Tu historia spotyka się z nowoczesnością. Liban – Bliski Wschód w pigułce

Liban: ludność i kultura

Ludność Libanu według stanu na 2009 rok to 4 miliony 17 tysięcy osób. Libańczycy należą do ludów semickich - potomków starożytnych Fenicjan i Aramejczyków. Mieszkają tu też potomkowie Asyryjczyków, Egipcjan, Persów, Greków i oczywiście Arabów.

Podczas podboju kraju przez Arabów w VII wieku, prawie cała ludność Libanu, który w tym czasie znajdował się pod panowaniem Bizancjum, wyznawała chrześcijaństwo. Islam przybył do Libanu przez muzułmańskich wojowników, którzy osiedlili się na jego ziemiach, w szczególności w dużych miastach, oraz dzięki arabskojęzycznym plemionom, które osiedliły się w południowych i północno-wschodnich regionach kraju. Plemiona te były wyznawcami szyizmu i od tego czasu południe Libanu stało się jednym z głównych centrów szyitów na Bliskim Wschodzie.

Ostatni pełny spis ludności przeprowadzono w kraju w 1932 roku. Według współczesnych szacunków ok. 40% Libańczyków to chrześcijanie, 60% to muzułmanie (w tym Druzowie). Ponad połowa chrześcijan to maronici. Reszta to ortodoksi, grecko-katolicy, ormiańscy. Wśród miejscowych muzułmanów dominują szyici, co stanowi ponad połowę wszystkich wyznawców islamu w Libanie. Istnieje także społeczność żydowska licząca kilkaset osób.

Liban: co zobaczyć?

Liban jest atrakcyjny jednakowo dla turystów szukających pięknych i czystych plaż oraz wypoczynku, a także dla tych, którzy traktują urlop jako okazje do zwiedzania. Co warto zobaczyć w Libanie?

W okolicy Bustan al-Sheikh niedaleko Sidonu, znajdują się ruiny jednego z wielu sanktuariów, które niegdyś rozprzestrzeniły się na terytorium Fenicji - świątyni Eszmuna, boga uzdrawiania. Świątynia została wzniesiona pod rządami Eszmunazara Drugiego, nazwanego na cześć bóstwa, i istniała do IV wieku p.n.e. dopóki nie zawaliła się w wyniku poważnego trzęsienia ziemi.

Dziś wiadomo o 75 jaskiniach istniejących w Libanie. Na przykład Grota Afki, gdzie rodzi się największa rzeka Ibragim w Libanie, niegdyś nosząca nazwę Adonis, to sieć skomplikowanych labiryntów i dużych pomieszczeń. Podziemna rzeka przepływa przez jeden z wielu przejść i przedostaje się do doliny. Inny znany libański system jaskiń Zheyta znajduje się 20 km na północ od Bejrutu. Są tutaj 4 kolejki linowe i jeździ mały pociąg, a przy wejściu do górnych galerii znajduje się teatr. Dolne galerie, otwarte latem dla zwiedzających, są prawdziwym podziemnym królestwem, rozciągającym się na prawie 7 kilometrów

Zastanawialiście się kiedyś jakie drzewo widnieje na fladze Libanu? Kiedyś całe terytorium dzisiejszego Libanu pokryte było lasami cedrowymi. Dziś gaje cedrowe prawie całkowicie przestały istnieć. Na początku ubiegłego wieku libański cedr traktowano paliwo do lokomotyw poruszających się między Damaszkiem a innymi miastami regionu. Dziś chroniony gaj, zwany „Wielkimi Cedrami”, ma około trzystu drzew i jest uważany za najstarszy i najpiękniejszy w kraju.

Jednym z najbardziej popularnych miejsc dla turystów jest główna libańska winnica - ChateauKsara, położony w dolinie Bekaa. Założona przez jezuitów w 1857 roku, libańska firma winiarska stała się znana na całym świecie, a nawet stała się zwycięzcą międzynarodowego festiwalu w Paryżu. Każdego roku około 70 tysięcy turystów odwiedza zamek Ksar, w którym odbywają się degustacje najsłynniejszych win.

Baalbek to prawdziwe miasto duchów, kiedyś znane jako jedno ze świętych miejsc na Ziemi. Naukowcy praktycznie nic nie wiedzą o starożytnym okresie historii miasta, poza tym, że za czasów cesarza Augusta stał się kolonią rzymską. Ruiny Baalbek są nadal oszałamiające. Największy blok Baalbek, stworzony ręcznie, waży około tysiąca ton i ma 23 metry długości, 5,5 szerokości i 4,55 metra wysokości. Kamienie są tak starannie połączone, że nie można wbić igły.