W 55 roku p.n.e. starożytny Rzym po raz pierwszy dokonał najazdu na brytyjskie ziemie, którą zamieszkiwali wówczas Celtowie. Kampania ta jednak była krótka – trwała zaledwie 4 dni. Juliusz Cezar zmuszony był do wycofania swych wojsk z Brytanii przez dotkliwe sztormy, które dały się we znaki jego żołnierzom. Na wyspy wrócił rok później ze znacznie większą armią, ale drugi najazd również nie należał do najdłuższych i bynajmniej nie dlatego, że Cesarstwo tak szybko pokonało Brytów. Dyktator wycofał się ze względu na większe problemy w Galii… Ówczesny władca Rzymu nie doczekał się już dominacji swojego kraju na tych ziemiach.

Podbój Celtów przez Imperium Rzymskie nastąpił w 43 r. n.e.

Właściwy podbój brytyjskiego terytorium nastąpił w 43 r. n.e. Cesarz Klaudiusz przybył do Brytanii z 50-tysięczną armią i po krótkiej kampanii przyjął kapitulację od 11 królów w Colchester, mieście w hrabstwie Essex. Historycy zwracają uwagę na to, że rzeczywisty „podbój” następował przez asymilację, niż przez regularną walkę.

Celtyccy władcy płacili Rzymowi daniny, a ludność żyła we względnym spokoju. Nie wszyscy jednak pogodzili się z losem wasala. W niektórych częściach kraju co jakiś czas dochodziło do rewolt, szczególnie na terenach niepokornej Walii i wolnościowym wschodzie. To właśnie tam w 60 r. n.e. doszło do powstania Icenów pod wodzą słynnej królowej Boudiki.

Powstanie Boudiki miało doprowadzić do zdziesiątkowania Icenów

Zniewaga, upokorzenia i krzywdy, których doznała Boudika i jej córki z rąk Rzymian doprowadziła ją na drogę zemsty. Królowa postanowiła zawiązać sojusz pomiędzy plemionami Brytów z południa i zachodu Anglii i poprowadziła ich do powstania przeciwko Cesarzowi. Legenda głosi, że przed każdą bitwą Boudika wzywała brytyjską boginię zwycięstwa Andraste, aby pomagała im w walce.

Powstanie zostało brutalnie stłamszone, a ludność Icenów była zdziesiątkowana. Ci, co przetrwali, odnaleźli schronienie w Venta Icenorum. W tym miejscu dziś znajduje się wieś Caistor St. Edmund. Dotychczas eksperci twierdzili, że niedługo po zrywie ostatni Icenowie oraz ich potomkowie zginęli i przeszli na karty historii, ale najnowsze badania angielskich archeologów rzucają nowe światło na ich życie.

Czy Icenowie jednak przetrwali rewoltę przeciwko Rzymowi?

Badacze prowadzili wykopaliska w regionie, które w przeszłości zamieszkiwane były przez Icenów. Archeologom udało się odnaleźć dobrze zachowane naczynia ceramiczne, domowe kamienie szlifierskie oraz artefakty z kości i brązu, które prawdopodobnie zostały złożone w rytualny sposób. Naukowcy uważają, że oznacza to, że Icenowie zamieszkiwali Norfolk i Suffolk jeszcze długo po powstaniu, a co więcej – mieli się zasymilować i przejąć rzymskie tradycje i zwyczaje.

Archeolodzy chcą przeprowadzić analizę metodą datowania radiowęglowego, aby dokładnie sprawdzić, z którego roku pochodzą znalezione przedmioty. Planowane są również kolejne badania, które pomogą odkryć więcej tajemnic starożytnych Icenów. Od września w sklepach można kupić specjalny numer National Geographic Polska, który w całości poświęcony jest Imperium Brytyjskiemu. Na łamach magazynu znajdziemy więcej informacji o dziejach Wielkiej Brytanii pod panowaniem Rzymu oraz dowiemy się, jak starożytne Cesarstwo wpływało na kulturę późniejszych Brytyjczyków.

Źródło: Caistor Roman Project