Rzymskie zabytki znajdowane są nie tylko na terenie samych Włoch, ale też na bardzo dużym obszarze Europy, w tym w Hiszpanii. Dlaczego? Bo Cesarstwo Rzymskie zajmowało w czasach swojej świetności teren od Półwyspu Iberyjskiego za zachodzie po Mezopotamię i Egipt na Bliskim Wschodzie.

Najnowsze, właśnie ogłoszone, unikatowe znalezisko pochodzi ze wschodniej Hiszpanii. Donosi o tym serwis Heritage Daily.

Wilczyca niesie pomoc

Odkryty zabytek co prawda jest rzadki, ale motyw, który przedstawia jest szeroko znany i rozpoznawany, bo jest bardzo charakterystyczny. Jest to srebrna brosza. Dominującą postacią jest wilczyca, która otoczyła porzucone dzieci opieką i karmiła własnym mlekiem. Scena te ma przywodzić na myśl wydarzenia wiodące do powstania Rzymu.

Matką Romusa i Remulusa, czyli dzieci karmionych przez wilczycę, była Rea Sylwia, westalka. Jej zadaniem było strzeżenie w świątyni wiecznego ognia. Była to funkcja sakralna, dlatego nigdy nie mogła mieć dzieci. Doszło jednak do dramatu. Rea Sylwia padła ofiarą gwałtu. Dopuścił się go rzymski bóg Mars. Dla lokalnego króla Amuliusza było to nie do pomyślenia, że westalka nie jest już dziewicą. Dlatego skazał ją na śmierć głodową. Z kolei jej synowie – Romulus i Remus mieli zostać utopieni w rzece Tybr

Miejsce odkrycia unikatowej figurki zaznaczone w kółku. Kolorem zielonym oznaczono obszar Cesarstwa Rzymskiego / Rys. Ssolbergj, en:User:ArdadN/CC BY-SA 3.0 DEED

Dzieci trafiły do wiklinowego koszyka i poniósł je nurt rzeki. Koszyk zaczepił się o powalony pień drzewa na Wzgórzu Palatyńskim, czyli jednym z siedmiu wzgórz przyszłego Rzymu. Płacz niemowląt dotarł do wilczycy. Odtąd otaczała chłopców opieką i karmiła własnym mlekiem. Bliźniaków wychował pasterz Faustulus. Do wielu perypetiach założyli Rzym. Jednak w trakcie wytyczania granic miasta Romulus, rozgniewany na brata, zabił go.

Unikatowy zabytek, motyw – już nie

Archeolodzy znaleźli unikatowy zabytek we wschodniej Hiszpanii, w gminie Vilanova d’Alcolea. Wydobyli go z budynku z II wieku n.e. Jak podał serwis Heritage Daily, służył on jako starożytna poczta.

Motyw Romulusa i Remusa ssących wymiona wilczycy stał się głównym symbolem Rzymu od III wieku p.n.e. – Jest to wyjątkowy przedmiot ze względu na to, że podobne zabytki są rzadkie i ze względu na jakość wykonania. Podobnych istnieje niewiele – powiedział archeolog Josep Carbó. Brosza mierzy 4 cm długości. 

Rzymska Hiszpania? Miejsce odkrycia broszy

Gmina Vilanova d’Alcolea, gdzie doszło do odkrycia, wchodziła w skład prowincji Hiszpania Bliższa (łac. Hispania Citerior) od początku II wieku p.n.e. Jak do tego doszło? Rzymianie zmagali się na Półwyspie Iberyjskim przez wiele lat z lokalnymi ludami – Iberami i Celtyberami. Stopniowo zajmowali coraz większe obszary starożytnej Hiszpanii.

Po zwycięskich kampaniach Tyberiusza Semproniusza Grakchusa i Lucjusza Postumiusza Albinusa w latach 180–178 p.n.e., zawarto traktaty z Celtyberami i być może z innymi plemionami. W ich wyniku do Rzymu płynęły podatki z Półwyspu Iberyjskiego.  

W kolejnych dekadach trwały walki na terenie Półwyspu Iberyjskiego, i to nie tylko Rzymian z lokalnymi społecznościami, ale też Rzymian z Rzymianami. Hiszpania stała się na przykład areną walk pomiędzy Cezarem, Pompejuszem i jego synami. W latach 49–45 p.n.e. Cezar rozegrał przeciw nim zwycięską kampanię.

Dopiero w drugiej połowie I wieku p.n.e. Oktawianowi Augustowi udało się rozgromić niezależne lokalne plemiona. Hiszpania uległa potem dynamicznej romanizacji. Trzech rzymskich cesarzy, Teodozjusz I, Trajan i Hadrian, pochodziło z Półwyspu Iberyjskiego. Również słynne osobistości, takie jak filozof Seneka czy Kwintylian – pedagog i retor – wywodzili się z rzymskiej Hiszpanii.

Źródło: Heritage Daily.