Brytyjska wyspa Wight to prawdziwa skarbnica szczątków dinozaurów. Na kilkunastu kilometrach jej wybrzeża wznoszą się klify, które – erodując – odsłaniają kolejne warstwy geologiczne. Przez miliony lat ta część lądu znajdowała się pod wodą. Została wyniesiona ponad jego powierzchnię w wyniku tego samego procesu górotwórczego, któremu zawdzięczamy powstanie Alp. 

Od tego czasu wybrzeże wyspy Wight podlega erozji. Klify osuwają się w tempie ok. 10 metrów rocznie. W ten sposób odsłaniają się liczne skamieniałości dinozaurów. Na niektórych plażach wyspy można też znaleźć ślady dinozaurów odciśnięte w kamieniach. 

Największy drapieżny dinozaur Europy 

Dotychczas rozpoznano ponad 25 gatunków dinozaurów, które zamieszkiwały wyspę Wight w czasach, gdy stanowiła jeszcze część stałego lądu. Ta lista nie jest jednak kompletna. 

Dzisiaj w czasopiśmie naukowym „PeerJ Life & Environment” ukazała się praca naukowców z Uniwersytetu Southampton specjalizujących się w identyfikacji nowych gatunków dinozaurów. Paleontolodzy opisali w niej odkrycie szczątków zwierzęcia, który był jednym z największych drapieżnych prehistorycznych gadów kiedykolwiek występujących w Europie. 

– To było ogromne zwierzę. Miało ponad 10 m długości i prawdopodobnie ważyło kilka ton – opowiada Chris Barker, doktorant i główny autor pracy. –- Oceniając na podstawie pewnych wymiarów znalezionych kawałków kości, mógł to być największy drapieżny dinozaur, jaki kiedykolwiek żył w Europie – twierdzi badacz. 

Niestety znalezionego materiału kopalnego nie było dużo. Naukowcy mogli przebadać zaledwie kilka kości kręgosłupa oraz fragmenty miednicy. – Szkoda, że znaleźliśmy tylko tyle – przyznaje Barker. - Jednak to dość, by ocenić, jak duże było to zwierzę – dodaje. 

Kości odkrytego dinozaura. fot. Chris Barker/Dan Folkes

Największy drapieżny dinozaur z pyskiem krokodyla 

Paleontolodzy przyznają, że z powodu niewielkiej ilości odkrytych skamieniałości nowemu dinozaurowi nie można jeszcze nadać formalnej naukowej nazwy. – Mamy jednak nadzieję, że z czasem znajdziemy więcej materiału kopalnego i odkrycie zostanie uzupełnione – mówi Darren Naish, współautor pracy. 

Co ciekawe, szczątki pochodzą z warstwy sprzed 125 mln lat, która dotychczas była uboga w skamieniałości wielkich gadów. Od jej nazwy „White Rock” – naukowcy przezwali odkrytego dinozaura „spinozaurem Białej Skały” (ang. White Rock spinosaurid). 

Przezwisko wskazuje na grupę, do której należał potwór z wyspy Wight. Najprawdopodobniej największy drapieżny dinozaur znaleziony w Europie należał do rodziny spinozaurów, czyli dinozaurów żyjących na wybrzeżu. Miały one charakterystyczne wydłużone szczęki przypominające pysk krokodyla, potężny ogon, masywne kończyny dolne i niewielkie górne. Przypuszcza się, że mogły żywić się zarówno rybami, jak i zwierzętami lądowymi. 

Łowca dinozaurów 

Naukowcy przyznają, że odkrycia nie dokonał zawodowiec. Szczątki znalazł Nick Chase, pochodzący z wyspy Wight słynny paleontolog amator, zwany „łowcą dinozaurów”. Ma on na swoim koncie wiele odkryć o dużym znaczeniu naukowym. Znalazł choćby bursztyn z nieznanym gatunkiem pająka w środku, który został nazwany od jego imienia. 

Nick Chase szukał skamieniałości dinozaurów przez trzydzieści lat. Jego znaleziska trafiały m.in. do Dinosaur Isle Museum w Sandown, gdzie nadal można je podziwiać. Niestety nie doczekał publikacji o gigantycznym spinozaurze – zmarł niedługo przed wybuchem pandemii. 

Źródło: PeerJ Life & Environment, EurekAlert, Isle of Wight, The Count Press