Co roku organizatorzy dbają o to, by wśród festiwalowych propozycji wyróżnić pierwiastek kobiecy. Rok temu była to ceremonia Zikr – modlitwa z wąwozu Pankisi, w której udział mogły wziąć jedynie kobiety; dwa lata temu Muheme – tradycyjna muzyka kobiet z tanzańskiego plemienia Wagogo, towarzysząca rytuałom kobiecej inicjacji i obrzezania. W tym roku elementy kobiece będą także mocno obecne w programie. Na szczególną uwagę zasługuje Bi Kidude, stuletnia wokalistka z Zanizibaru, kobieta-legenda znana w całej Afryce Wschodniej. Bi Kidude, uznana za królową afrykańskiej muzyki taarab, nazywana jest „bosą divą” i „zanzibarskaą babcią”. W swojej twórczości artystycznej buntuje się przeciwko sytuacji społecznej, w szczególności tej dotyczącej kobiet w Afryce. Poczynając od momentu, kiedy ściągnęła z głowy chustę, nigdy nie próbowała sprostać społecznym oczekiwaniom. W wieku stu lat nadal popija drinki, pali cygara, flirtuje, tańczy i gra na bębnach. Na rodzinnym Zanzibarze do dziś przewodzi także rytuałowi unyago – ceremonii inicjacji seksualnej młodych dziewcząt.
Do Wrocławia przybędzie także egipska grupa złożona z wykonawców muzyki towarzyszącej uzdrawiającemu rytuałowi Zar, praktykowanego jeszcze w czasach poprzedzających przybycie islamu do Egiptu. W rytuale tym główna rola przypada kobietom i również im cały rytuał jest poświęcony. Zar odprawiany był zazwyczaj albo na prośbę rodziny chorej, albo z różnych ważnych powodów jak ślub, urodziny czy śmierć. Towarzyszy mu biesiadowanie, niekiedy krwawa ofiara złożona z kury bądź kozy, a także muzyka. To właśnie mistyczne dźwięki, które są integralną częścią rytuału, usłyszymy w wykonaniu artystów z zespołu Mazaher. Najważniejszym instrumentem biorącym udział w obrzędzie jest tamboura, sześciostrunowa lira i mazaher, duży płaski bęben, na którym grają głównie kobiety. Muzycy używają również cymbałów, manjour, skórzanego pasa zszytego z koziej skóry oraz grzechotek.
Zupełnie inne brzmienia usłyszymy podczas występu Ahn Sook-sun, mistrzyni opery pansori. Gatunek ten, wpisany na Listę Dziedzictwa Niematerialnego i Kulturowego UNESCO, zawiera w sobie elementy zarówno muzyczne, wokalne, jak i bogatą warstwę tekstową. Pansori można opisać jako unikalną operę ludową. Dramatyczna ekspresja, rytm i subtelne konfiguracje melodyczne – to wszystko usłyszymy i obejrzymy w wykonaniu kolejnej odważnej kobiety dbającej o zachowanie ginącej kultury.
Poza kobiecymi elementami programu, w trakcie ośmiu festiwalowych dni będziemy mieli możliwość spotkać się z artystami z najdalszych zakątków świata – Burkina Faso, Bułgarii, Nepalu, Ameryki Północnej, Burundi, Mali czy Nepalu.
Dokładny program festiwalu i informacje o artystach można znaleźć na www.bravefestival.pl
