Barbados – położenie, historia 

Barbados leży 150 km na wschód od Wysp Zawietrznych, oblewany ze wszystkich stron wodami Oceanu Atlantyckiego. W przeciwieństwie do swych wulkanicznych sąsiadów, wyspa ma budowę wapienną. Jej koralowe skały dały początek plażom Platynowego Wybrzeża, wysokiej klasy centrum turystycznego. Mniej ekskluzywne i przystępniejsze cenowo jest skupisko ośrodków na południowym wybrzeżu, z pasem równie atrakcyjnych plaż, najlepszymi restauracjami oraz bogatą ofertą życia nocnego. 

Brytyjczycy władali Barbadosem nieprzerwanie przez 340 lat, aż do uzyskania przez wyspę niepodległości, i pozostawili rozpoznawalny ślad lekkiego formalizmu na życiu dawnej cukrowej kolonii. Lokalny parlament emanuje wyraźną dumą, a w zamiłowaniu do krykieta, rytuale popołudniowej herbaty i przebieraniu się do kolacji w niektórych dzielnicach wyczuwa się coś więcej niż tylko tchnienie Małej Anglii. 

Nazwa Barbados pochodzi od wielkiego lokalnego figowca, należącego do grupy tzw. dusicieli, który tworzy kurtynę korzeni podporowych. Portugalscy odkrywcy nazwali te drzewa brodatymi (los barbados). Mimo że południowo-amerykańscy Indianie skolonizowali wyspę przed 4000 lat, nie była zamieszkana, gdy brytyjscy kolonialiści lądowali w 1627 r. na zachodnim wybrzeżu w pobliżu Holetown. Ważną rolę w powstaniu pierwszych plantacji odegrali holenderscy osadnicy, oni to bowiem w 1637 r. przywieźli z Brazylii trzcinę cukrową. W okresie rozkwitu kolonii sprowadzono z Anglii robotników kontraktowych, a wkrótce wzmocniono siłę roboczą na plantacjach afrykańskimi niewolnikami. 

Zniesienie niewolnictwa w 1834 r. spowodowało zawirowania w rozwoju przemysłu cukrowego od faktycznego upadku do umiarkowanego sukcesu na początku XX wieku. Ale kolejne zachwianie gospodarki w 1937 r. doprowadziło do zamieszek i powstania silnego ruchu związkowego, który działał na rzecz uniezależnienia się od metropolii, co nastąpiło w 1966 roku. 

Poza rozległym centrum finansowym Bridgetown i skupiskami ośrodków wypoczynkowych na wybrzeżach, krajobraz wyspy jest zaskakująco wiejski. Pola trzcinowe i niewielkie plamy lasu ciągną się od zawietrznego wybrzeża, a Mount Hillaby (240 m n.p.m.) i trzystumetrowy grzbiet masywu Hackleton's Cliff biją w niebo nad brzegiem Atlantyku po stronie powietrznej. Wyspa jest podzielona na 11 dystryktów zwanych parish (dosł. parafia). Ich nazwy są często podawane w adresie zamiast nazwy wioski. 

30 listopada 2021 roku Barbados zerwał unię personalną z Wielką Brytanią, stając się tym samym republiką. Pierwszym w historii prezydentem kraju została – wybrana przez parlament – Sandra Mason. 

Bridgetown – atrakcje stolicy Barbadosu 

Bridgetown, licząca około 100 000 mieszkańców, pełna energii stolica Barbadosu, jest ważnym karaibskim ośrodkiem gospodarczym i finansowym. Serce miasta bije przy The Careenage, wąskim wewnętrznym porcie u ujścia Constitution River, gdzie brytyjska ekspedycja w 1625 r. odkryła most, zbudowany przez Indian. Nieliczne łodzie rybackie i prywatne jachty cumują teraz w basenach, w których niegdyś przewracano statki na burtę dla oczyszczenia kadłubów i dokonania napraw (careen). Kilka nabrzeżnych kawiarenek umila pobyt w porcie i pozwala obserwować otaczający ruch. 

Co warto zobaczyć w stolicy Barbadosu? Lista atrakcji i zabytków:  

  • National Heroes Square – siedziba barbadoskiego parlamentu; 
  • St. Michael's Cathedral (Katedra św. Michała);
  • Broad Street – główny ciąg handlowy i usługowy stolicy;
  • Bridgetown Synagogue (Synagoga Bridgetown);
  • Garrison Savannah – niegdyś brytyjski plac musztry. Obecnie służy jako teren rekreacyjny i niewielki tor wyścigowy. 
  • Barbados Museum. 
  • Rihanna Drive – ulica mieści się dokładnie tam, gdzie wokalistka mieszkała do swojego 16. roku życia.

Krykiet to narodowy sport Barbadosu / fot. Ben Radford/Getty Images

Wybrzeże południowe Barbadosu 

W okolicy południowo-zachodniego cypla Barbadosu pod Garrison Savannah nadbrzeżna autostrada przebiega przez okręg Christ Church i ciąg nadmorskich ośrodków turystycznych. 

Miejscowości Hastings, Dover i Worthing leżą przy najlepszych plażach uroczego wybrzeża południowego, a St. Lawrence jest prawdziwym zagłębiem gastronomicznym z najlepszą na wyspie ofertą nocnego życia. W Worthing znajduje się Graeme Hall Bird Sanctuary – kładki przez mokradła powalają zwiedzić największy śródlądowy akwen wyspy. 

Za Oistins, ośrodkiem rybackim, gdzie w piątkowe wieczory odbywa się smażenie ryb, leży ruchliwa plaża Silver Sands Beach, popularna wśród deskarzy. Dalej na wschód leżą odizolowane plaże w zatoczkach Long Bay, Foul Bay i Crane Bay, nad którymi dominuje zamek Lorda Sama – XIX-wieczna rezydencja zamieniona na hotel. 

Opodal południowego wybrzeża znajdują się i inne atrakcje. Najbardziej wzięta to bezwstydnie turystyczna Heritage Park and Foursquare Rum Distilllery przy Six Cross Roads. Południowe wybrzeże kończy się przy Ragged Point, gdzie fale Atlantyku liżą skały u podnóża morskiej East Point. 

Barbados – jak dolecieć z Polski? 

Barbados, ze względu na swoje połączenie, dysponuje dobrymi połączeniami lotniczymi z kontynentem północnoamerykańskim. Jeśli chodzi o połączenie Polska – Barbados, turyści mają do wyboru dwa warianty. Liniami British Airways z przesiadką w Londynie (12 godzin) lub niemiecką Lufthansą z przesiadką we Frankfurcie (16 godzin). Średnia cena biletów lotniczych wynosi wtedy 2 878 zł. 

Flaga Barbadosu / fot. Getty Images

Barbados – informacje praktyczne

  • Język urzędowy: angielski.
  • Waluta: dolar barbadoski (1 BBD = ok. 2,30 PLN). 
  • Warunki atmosferyczne: Barbados najlepiej odwiedzać w okresie od listopada do maja. Pora deszczowa trwa od czerwca do października, latem wyspę nawiedzają cyklony.
  • Komunikacja publiczna: kursujące regularnie i niedrogie autobusy i mikrobusy obsługują regiony nadmorskie i Bridgetown od wczesnego ranka do około północy. 
  • Paszport: wymagany (Barbados formalnie akceptuje polskie paszporty tymczasowe, jednak sporadycznie zdarzają się trudności z wjazdem na podstawie takich dokumentów);
  • Wiza: Polacy nie potrzebują wizy.
  • Bezpieczeństwo: należy zachować ostrożność na plażach (szczególnie po zmroku), natomiast cenne rzeczy przechowywać w hotelowych sejfach.
  • Festiwale i imprezy: Barbadoski Festiwal Jazzowy (styczeń), wydarzenia kulturalne i sportowe w plantatorskiej posiadłości Holder (marzec), żniwa trzciny cukrowej; Karnawał w Bajan (lipiec).  

Źródło: „Karaiby – Przewodnik National Geographic”, Nick Hanna i Emma Stanford.