Od dawna wiadomo, że większość rekinów, aby oddychać, musi być cały czas w ruchu. To dlatego, że tlen może dostać się do ich krwi tylko wtedy, gdy woda „uderza” o skrzela. Są również gatunki, które zatrzymują wodę w policzkach. W ten sposób oddychają, gdy pozostają nieaktywne.

Badając metabolizm zwierząt, naukowcy zauważyli, że rekiny zapadają w krótki sen

Naukowcy jednak od lat nie byli przekonani, jak te stworzenia mogą pozwolić sobie na sen. Najnowsze badania opublikowane w magazynie Biology Letters wskazują, że jeden gatunek rekina może spać i często robi to z otwartymi oczami.

Zespół naukowców z Australii postanowił w swojej najnowszej pracy badawczej przeanalizować metabolizm niektórych zwierząt. Uczeni zwrócili uwagę, że endemiczny gatunek rekina z Nowej Zelandii z rodziny rekinkowatych Cephaloscyllium isabellum, w ciągu doby zapadał w sen na czas dłuższy niż pięć minut. 

Cephaloscyllium isabellum wykazuje jawne oznaki snu

Naukowcy zbadali w sumie siedem rekinów C. isabellum. Okazało się, że w ciągu 24 godzin ich metabolizm na moment spowalniał. W tym czasie ryby te zużywały znacznie mniej tlenu. – Spowolnienie metabolizmu jest charakterystyczną oznaką snu wśród wielu gatunków stworzeń – mówi dr Michael Kelly, profesor z La Trobe University, główny autor badania.

Badacze zauważyli również, że rekiny w trakcie snu zmieniają swoją postawę. C. isabellum słynie z tego, że ich głowa i płetwa są wyciągnięte do góry. W momencie, w którym ich metabolizm spowalniał, stworzenia przytulały się do dna.

Dodatkowo, autorzy zwrócili uwagę na to, że rekiny często spały z otwartymi oczami. Najczęściej zamknięte były w dzień. Badacze podejrzewają, że może mieć to większy związek ze światłem słonecznym niż z fazą snu. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że rekiny to jedyne ryby na świecie, które mają powieki.

Naukowcy mają nadzieję, że odkryją kolejne gatunki, które zapadają w sen

Autorzy najnowszego odkrycia sprawdzili również zachowania i reakcje rekinów, które pozostawały we śnie. Naukowcy zauważyli, że C. isabellum, u których metabolizm był wolniejszy, nie reagowały na dotyk.

Badacze są przekonani, że to oczywisty i pierwszy taki dowód na świecie, że rekiny ucinają sobie drzemkę. – śpiące rekiny nie tylko wykazują niższe tempo metabolizmu, ale mają również dużo słabszą reakcje na stymulację – czytamy w badaniu.

Naukowcy zwracają uwagę, że teraz chcą skupić się na innych gatunkach. Dodatkowo planują również badania nad aktywnością mózgu rekinów w trakcie snu, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak przebiega ich stan czuwania i regeneracji.

– Rekiny żyją na naszej planecie już od ponad 400 milionów lat i od tego czasu praktycznie się nie zmieniły. Dlatego zrozumienie tego, jak te stworzenia śpią da nam wiele przydatnych informacji na temat funkcji snu i tego, jak sen ewoluował – podsumowuje dr Kelly.

Co charakteryzuje rekiny Cephaloscyllium isabellum?

Cephaloscyllium isabellum to rekiny z rodziny rekinkowatych. To drapieżne, niewielkie i relatywnie mało ruchliwe ryby chrzęstnoszkieletowe. Rekinkowate są najstarszymi żarłaczokształtnymi i zarazem najliczniejszymi rekinami na świecie. Do tej pory udokumentowano ponad 100 gatunków.

C. Isabellum jest endemicznym gatunkiem Nowej Zelandii. Nazywany jest również „rekinem dywanowym”. Osiąga długość do jednego metra. Jego ciało jest znacznie spłaszczone. 

Żyją na głębokości ponad 600 metrów. W ciągu dnia spędzają czas wśród raf. Ich tryb życia jest raczej ospały i często chowają się w szczelinach lub jaskiniach. W nocy przemierzają piaszczyste dno w poszukiwaniu pożywienia. Jedzą głównie małe ryby, głowonogi, ślimaki, langusty, a nawet żachwy.

Źródło: Biology Letters