Sakurai Chausuyama to olbrzymi, 207-metrowy kofun (japoński kurhan w kształcie dziurki od klucza). Został zbudowany na początku wczesnego okresu Kofun, który przypada na lata pomiędzy 250 a 562 r. n.e. Znajduje się w prefekturze Nara, która jest częścią regionu Kinki, na wyspie Honsiu i położony jest na lewym brzegu rzeki Hase-gawa.
Niezwykłe odkrycie w japońskim kurhanie
Dotychczasowe badania odsłoniły tu wiele grobów z różnych okresów historii Japonii. Według japońskiej praktyki pogrzebowej zmarłych grzebano w kofunach wraz z brązowymi lustrami, zbrojami, bronią (katanami, mieczami obosiecznymi typu tsurugi, grotami strzał), a także przedmiotami codziennego użytku, ceramiką, czy narzędziami rolniczymi. Wyposażenie grobu wiele mówiło o osobie, którą w kofunie pochowano.
Jednak najnowsze wykopaliska w Sakurai Chausuyama zaskoczyły naukowców. Archeolodzy odkryli tam bowiem pochówek, w którym złożono ponad 100 luster z brązu. Cytowany przez portal Arkeonews Instytut Archeologiczny w Kashihara podał, że wśród artefaktów znajdowały się również shinjū-kyō. To starożytny rodzaj japońskiego okrągłego lustra z brązu ozdobionego wizerunkami bogów i zwierząt z mitologii chińskiej.
Wyjątkowe lustra wykonane z brązu
Lustra z brązu w stylu shinjū-kyō nawiązują do chińskich luster magicznych. Były często produkowane w okresach dynastii Han, Trzech Królestw i Sześciu dynastii. Wraz ze wzrostem popularności chińskiej technologii produkcji przedmiotów z brązu, shinjū-kyō zaczęły stawać się coraz bardziej powszechne również w Japonii i na Półwyspie Koreańskim.
W Kronikach Trzech Królestw spisanych przez Chen Shou, który żył w latach 233–297 pojawia się pierwsza w kraju kwitnącej wiśni wzmianka o lustrach z brązu. Odnotowuje fakt, że w 239 roku Cao Rui, drugi cesarz chińskiego państwa Wei, panujący w latach 226–239, wysłał królowej Himiko prezent w postaci m.in. stu luster shinjū-kyō.
Właśnie dlatego naukowcy uważają, że liczba luster w grobowcu nie jest przypadkowa. Archeolodzy twierdzą, że zmarły prawdopodobnie był potężnym człowiekiem, który miał ogromną władzę. Bardzo możliwe, że był spokrewniony z rodziną królewską, a być może z samą królową Himiko.
Potwierdzenie starożytnej japońskiej władzy legendarnej królowej
To pierwsza udokumentowana źródłowo władczyni kraju Wa, położonego na wyspach Japonii, opisywana przez Przekazy o kraju Wa. Według kronik była starszą i niezamężną kobietą, która parała się szamanizmem. Miała zostać wyniesiona do władzy po serii wojen domowych w państwie Yamatai. Ludzie mieli wówczas uznać, że walczący ze sobą mężczyźni nie dojdą do porozumienia, dlatego najbardziej koncyliacyjnym władcą będzie tylko kobieta. Okres rządów tej niemal legendarnej postaci miałby przypadać na ostatnie dekady II wieku.
Naukowcy z Japonii przekazali, że wśród odkrytych luster 26 stanowiło shinjū-kyō. 56 zwierciadeł pochodziło z Chin, a 21 wyprodukowano w starożytnej Japonii. Praktycznie wszystkie są bogato zdobione i wyglądają na towary luksusowe.
– Odkrycie pokazuje, że centralna władza królestwa Yamatai była potężniejsza, niż mogliśmy sobie kiedykolwiek wyobrazić – powiedział Shinya Fukunaga, profesor archeologii na Uniwersytecie w Osace i ekspert w dziedzinie luster z brązu. Nasze badania rzucają światło na struktury polityczne prowincji Yamato, gdzie znajdowało się centrum władzy Himiko – dodają autorzy.
