Przyjaźń wynika z poczucia bliskości i dotyczy zarówno ludzi, jak i zwierząt. Stworzenia stadne jeszcze bardziej potrzebują kontaktu z innymi osobnikami. Różne czynniki wpływają jednak na to, dlaczego wybieramy konkretnych partnerów. Może być to wygląd, zapach, zachowanie lub inne powody, które mogą przynosić obopólne korzyści. Jak i z kim się wiążemy wygląda inaczej w przypadku poszczególnych gatunków.

Co stoi za wyborem partnera lub partnerki w świecie zwierząt?

Naukowcy z University of California UCLA od 30 lat prowadzą w Kostaryce badania nad codziennym życiem setek małp, które żyją w tym kraju. Badacze każdego roku spędzali tam wiele godzin na obserwowaniu ich zachowania w naturalnym środowisku. Po latach pracy udało się wyciągnąć zaskakujące wnioski. Samice małp kapucynki panamskiej (Cebus imitator), które przyjaźniły się z innymi samicami, a nie samcami, żyły dłużej.

– Ludzie często zakładają, że interakcje społeczne przynoszą pewne korzyści. Z naukowego punktu widzenia jest to jednak trudne do zmierzenia – twierdzi prof. Susan Perry, antropolożka z UCLA. Uczona podkreśla, że znalezienie odpowiedzi na pytanie, dlaczego wybieramy konkretne osoby i wchodzimy w relacje z nimi, wymaga naprawdę dużego wysiłku. Nie zawsze bowiem chodzi wyłącznie o kwestie reprodukcyjne.

Samice, które przyjaźnią się z innymi samicami, żyją dłużej

Najnowsze odkrycie zostało opublikowane na łamach czasopisma naukowego „Behavioural Ecology”. Naukowcy udowodnili, że jest związek między relacjami samic kapucynek panamskich z innymi samicami, a ich zdolnościami przetrwania i długością życia. Autorzy podczas 18 lat obserwacji dokładnie śledzili życie tych małpek.

W badaniu uwzględniono interakcje, w które wchodziły kapucynki, takie jak:

  • uwodzenie,
  • wspólne posiłki,
  • udział w konfliktach,
  • zachowania altruistyczne i wzajemna pomoc
  • komunikacja za pomocą dźwięków.

Na podstawie tych badań naukowcy uznali, że największe szanse na długie życie mają samice tych kapucynek, które nawiązywały przyjacielskie więzi z innymi samicami. Autorzy podkreślili również, że nie ma żadnych dowodów na to, że związki heteroseksualne przynosiły małpkom więcej korzyści i pomagały im przetrwać zagrożenie. Prof. Susan Perry zaznacza jednak, że to nie oznacza, że samice, które wiążą się z samcami radzą, sobie gorzej.

Co łączy zachowania kapucynek i ludzi

Inne badania, które również prowadziła prof. Susan Perry, wykazały, że niektóre zachowania kapucynek panamskich zbliżone są do zachowań ludzkich. Chodzi choćby o takie nawyki, jak otwieranie drugiemu osobnikowi ust, aby dokonać kontroli i sprawdzić, co znajduje się w środku, trzymanie się za ręce, czy także przykładanie dłoni do twarzy partnera. Uczona z UCLA twierdzi, że kapucynki mogą być interesującym obiektem dalszych badań na temat ewolucji tego rodzaju wyuczonych zachowań u ludzi. Przede wszystkim jednak tych zachowań, które są wyrazem bliskości i serdeczności.

– Tego rodzaju rytuały są swoistym testem jakości sojuszy i relacji, które zawiązują małpy. Najczęściej wykonują je te osobniki, które rzadko wchodzą w interakcje i nie są pewne wzajemnego zaufania – twierdzi prof. Susan Perry. Antropolożka dodaje jednak, że chociaż te praktyki są w pewnym stopniu podobne do zachowań ludzkich, wciąż więcej nas dzieli niż łączy. 

Więcej o kapucynkach – a konkretnie o kapucynkach czubatych – przeczytasz w tym artykule. 

Źródło: Behavioural Ecology