Elbląskie muzeum pokaże bursztyny z okresu wpływów rzymskich (I-IVw. n.e.), pochodzące z wykopalisk na cmentarzysku gockim w Weklicach oraz okazy z wczesnośredniowiecznego emporium Truso.
W początkach naszej ery w okolicach Elbląga wiodła z południa Europy ku wybrzeżu Sambii jedna z najważniejszych dróg handlowych starożytności, tzw. Szlak Bursztynowy. Ówczesnych mieszkańców (Goci) tych terenów nazywano ”władcami bursztynu”. O tym jak bardzo pożądanym był bursztyn na południu Europy niech świadczy fakt, że już sam cesarz Neron wysłał na północ jednego ze swoich wysokich urzędników, by ten przywiózł bursztyn dla uświetnienia jednego z dni igrzysk. Jak podaje Pliniusz Starszy, wyprawa zakończyła się sukcesem, a największa z przywiezionych bryłek bursztynu ważyła około 4,26kg.
Wczesnośredniowieczne Truso było jedną z najważniejszych osad – emporiów w basenie Morza Bałtyckiego. Założone zostało przez wikingów w początkach IXw. Było ważnym ośrodkiem handlu i rzemiosła, w tym także bursztyniarstwa. Dowodem na to może być odkrycie podczas ostatnich wykopalisk warsztatu bursztyniarza, mieszczącego się w jednej z chat. W specjalnym schowku – piwniczce znaleziono wtedy największy jak do tej pory depozyt czyli około 10 kg bryłek bursztynu.
