6 rzeczy, które trzeba wiedzieć o karcie EKUZ

Tu już nie ma jednoznaczności. A mówiąc dokładniej: w różnych krajach Unii Europejskiej mamy różny zakres świadczeń publicznej służby zdrowia. Podobnie jak obywatele krajów przez nas odwiedzanych. Jeżeli jedziemy np. na Słowację, jesteśmy traktowani jak Słowacy.
– Kiedyś mój syn po upadku na snowboardzie na Wielkiej Raczy miał objawy wstrząsu mózgu. Za radą lokalnej Horskiej Služby pojechaliśmy do szpitala w Żylinie – opowiada Beata Radecka, bizneswoman. – Z dobrym ubezpieczeniem w dłoni wkroczyliśmy do szpitala. "A nie macie europejskiej karty?" – zatroskała się recepcjonistka. Akurat nie mieliśmy. "Szkoda, bo tak musicie zapłacić za rentgen 50 euro i dopiero ubezpieczyciel wam zwróci, a z kartą nie musielibyście nic płacić. 
Oczywiście ubezpieczyciel pieniądze zwrócił, a pani Beata mądrzejsza o doświadczenia zabierała ze sobą karty EKUZ. Przydało się jej to w ostatnim sezonie, kiedy miała zderzenie, także na nartach.  – Pojechałam do szpitala w Liptowskim Mikułaszu i w pół godziny miałam rentgen i diagnozę. Z kartą EKUZ zapłaciłam zaledwie 2 euro. Za temblak.

Sezon letni też potrafi być nieprzewidywalny. O oparzeniach, udarach słonecznych i odwodnieniach w krajach śródziemnomorskich czytelnikom Travelera nie trzeba przypominać.

Zgodnie z obowiązującą zasadą karta upoważnia do pomocy doraźnej, jeśli możemy kontynuować podróż. Pozwala też na hospitalizację do czasu, kiedy „staniemy na nogi”. Z opłat zwolnione są ucząca się młodzież i kobiety w ciąży. Uwaga, karta NIE pokrywa kosztów transportu do kraju. Warto więc dodatkowo wykupić prywatne ubezpieczenie pokrywające takie koszty, na wypadek gdybyśmy z przyczyn zdrowotnych nie zdążyli na powrotny samolot lub nie moglibyśmy poprowadzić samochodu.

Karta EKUZ nie wszędzie zwalnia nas od opłat. Niektóre jednak dzięki niej są symboliczne.

Wykaz przygotowano na podstawie
danych NFZ. (myślnik oznacza
brak danych)

Stosunkowo najmniejszym problemem są nieprzewidziane wypadki na wczasach wykupionych w biurze turystycznym. Każde biuro ma obowiązek ubezpieczyć swoich klientów. Ale przy wyjazdach indywidualnych odpowiedzialność spoczywa na nas.

Przed każdą konsultacją upewnij się, że lekarz ma kontrakt publicznej służby zdrowia. W niektórych miejscowościach mogą być tylko prywatne ambulatoria. Wtedy konieczne jest skorzystanie z ubezpieczenia dodatkowego. Służby ratownictwa górskiego zwykle nie są publiczne – np. na Słowacji, gdzie Horská Služba wystawia słone rachunki za udzielenie pomocy.

Być może za część świadczeń przysługuje Ci zwrot pieniędzy po powrocie do kraju.