- Nielegalna działalność oznacza brak jakiejkolwiek kontroli działań - podkreśla. - Górnicy korzystają z rtęci w domach, ukrywają to przed społeczeństwem albo przedstawicielami rządu. To niezwykle niebezpieczne, bo czasami palą rtęć w swoich kuchniach albo pokojach.
 

Światowa akcja 
 

Zasięg skażenia rtęcią na całym świecie doprowadził do działań na arenie międzynarodowej. W 2013 roku 128 państw podpisało Konwencję z Minaty w sprawie rtęci, której celem jest ograniczenie handlu i użycia rtęci na świecie. 
 

Porozumienie ONZ nie zabrania użycia rtęci w małych kopalniach, ale wymusza na sygnatariuszach podjęcie działań, by zredukować jej użycie i by wyeliminować ją tam, „gdzie to wykonalne”. Państwa zobowiązane są do przedstawienia szczegółowych planów postępowania między innymi w celu eliminacji palenia amalgamatu i edukowania społeczeństwa o zagrożeniach związanych z rtęcią.
 

Indonezja podpisała porozumienie, ale nie znajduje się wśród 25 państw, które już je ratyfikowały, jak na przykład Stany Zjednoczone. Porozumienie zacznie obowiązywać, kiedy ratyfikuje je 50 państw. 
 

Tuti Hendrawati Mintarsih, dyrektorka generalna ds. niebezpiecznych odpadów w indonezyjskim ministerstwie środowiska i leśnictwa, twierdzi, że jej agencja przygotowuje plan działania dla Indonezji. Jednak przy radzeniu sobie z problemem rtęci, rządowi przeszkadzają nakładające się na siebie jurysdykcje i brak środków finansowych, by móc zlokalizować ofiary, zaoferować pomoc i posprzątać po skażeniu. 
 

W międzyczasie górnictwo bez przeszkód funkcjonuje jak zawsze.
 

Resti Fauzia ma dwa lata i nigdy nie wypowiedziała ani jednego słowa. Jej matka Ocih twierdzi, że przestała chodzić kiedy miała 18 miesięcy. Nie potrafi chwytać przedmiotów ani stać samodzielnie. Kiedy śpi, miewa napady padaczki.
 

Rodzina dziewczynki mieszka w wiosce Pangkal Jaya, blisko góry Pongkor, niecałe 100 kilometrów na południowy-zachód od Dżakarty. Nielegalni wydobywcy szukają tam złota od co najmniej 2000 roku. Obecnie pracuje tam ponad 10 000 wydobywców.
 

Od 15 lat rodzina używa młyna kulowego umieszczonego za drzwiami kuchni. Lekarze ochotnicy współpracujący z BaliFokus zbadali dziewczynkę i stwierdzili, że cierpi na rtęcicę. 
 

W dniu badania poziom stężenia rtęci poza kuchnią wyniósł 20 razy więcej niż próg bezpieczeństwa WHO. 
 

- Nikt nam nigdy nie powiedział, że rtęć jest niebezpieczna – stwierdza Ocih.
 

Powyższy artykuł powstał we współpracy z Pulitzer Center on Crisis Reporting.