Skorupa Marsa może kryć olbrzymie ilości wody. Podobnie jak skorupa ziemska, czego dowodzą odkrycia dotyczące możliwości utrzymywania się H2O w postaci wodorotlenków uwięzionych w minerałach na naszej planecie. W zależności od sposobu liczenia, w marsjańskich skałach może kryć się od 30 do niemal 99 proc. wody, która znajdowała się na planecie 3,7 mld lat temu. Było jej tam wówczas tyle, że oceany i jeziora miały od 100 do 1500 metrów głębokości.
Woda na Marsie – kiedy zniknęła?
Nadal nie wiadomo, dlaczego woda na Marsie znikła. Od dawna przyjmowano, że stało się to po utracie pola magnetycznego Czerwonej Planety. Doprowadziło do tego szybsze niż w przypadku Ziemi wystygnięcie zewnętrznego jądra planety, a to jądro wytwarza magnetosferę. Mars stracił wówczas swoją atmosferę. A z nią także wodę, która po prostu została „wywiana” w przestrzeń kosmiczną. Jednak nowe badanie, przeprowadzone na zlecenie NASA, sugeruje coś innego.
Woda na Marsie – czy jest uwięziona w minerałach?
– Uważamy, że zewnętrzny płaszcz Marsa tworzą minerały, w których krystalicznej strukturze uwięziona została woda – tłumaczy dziennikarzom geolożka i badaczka planet Eva Scheller, główna autorka analizy opublikowanej w magazynie “Science”. Analiza sugerująca, że woda na Marsie nie „uleciała”, a została zatrzymana w minerałach, jest ciekawą propozycją rozwiązania wieloletniej zagadki. Co ważniejsze jednak, daje nadzieję dla przyszłych osadników na Marsie. Już dzisiaj dysponujemy technologią pozwalającą odzyskać wodę z minerałów. A woda to życie i źródło cennych gazów – tlenu i wodoru.
Skupieni na poszukiwaniu wodoru naukowcy z Scheller na czele przyjęli w trakcie swoich badań, że woda na Marsie znikła między 4 a 3,7 mld lat temu. Weryfikując teorię o uciekaniu wody w przestrzeń kosmiczną, szukali na powierzchni planety deuteru, czyli ciężkiego wodoru. Od zwykłego wodoru ten izotop różni się masą jądra. Ma w nim zarówno proton, jak i neutron. Zwykły, lekki wodór ma w jądrze tylko proton. Gdyby woda faktycznie miała uciekać w przestrzeń wokół Marsa, na powierzchni powinno być więcej deuteru, niż go tam do tej pory odkryto.
Woda na Marsie – czy można ją odzyskać?
Założenie, że woda w postaci wodorotlenków została uwięziona w marsjańskich minerałach jest teorią wymagającą dalszego potwierdzenia. Jednak dobrze tłumaczy ona obecną proporcję deuteru do wodoru na powierzchni planety. Scheller i jej zespół uznali, że „część wody została w minerałach, a reszta uleciała”. W zależności od obliczeń, ta część w minerałach może stanowić od 1/3 do niemal całej wody jaka była kiedyś na Marsie. Najnowsze obliczenia dotyczące wody uwięzionej w skorupie ziemskiej i na jej powierzchni przedstawiają to w proporcjach 1,86 do 4,41.
W przypadku Ziemi wulkany mogą prowadzić recykling wody, topiąc minerały i uwalniając wodór i tlen z powrotem do atmosfery. Mars jest zimny i suchy, nie ma płyt tektonicznych. To, co utknęło w skałach skorupy, już tam pozostało.
Źródło: Science.
