Rząd archipelagu oficjalnie ogłosił teren wokół wysp strefą zakazu połowów, co oznacza, że nie tylko połowy, ale i inne szkodliwe działania będą tu zakazane. Prowadzenie zrównoważonych połowów będzie dozwolone jedynie dla lokalnych mieszkańców, na obszarze stanowiącym 10% lokalnych wód wyspy, podczas gdy 90% obszaru pozostanie niedostępne dla działalności.

Wszystko po to, aby chronić dziką przyrodę na wyspach oraz wokół nich. Zakaz prowadzenia połowów wpłynie m.in. na sytuację albatrosów, pingwinów, wielorybów czy rekinów. 

Tym samym obszar wokół Tristan da Cunha stanie się największym rezerwatem przyrody na Oceanie Atlantyckim i czwartym pod względem wielkości na całym świecie. 

Oznacza to również, że mieszkańcy wysp (które są najbardziej oddalonymi od kontynentów zamieszkanymi wyspami na świecie), będą nadzorować największą strefę zakazu połowów na Oceanie Atlantyckim.

Strefa ochronna Tristan da Cunha staje się częścią brytyjskiego tzw. „niebieskiego pasa”, który obejmuje obszary chronione wokół terytoriów zamorskich Wielkiej Brytanii, i które są monitorowane za pomocą technologii satelitarnej.

Pomysł utworzenia wokół archipelagu Tristan da Cunha strefy ochronnej cieszy się ogromnym poparciem lokalnej społeczności. James Glass, miejscowy urzędnik, twierdzi, że mieszkańcy wysp są zaangażowani w ochronę przyrody, a połowa ziem już teraz ma status terenów chronionych.

– Jednak to morze jest kluczowym zasobem dla naszej gospodarki i ostatecznie dla naszego przetrwania w perspektywie długoterminowej. Dlatego w pełni chronimy 90% naszych wód i jesteśmy dumni, że możemy odegrać kluczową rolę w ochronie oceanów – mówi Glass. 

Także zagraniczni aktywiści i organizacje ekologiczne przyjęły tę decyzję z entuzjazmem. W ich opinii archipelag stanie się „nietkniętą przystanią” dla dziesiątek milionów morskich ptaków i innych dzikich zwierząt.

Klejnot w brytyjskiej koronie

Sky News zwraca uwagę, że decyzja zapadła ćwierć wieku po tym jak Gough – jedna z wysp archipelagu – trafiła na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako miejsce wyjątkowe pod względem przyrodniczego bogactwa i bioróżnorodności. 

Beccy Speight, dyrektor generalna Królewskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków, mówi, że nowa strefa ochronna będzie „klejnotem w koronie brytyjskiej ochrony mórz”.

– Tristan da Cunha to miejsce jak żadne inne. Wody otaczające to odległe terytorium zamorskie Wielkiej Brytanii należą do najbogatszych na świecie. Dziesiątki milionów ptaków morskich szybuje ponad falami, pingwiny i foki tłoczą się na plażach, zagrożone rekiny rozmnażają się w morzu, a tajemnicze wieloryby żerują w głębinowych kanionach. Od dziś możemy powiedzieć, że to wszystko jest chronione – powiedziała.

Z kolei brytyjski minister środowiska Lord Goldsmith powiedział – Nowy morski obszar chroniony jest naprawdę wielkim sukcesem w ochronie przyrody i krytycznie ważnym krokiem w ochronie różnorodności biologicznej i ekosystemów na świecie. Oznacza to (jego utworzenie – przyp. red.), że nasz fantastyczny program błękitnego pasa obejmuje ponad 4 miliony kilometrów kwadratowych chronionego obszaru oceanicznego wokół terytoriów zamorskich Wielkiej Brytanii. 

Tristan da Cunha - najodleglejsza zamieszkana wyspa

Tristan da Cunha to archipelag leżący w południowej części Oceanu Atlantyckiego. Składa się z sześciu wulkanicznych wysp. Główna wyspa, Tristan da Cunha, jest jedną z najbardziej odosobnionych zamieszkanych wysp na świecie. Najbliższym sąsiedztwem są położona 2420 km na północ Wyspa Świętej Heleny i – położony 2800 km na wschód – Kapsztad.

Wyspy zostały odkryte w 1506 roku przez Portugalczyków. W 1816 roku zajęli je Brytyjczycy. Tristan da Cunha stanowi terytorium zamorskie Wielkiej Brytanii. Wyspa podlega gubernatorowi Świętej Heleny, ale kompetencje władzy znajdują się w rękach administratora mieszkającego na wyspie.

Powierzchnia wszystkich wysp wynosi 207 km kw., a w skład archipelagu wchodzą: Tristan da Cunha, Inaccessible, wyspy Nightingale (Nightingale, Middle i Stoltenhoff Island) oraz Gough. Wyspy Inaccessible i Nightingale znajdują się 35 km na południowy zachód od głównej wyspy, a Gough położona jest 395 km w kierunku południowo-wschodnim.

Główna wyspa jest górzysta; na jedynym płaskim obszarze (północno-zachodnie wybrzeże) umiejscowiona jest osada Edinburgh of the Seven Seas (Edynburg Siedmiu Mórz), pełniąca funkcję stolicy. Najwyższym punktem jest szczyt Queen Mary’s Peak (2062 m n.p.m.).

Główną wyspę zamieszkuje obecnie 266 mieszkańców, z których każdy nosi jedno z siedmiu występujących na wyspie nazwisk. W użyciu jest język angielski. Na wyspie znajdują się też dwa kościoły: św. Marii (anglikański) i św. Józefa (katolicki).

Prawie wszyscy mieszkańcy wyspy są zatrudnieni przez lokalne władze, w związku z tym zjawisko bezrobocia na Tristan jest praktycznie nieznane. Zarówno chłopcy, jak i dziewczęta mają zagwarantowaną pracę po ukończeniu szkoły. Ci, którzy decyduje się na kontynuację edukacji, zwykle wyjeżdżają na Świętą Helenę.