrukcji.

Odkrycia starożytnego rachunku dokonano w miejscu, w który znajdowała się droga, którą podążali pielgrzymi. 2000 lat temu była to arteria, która łączyła Miasto Dawida z bramami Drugiej Świątyni. Okazuje się jednak, że oprócz trasy pielgrzymkowej, mogła być to również ścieżka, przy której kupcy sprzedawali swoje towary.

– Kolejne odkrycia, których dokonaliśmy podczas wykopalisk, pokazują bardzo duże znaczenie tej drogi nawet w okresie Drugiej Świątyni. Każde znalezisko przybliża nas do lepszego zrozumienia rangi tego obszaru – mówi Eli Escusido, dyrektor Urzędu ds. Starożytności. Prawdopodobnie ta droga była pełnym życia starożytnym centrum handlowym, w którym ludzie spotykali się, rozmawiali i wymieniali swoje towary.

Źródło: Atiqot