Chińscy archeolodzy prowadzili wykopaliska w Chongqing. To miasto w środkowych Chinach, które zamieszkuje ponad 30 mln osób. Badania prowadzone były w dzielnicy Wulong. Według lokalnych mediów naukowcy odkryli tam grobowiec, który pochodził prawdopodobnie z czasów dynastii Han (206 p.n.e.–220 n.e.).

Płytki, które mogą być związane ze starożytnym kalendarzem

Naukowcy twierdzą, że to prawdopodobnie najstarszy grobowiec pochodzący z okresu rodu panującego, którego założycielem był Liu Bang, późniejszy cesarz Gaozu. Jednak uczonych zaintrygował nie tylko wiek zabytkowego pochówku. W środku odnaleźli wiele artefaktów, w tym tajemnicze drewniane płytki. Były prostokątne i miały ok. 2,5 centymetra szerokości na 10 cm długości.

Łącznie uczeni odnaleźli 23 takie płytki. Na jednej z nich znajdował się chiński znak związany z tzw. cyklem sześćdziesięcioletnim, znanym jako „Tiangan Dizhi” (tłum. Pnie i Konary). To tradycyjny system kalendarza chińskiego, składający się z 60 lat.

Każdy rok w tym cyklu jest oznaczony kombinacją jednego z dwunastu znaków zodiaku chińskiego:

  • szczur,
  • wół,
  • tygrys,
  • królik,
  • smok,
  • wąż,
  • koń,
  • koza,
  • małpa,
  • kogut,
  • pies,
  • świnia.

  • Oraz jednego z pięciu żywiołów:

  • drewno,
  • ogień,
  • ziemia,
  • metal,
  • woda.

Pierwsze takie odkrycie w Chinach

Kalendarz ten jest używany do numerowania lat, miesięcy, dni w chińskim kalendarzu. Kombinacje zwierząt i żywiołów powtarzają się co 60 lat, tworząc pełny cykl. Każdy rok ma więc swoją wyjątkową kombinację, która odróżnia go od innych lat. Jako sposób zapisywania dni po raz pierwszy pojawił się w pierwszych chińskich tekstach z czasów dynastii Shang z końca drugiego tysiąclecia p.n.e.

Autorzy odkrycia stwierdzili, że to pierwszy raz, gdy w starożytnym grobowcu odnaleziono przedmioty nawiązujące do tego chińskiego kalendarza. Co ciekawe, w miejscu pochówku odnaleziono również spis wszystkich przedmiotów, które znajdowały się wewnątrz. Z listy wynika, że grobowiec został zbudowany dokładnie w 193 r. p.n.e.

Wewnętrzna komora została zbudowana z drewna. Wang Meng, archeolog, który brał udział w wykopaliskach, powiedział, że jest to najlepiej zachowany grobowiec, jaki kiedykolwiek znaleziono w południowo-zachodnich Chinach.

– W środku znaleźliśmy również ponad 600 artefaktów codziennych, w tym miski, pudełka, słoiki i talerze z laki (materiał z żywicy sumaka lakowego). Znajdowały się tam także przedmioty wykonane z bambusa, włócznie oraz drewniane figurki, a także przedmioty z ceramiki i brązu – powiedział w rozmowie z „Global Times” Huang Wei, kierownik wykopalisk.

Historia chińskiego kalendarza

Chiński kalendarz ma bardzo długą historię, która sięga czasów najwcześniejszych dynastii. Jego geneza jest związana z obserwacjami astronomicznymi w starożytnych Chinach. Chińczycy są twórcami zarówno kalendarza opartego na fazach Księżyca, jak i kalendarza słonecznego, który uwzględniał ruchy Słońca. Pierwotnie obydwa kalendarze były używane oddzielnie, ale z czasem zostały zintegrowane w jeden system.

Do dziś w Kraju Środka obowiązuje kalendarz księżycowo-słoneczny. Dzieli on rok na 12 miesięcy po 29 i 30 dni. Co pewien czas, 7 razy w ciągu 19-letniego cyklu, dodaje się trzynasty miesiąc. Jest to tzw. cykl Metona z Aten. Kalendarz ten jest używany w Chinach od II wieku p.n.e. Miesiące mają nazwy tak jak poszczególne lata, czyli Tygrysa, Zająca, Smoka, Świni itp. w odpowiednim żywiole, czyli podobnie, jak w przypadku cyklu „Tiangan Dizhi”.

W grobowcu pochowano człowieka o wysokim statusie

Astronom Ed Krupp w rozmowie z portalem Live Science przyznał, że odkrycie drewnianych tabliczek jest wyjątkowe, ponieważ zawiera rzadko spotykany przykład tego zapisu starożytnego chińskiego cyklu. – Drewniane tabliczki z zapisami kalendarzowymi mogą być tak naprawdę pierwszym i jedynym znanym przykładem tego rodzaju napisu na tego typu przedmiocie – powiedział Krupp.

Uczony podkreślił jednak, że tabliczki same w sobie nie były kalendarzem. Naukowiec sugeruje, że są to swego rodzaju „przedmioty pomocnicze”, które pomagają zorientować się w skomplikowanym systemie kalendarzowym. –Być może są to przedmioty używane do podkreślenia konkretnego roku – wyjaśnił. – Podobne praktyki stosowano w świątyni taoistycznej w chińskim mieście Suzhou. Tam każdy rok cyklu jest reprezentowany przez posąg, który jest specjalnie oznaczony, gdy akurat go dotyczy – dodał Krupp.

Chińscy archeolodzy nie wiedzą jeszcze, kto został pochowany w grobowcu z  Chongqing. Jednak wyposażenie grobowe sugeruje, że prawdopodobnie była to osoba (lub osoby) o wysokim statusie.

Źródło: China News.