Badacze klimatu często mówią, że nazywają Antarktydę termostatem Ziemi. To dlatego, że skuty lodem kontynent odgrywa kluczową rolę w regulacji zmian pogodowych na całym świecie.

Foki dla dobra nauki

Skrajnie niskie temperatury i odległe położenie nie ułatwiają pracy naukowcom w badaniu wpływu zmian środowiskowych na Antarktydzie na resztę planety. Grupa badaczy z zespołu Sea Mammal Research Unit na University of St Andrews w Szkocji, zwróciła się o pomoc do stałych rezydentów lodowej krainy, a konkretnie fok. Tym zwierzakom mroźny klimat nie przeszkadza, a w zimnej wodzie potrafią nurkować na głębokość nawet do 900 metrów.

Po wyposażeniu fok w specjalne czujniki, naukowcy mogą nie tylko podglądać ich zwyczaje obowiązujące w środowisku naturalnym, ale też gromadzą dane z trudno dostępnych dla człowieka części oceanu. Zebrane informacje pozwalają im dowiedzieć się więcej o Antarktydzie i jej wpływie na zmianę klimatu.

Foki pomagają naukowcom już od 2004 roku. W wodzie polują na nie między innymi orki, za to na lądzie czują się bezpieczne, ponieważ nie grozi im zagrożenie ze strony żadnych drapieżników. To dlatego naukowcy mogą bez problemu zbliżyć się do nich na tyle blisko, żeby zainstalować czujnik. Foki nie boją się, dlatego też nie uciekają.
Zwierzęta są uspakajane strzałką dmuchawkową, a następnie do ich futra z tyłu głowy przykleja im się czujnik wielkości smartfona. Naukowcy zapewniają, że cały zabieg nie szkodzi fokom i nie wpływa na ich życie społeczne. Mniej więcej po około roku czujnik traci przyczepność i odpada od futra. Osoby odpowiedzialne za znakowanie zwierząt cały czas starają się, żeby proces był jak najkrótszy i nie narażał ich na dodatkowy stres. Aktualnie przyczepienie jednego czujnika trwa maksymalnie do 10 minut. Naukowcy pracują też nad jeszcze mniejszymi sprzętami.

Jak foki zbierają informacje o środowisku?

Kiedy foki pływają w oceanie, czujniki zbierają informacje o głębokości, temperaturze i zasoleniu wody w poszczególnych lokacjach. Po wyjściu na powierzchnię, dane są przesłane do naukowców za pośrednictwem satelity. Zebrane informacje są następnie uwzględniane w raportach jednostek odpowiedzialnych za przygotowywanie prognoz pogody, w tym między innymi Brytyjskie Biuro Meteorologiczne i Europejskie Centrum Średnioterminowych Prognoz Pogody.