Z jednej strony niemal wszyscy wiemy, kim był William Szekspir. Anglik jest uważany za jednego z najwybitniejszych poetów wszech czasów. Dramaturg i aktor, a także autor tak wielkich dzieł, jak „Romeo i Julia”, „Makbet”, „Król Lear”, „Sen nocy letniej” czy „Hamlet”. Jego dorobek można długo wymieniać, ale jest jeszcze druga strona Szekspira, bardziej tajemnicza. Chodzi o jego życie prywatne.

Życie prywatne Williama Szekspira

Pisarz urodził się w kwietniu 1564 roku w Stratford-upon-Avon. Był trzecim spośród ośmiorga dzieci Johna Shakespeare’a, rękawicznika i lokalnego polityka, oraz pochodzącej ze znanej i bogatej rodziny Mary Arden. Uważa się, że przyszedł na świat w domu rodzinnym przy Henley Street w Anglii, lecz dokładny dzień nie jest znany.

Chodził do szkoły w Stratford, gdzie uczył się łaciny, historii, literatury antycznej oraz retoryki. Jego nauczycielami byli magistrowie z Oxfordu. Musiał przerwać naukę, prawdopodobnie przez problemy finansowe ojca. Uważa się, że zakończył edukację w wieku 14 lub 15 lat. Jako nastolatek pracował w magnackich rezydencjach jako guwerner, sekretarz, a także aktor w dworskich przedstawieniach.

18-letni Szekspir ożenił się z Anne Hathaway, która była od niego 8 lat starsza. Mieli trójkę dzieci, dwie córki i syna. Najstarszą Susanne oraz bliźnięta: Hamneta i Judith, które urodziły się w 1585 roku. Chłopiec zmarł w 1596 roku, a jego śmierć miała zainspirować go do napisania „Hamleta”. Co ciekawe, przez 7 lat po narodzinach bliźniaków nie wiadomo niczego o życiu Szekspira. To okres, który w jego biografii nazywa się straconymi latami.

Tajemniczy testament Szekspira

Dużo tajemnic narosło również wokół ojca Szekspira, a także jego rodzeństwa. Wynika to m.in. z faktu, że wiele dokumentów i listów, które zawierały cenne informacje, przepadło. Były również takie, których autentyczność podawano w wątpliwość.

Tak było m.in. z testamentem w języku włoskim z XVII wieku. Dotychczas uważano, że jego autorem był John Shakespeare, a jego treść wskazywałaby silne związki z religią katolicką. A przypomnijmy, że w tamtym okresie, w protestanckiej Anglii katolicy byli prześladowani. Zabraniano im również praktyk religijnych.

Co ciekawe, w 1605 roku doszło do tzw. spisku prochowego. Była to próba zamachu na Izbę Lordów przez grupę katolików, w tym Guya Fawkesa. Manifestanci chcieli obalenia protestanckiego rządu i przywrócenia katolickiej monarchii. Właśnie dlatego 5 listopada w Wielkiej Brytanii obchodzony jest Dzień Guya Fawkesa, zwany również Bonfire Night.

Profesor Matthew Steggle z Wydziału Anglistyki Uniwersytetu Bristolu postanowił jeszcze raz przyjrzeć się tajemniczemu testamentowi. Badacz przeanalizował dokument, który odnaleziono w domu Szekspirów w 1770 r. Problem polega na tym, że list zaginął wiele lat temu, a pozostała jedynie jego cyfrowa kopia.

Kim była Joanna Szekspir?

Steggle przewertował zbiory archiwum i bibliotek, a jego śledztwo doprowadziło go do zadziwiającego wniosku. Dokument nie został napisany przez Johna Szekspira. Jego autorem była jednak osoba o identycznych inicjałach „JS”. Chodziło nie o ojca, lecz siostrę Williama – Joannę.

Naukowiec twierdzi, że tekst nie mógł należeć do Johna z jednego prostego powodu. Został spisany wiele lat po jego śmierci w 1601 roku. Joanna Szekspir żyła w latach 1569–1646. Była pięć lat młodsza od Williama i po śmierci rodziców była jedyną bliską rodziną pisarza (nie licząc żony i dzieci).

Uważa się, że przez całe życie mieszkała w Stratford-upon-Avon, rodzinnej miejscowości Szekspirów i prawdopodobnie wyszła za mąż za ubogiego handlarza. Mieli czworo dzieci. Bardzo możliwe, że to ze względu na partnera zmieniła wiarę z protestanckiej na katolicyzm.

Kobiety, które zostały pozbawione głosu

– Z życia Joanny zachowało się tylko siedem dokumentów, które w ogóle wspominają o niej z imienia. Virginia Woolf napisała słynny esej zatytułowany „Siostra Szekspira” o tym, że postać taka jak ona nigdy nie miałaby szans na zostanie pisarką ani na to, by jej twórczość przetrwała. Stała się kimś w rodzaju symbolu „zagubionego głosu” wszystkich nowożytnych kobiet – tłumaczy Steggle.

– Istnieją setki tysięcy słów, które przetrwały po jej bracie, a jak dotąd nie ma żadnego tekstu, czy nawet dokumentu, który byłby jej autorstwa – dodaje badacz. Virginia Woolf w swoim eseju „A Room of One’s Own” napisała, że kobieta nigdy nie mogłaby napisać dzieł takich jak William Szekspir. Jednak nie ze względu na brak talentu czy chęci. Woolf przekonywała, że to przez brak należytej edukacji w tamtych czasach i społecznego wsparcia kobiet.

Joanna Szekspir w testamencie pisała m.in. o tym, że jej życie należy do woli Boga. Było to swoiste wyznanie wiary i modlitwa dziękczynna za boże miłosierdzie. „Składam nieskończone podziękowania Jego Boskiemu Majestatowi za wszystkie dobrodziejstwa, które otrzymałam. Jestem gotowa na śmierć, a moja wola należy do Boga. Dziękuję mu za życie, które mi dał” – czytamy w testamencie Joanny Szekspir. Być może to nie jedyny tekst, który wyszedł spod jej pióra, ale jest pierwszym, który możemy dziś poznać.

Źródło: Shakespeare Quaterly.