MAKARONY PSZENNE

Prosty makaron

Zaletą wielu potraw jest ich prostota. To też w kuchni azjatyckiej nie może zabraknąć zwykłego wykonanego z pszenicy makaronu, który nie wymaga dodatkowej specjalnej obróbki.

Niektóre z najpopularniejszych zwykłych dań z makaronem to makaron dan dan Syczuana, makaron szczypiorkowy z wiosennej cebuli (lub makaron yang chun), zimny somen w Japonii i koreański Janchi-Guksu (somyeon).

Lamian

Jeśli uwielbiasz patrzeć, jak szef kuchni przygotowuje pizzę, spodoba ci się również oglądanie produkcji makaronu lamian. Lamian wymaga dużo rozciągania, ugniatania i zwijania. W mgnieniu oka ciasto staje się pasmem jednolitego makaronu, długiego jak lina. Takie przygotowanie nadaje mu wyjątkową elastyczność.  

Lanzhou w północno-zachodnich Chinach słynie z serwowania makaronu lamian z bogatym bulionem wołowym, plasterkami wołowiny i kolendrą.

Ramen

Ramen to jedzenie dla duszy – mówią Azjaci. Importowany z Chin w połowie XIX wieku ramen ewoluował w różne kształty i tekstury, zgodnie z lokalnymi klimatami i bazami zup. Zasadniczo do produkcji ramenu używa się pszenicy i wody z pszenicy.

Makaron i bulion muszą idealnie współgrać, zatem wybór makaronu musi idealnie pasować do wybranej zupy. Gruby makaron powinien pasować do bogatych bulionów o mocniejszych smakach, a cienki i falisty jest idealny dla lżejszych bulionów.

Udon

Japończycy uważają, że udon najlepiej „rozgrzewa” żołądek i jest idealny  przed lub po porcji sashimi lub sushi. Prosta historia pochodzenia makaronu, wykonanego z mąki pszennej, wody i odrobiny soli, jest jedną z największych regionalnych debat w Japonii.

Prowincja Kagawa twierdzi, że jest pierwszą prowincją produkującą udon w Japonii. Mówi się, że słynny japoński mnich Kukai przywiózł udon po pobycie w Chinach ponad 1000 lat temu. Aby zrobić Sanuki udon (Sanuki było starożytną nazwą prowincji Kagawa), mistrzowie makaronu nadeptują na ciasto, wykorzystując swoją masę ciała do ugniatania go.

Hakata to kolejna prowincja, która twierdzi, że jest miejscem narodzin udonu. Jego historia pochodzenia dotyczy także buddyjskiego mnicha. Tym razem Enni Ben'ena, który przywiózł umiejętności tworzenia makaronu z podróży do Chin.

Daoxiao

Z kawałkiem ciasta w kształcie poduszki w jednej ręce, mistrz makaronu Daoxiao używa cienkiego skrobaka do odcinania arkuszy makaronu, które lecą bezpośrednio do garnka z wrzącą wodą.

Według legendy makaron Daoxiao powstał po raz pierwszy w Shanxi (północno-zachodnie Chiny) w XII wieku podczas ogólnokrajowego zakazu używania noży. Starsza para miała uciekać się do „golenia” ciasta cienkim metalowym skrobakiem przypominającym brzytwę.

Cienkie i faliste po bokach i pulchne w środku ciasto makaronu  daoxiao doskonale nadaje się do zbierania sosów.