Boliwia: La Paz i Sucre
Otoczony ośnieżonymi szczytami Andów La Paz (na zdjęciu głównym) jest wizytówką Boliwii. Kolejki linowe dryfują nad plątaniną ulic śródmieścia, a zróżnicowana kulturowo ludność wypełnia historyczne place. Ale podczas gdy La Paz jest administracyjną stolicą Boliwii i siedzibą rządu, stolica konstytucyjna znajduje się setki kilometrów od miasta – w Sucre.Sucre swoją sławę zawdzięcza otaczającym ją kopalniom srebra.
Powstanie drugiej stolicy (La Paz) było wynikiem politycznego konfliktu między dwie partiami boliwijskimi, ze sporem o wydobycie srebra w tle.
Meczet w Porto Novo w Beninie (fot. Getty Images)
Benin: Porto Novo i Kotonu
Benin (zdjęcie główne) jest położony w Afryce Zachodniej i ma dwie stolice – Port-Novo i Kotonu. Konstytucyjną stolicą jest Port-Novo – od czasów, gdy kraj miał status francuskiej kolonii. Z kolei Kotonu było siedzibą miejscowego rządu. W 1970 r., gdy Benin uzyskał niepodległość, podział nie został zniesiony, a obie stolice pozostały siedzibami ważnych urzędów.
Santiago, jedna ze stolic Chile (fot. Getty Images)
Chile: Santiago i Valparaiso
Gdy członkowie krajowych organów administracyjnych i sądowych Chile obserwują padający śnieg w górach wokół Santiago, członkowie parlamentu mogą podziwiać kolorowy zachód słońca nad Oceanem Spokojnym z miasta Valparaiso. Dwa spektakularne miasta znajdują się w odległości zaledwie 72 mil od siebie, ale znacząco się różnią.
Przed 1990 rokiem stolicą było jedynie Santiago, ale po odebraniu władzy Pinochetowi symbolicznie przeniesiono parlament do Valparaiso. Tamtejsze zabytkowe centrum zostało wpisane na listę UNESCO.
Bazylika Matki Bożej Królowej Pokoju w Jamusukro (fot. Getty Images)
Wybrzeże Kości Słoniowej: Abidżan i Jamusukro
Utrzymanie prezydencji przez ponad trzy dekady wiąże się z pewnymi korzyściami. Rządzący przez tak długi czas prezydent Félix Houphouët-Boigny, wykorzystał swoje stanowisko, aby miasto dzieciństwa – Jamusukro – uczynić drugą stolicą kraju. Dokonał tego w 1983 roku.
W porównaniu z pierwotną stolicą Abidżanem, Jamusukro pozostaje jednak zaledwie „ubogim krewnym”. Abidżan wciąż pozostaje faktyczną siedzibą rządu.
Świątynia Thean Hou w Kuala Lumpur (fot. Getty Images)
Malezja: Kuala Lumpur i Putrajaya
Zbiór minaretów, futurystycznych wież i targowisk ulicznych, Kuala Lumpur to maksymalne zanurzenie w życiu i kulturze Malezji. Nocne bary tętnią życiem, a godziny szczytu powodują zatrzymanie ruchu.To także stolica kraju, siedziba parlamentu i oficjalna siedziba monarchy Malezji. Ale Kuala Lumpur stało się zbyt tłoczne, aby mogło pomieścić wszystkich głodnych życia w tym pięknym zakątku.
W 1995 r. rząd rozpoczął budowę miasta Putrajaya, spokojniejszej metropolii, która otacza ogromne sztuczne jezioro. To, czego nowej stolicy brakuje może historycznego dziedzictwa, ale za to można się zachwycić różowym meczetem Putra. W nowym mieście urzęduje część władz administracyjnych.
Widok na malownicze miasto Cetynia (fot. Getty Images)
Czarnogóra: Podgorica i Cetynia
Wielkie rezydencje i muzea świadczą o tym, że Cetynia jest kolebką państwowości Czarnogóry. Nic więc dziwnego, że chociaż oficjalną stolicą pozostaje Podgorica władze Czarnogóry zdecydowały się na uhonorowanie Cetynii. Zresztą mówi się o niej jako o "starej stolicy".
I choć miasto straciło siedziby rządów na rzecz Podgoricy, to nie straciło swoich turystycznych walorów.
Amsterdam, jedno z najważniejszym miast Niderlandów (fot. Getty Images)
Niderlandy: Amsterdam i Haga
Dzięki historycznym kanałom i reputacji jednego z najbardziej „wyluzowanych” miast w Europie Amsterdam cieszy się dużą popularnością. Ale chociaż konstytucja Niderlandów (do niedawna – Holandii) określa miasto jako stolicę kraju, to Haga jest siedzibą tamtejszych władz.
Co ciekawe historia Hagi jako siedziby rządzących jest dłuższa, niż Amsterdamu jako oficjalnej stolicy kraju.
Zachód Słońca w Pretorii (fot. Getty Images)
Republika Południowej Afryki: Pretoria, Kapsztad, Bloemfontein
Nie dwie, a aż trzy stolice ma RPA i jest to jedyne takie państwo na świecie. Rozdzielając państwowe władze między różnymi regionami kraju chciano uniknąć nadmiernego skupienia władzy w jednym miejscu. Gdy w 1910 roku z połączenia czterech regionów budowano RPA, władze jednoczonych terytoriów nie mogły porozumieć się co do umiejscowienia stolicy. Zdecydowano się na trzy i ten stan trwa do dziś.
Katarzyna Grzelak
