Skorpiony to chyba ostatnie zwierzątka, jakie chcielibyśmy spotkać na swojej drodze. Powszechnie wiadomo, że są groźne i posiadają jad, który w krótkim czasie może zabić nawet dorosłego człowieka. Opowieści o skorpionach przywiezionych przypadkiem w bagażu z jakiegoś egzotycznego kraju budzą zrozumiałą grozę. Tego skorpiona jednak raczej trudno przegapić. Panie i Panowie, poznajcie skorpiona cesarskiego!
Można powiedzieć o nim: kolos na glinianych nogach. Bo o ile Pandinus imperator, czyli największy na świecie skorpion cesarski może imponować wielkością i mrocznym, czarnym ubarwieniem, jego jad jest dla człowieka tak szkodliwy, jak jad... pszczoły.
Posiada jednak inną, bardzo niebezpieczną broń. Skorpiony są powszechnie uważane za cichych zabójców, którzy bezwzględnie mordują swoje ofiary ukłuciem potężnego kolca jadowego umieszczonego na końcu ich odwłoku. W przypadku strasznika wielkiego, bo tak też nazywany jest skorpion cesarski, sprawdza się jednak opinia, że najbardziej jadowite są skorpiony najmniejsze. Te duże muszą sobie radzić nieco inaczej.
Skorpion cesarski: charakterystyka
Pandinus imperator, czyli skorpion cesarski, może swoim wyglądem wzbudzać niemały szacunek. W świecie skorpionów to prawdziwy gigant. Największe osobniki osiągają rozmiary dłoni dorosłego człowieka. O ile przeciętnie cesarze mierzą ok. 12-15 centymetrów, największe z nich dochodzą rozmiarami do prawie 20 cm, ważąc ok. 20-30 gram, a nawet 50 gram w przypadku dużych, ciężarnych skorpionic.
Respekt budzi też jego ubarwienie. Jego pancerz ma czarny, błyszczący kolor, mieniący się niebieskimi, zielonymi i brązowymi odcieniami. Tak samo jak w przypadku innych skorpionów, pancerz skorpiona cesarskiego fluoryzuje w świetle ultrafioletowym.
Jeszcze kilka lat temu straszniki były częstymi bywalcami terrariów, również w Polsce, jednak – jak mówią terraryści – teraz w niewoli to raczej białe kruki, choć zdaniem fascynatów ich hodowli są raczej łatwe w utrzymaniu. Wciąż można je spotkać na wolności.
Skorpiony cesarskie lubią ciepło i wilgoć. Dlatego żyją głównie na pograniczach lasów deszczowych i sawanny krajów środkowo zachodniej Afryki. Zamieszkują w opuszczonych, lub samodzielnie wygrzebanych norach w Ghanie, Gabonie, Togo, Senegalu, Sierra Leone, Kongo, Nigerii, Beninu, Gwinei, Kamerunu, Liberii i Wybrzeża kości Słoniowej. Chowają się między krzakami i kamieniami. Często żyją w stadach.
Straszniki to nocne marki. W ciągu dnia raczej ukrywają się w norach przed większymi drapieżnikami, by w nocy wyjść na polowanie. W niewoli jest w stanie przeżyć nawet 15 lat, jednak na wolności rzadko kiedy dożywa 5 lat.
Ciąża skorpionów cesarskich trwa od 7 do 9 miesięcy. W jednym miocie samica rodzi od 10 do 32 młodych, a rozród tych pajęczaków trwa cały rok. Młode rodzą się białe. Ciemniejsze odcienie pojawiają się po pierwszej wylince. W ich stadach panuje prawdziwe równouprawnienie. Młode są karmione przed półtora roku zarówno przez samice, jak i samce. Do czasu pierwszej wylinki małe skorpiony są noszone na grzbiecie matki. Dojrzałość płciową cesarze osiągają z reguły w czwartym roku życia, jednak jeśli są dobrze wykarmione, zdarza się, że są zdolne do rozrodu mają niespełna rok.
Czy skorpion cesarski jest niebezpieczny?
Wydawać by się mogło, że ten mrocznie prezentujący się gigant jest równie niebezpieczny. Okazuje się jednak, że... nie do końca. Cesarz stanowi zagrożenie przede wszystkim dla mniejszych od siebie lub równych przeciwników. Jest potwierdzeniem tezy, że często wielkość nie idzie w jakość.
W jego menu znajdują się przede wszystkim inne pajęczaki i owady, ale także małe gady i ssaki, które zabija silnymi szczypcami. Polują raczej rzadko. Najedzony skorpion cesarski może pościć nawet kilka miesięcy. W sytuacji zagrożenia i w konfrontacji z większym wrogiem zwyczajnie bierze nogi za pas i ucieka.
Zdarza się, że skorpiony cesarskie dopuszczają się kanibalizmu. Najczęściej matka zabija i zjada jedynie najsłabsze młode, często jednak dopuszcza się masowego mordu, zabijając wszystkie młode z miotu. Co więcej - jak to bywa w świecie przyrody - znane są przypadki, że samica zabija i zjada samca. Następuje to zaraz po kryciu.
