Koch wkrótce znalazł sposób na hodowanie bakterii na sztucznej pożywce na szkiełku, które mógł badać pod mikroskopem. Obserwował tworzenie się przetrwalników i patrzył, jak stają się ponownie żywymi bakteriami, które następnie same tworzyły kolejne pokolenie przetrwalników. Aby pokazać, że formy przetrwalnikowe są w stanie zainfekować zwierzę po okresie uśpienia, wszczepił je myszom, szybko doprowadzając do powstania nowego, śmiercionośnego pokolenia bakterii.

Pod koniec XIX w. Andrew Pringle użył mikroskopu do wykonania zdjęć prątka gruźlicy, laseczki wąglika oraz innych bakterii. FOT. WELLCOME COLLECTION, ATTRIBUTION 4.0 INTERNATIONAL

 Opublikowana w październiku 1876 r. praca Kocha na temat bakterii wąglika była punktem zwrotnym w historii ludzkości. Przez wielokrotne i przewidywalne wywoływanie symptomów wąglika u zwierząt doświadczalnych Koch dowiódł długo kwestionowanej prawdy na temat chorób zakaźnych oraz tego, iż to bakteria Bacillus anthracis była - krótko mówiąc - czynnikiem wywołującym zakażenie.

Pasteur i Koch, co było nieuchronne, korzystali wzajemnie ze swoich odkryć, jednocześnie atakując się publicznie. Pasteur wymyślił pierwsze nowe szczepionki (w tym przeciwko wąglikowi i wściekliźnie) 85 lat po podaniu przez Jennera szczepionki na ospę. Koch nie zdołał pokonać żadnych chorób, ale zidentyfikował patogeny wywołujące jedne z najbardziej przerażających chorób nękających ludzkość, takie jak cholera czy gruźlica, za co otrzymał w 1905 roku Nagrodę Nobla. Umożliwił też powstanie leków na wiele chorób, wynajdując mikrobiologiczne narzędzia, których naukowcy używają po dziś dzień do identyfikacji bogatego wachlarza śmiercionośnych zarazków. Po raz pierwszy możliwe stało się ukierunkowane leczenie i zapobieganie prawie każdej chorobie zakaźnej.

W szpitalu w Bostonie urządzenia znane jako żelazne płuca pomagały oddychać chorym na polio podczas wybuchu choroby w 1955 r. Na początku XX w. polio było jedną z chorób, których obawiano się najbardziej. Przerażeni rodzice patrzyli, jak paraliżuje ich dzieci. Jeśli wirus zaatakował mięśnie odpowiedzialne za oddychanie, pacjent był umieszczany w żelaznym płucu - prototypie respiratorów. Wprowadzenie w 1955 r. szczepionki przyniosło spadek zachorowań na świecie o 99 proc.FOT. AP PHOTO.

Po lewej: W latach 1904–1906 lekarze w Filadelfii fotografowali pacjentów, którzy cierpieli na zespół post-polio, zaburzenie neurologiczne, które pojawia się wiele lat po wystąpieniu polio i może dotknąć od 25 do 40 procent osób, które przebyły tę chorobę. Po prawej: pacjent z polio w Filadelfii na początku XX wieku pozwolił sfotografować swoje nogi. Niektórzy pacjenci, którzy odzyskali siłę mięśni, doświadczali później stopniowego osłabienia mięśni, które były wcześniej dotknięte polio. FOT. HISTORICAL MEDICAL LIBRARY OF THE COLLEGE OF PHYSICIANS OF PHILADELPHIA