Rozmowa z Grażyną Kulczyk, kolekcjonerką sztuki, pomysłodawczynią i twórca Centrum Sztuki i Biznesu „Stary Browar”
NGT: Kultura i biznes to dla pani małżeństwo z miłości, rozsądku czy może mezalians?
GK: Według mnie – para idealna.
Według naszych czytelników najwyraźniej też. Uznali oni Stary Browar za nowy cud Polski, dając mu pierwsze miejsce w naszym plebiscycie.
Bardzo się cieszę, że Stary Browar został doceniony przez czytelników Travelera. Daje głęboką satysfakcje, ze działania podejmowane każdego dnia i ogromny wieloletni wysiłek są dostrzegane przez tak dużą liczbę osób. Pamiętajmy, że codziennie odwiedza to miejsce i spędza w nim czas blisko 50 tys. Wielkopolan i turystów przyjeżdżających do Poznania, żeby odwiedzić miejsce, „gdzie życie spotyka się ze sztuką”.
Co, pani zdaniem, o tym decyduje: oryginalna architektura czy idea łączenia biznesu i sztuki?
Miasto, a jego część stanowi Stary Browar, jest zbudowane z idei, tkanki urbanistycznej, społeczności, które razem tworzą ten fenomen nazywany polis. Dlatego oddzielenie architektury i idei w przypadku tak złożonych organizmów jest po prostu niemożliwe. Bez spójnej myśli nie może powstać nic trwałego i istotnego, a potrzeba otulenia architektura naszych codziennych i niecodziennych potrzeb jest częścią naszej cywilizacji. Architektura i urbanistyka tego fragmentu miasta, jego szczególne genius loci, sa ukłonem w stronę industrialnej historii tego miejsca i z pewnością wpływa na pierwsze wrażenie. Ale przecież Stary Browar nie istniałby bez parku, sklepów, placu z kawiarniami i restauracjami, hotelu, teatru i oczywiście sztuki, w tym mojego muzeum – Art Stations.
A także bez ludzi, ich inicjatyw, codziennej pracy i czasu, który spędzają w tym miejscu. Ludzi, dzięki którym i dla których to miejsce jest zbudowane.
Idea Starego Browaru opiera się na proporcji: 50 proc. biznesu i 50 proc. sztuki. To bardziej koncepcja konkretnego obiektu czy tez pani filozofia życiowa?
Idea 50/50 to algorytm opisujący wszystkie moje projekty, w tym oczywiście Stary Browar. Zakłada ona, ze 50 proc. potencjału każdego z nich stanowi sztuka, podczas gdy drugie 50 proc determinuje specyfika danego przedsięwzięcia. Takie zbalansowanie obu aktywności umożliwia doświadczanie i inspirowanie, dzięki sztuce, codziennych życiowych sytuacji. Sztuka wyzwala kreatywność i ciekawość, bez których trudno sobie wyobrazić rozwój naszej cywilizacji. Chce dawać codziennie ludziom, ale tez sobie taka możliwość.
