"Ponieważ w normalnej grawitacji – bez względu na to, czy światła były włączone, czy też nie – pająki konsekwentnie budowały asymetryczne pajęczyny i konsekwentnie były zwrócone w dół, siedząc na piastach, dochodzimy do wniosku, że grawitacja jest dla pająków najistotniejszym przewodnikiem orientacyjnym" – piszą naukowcy – "Kolejny wniosek jest taki, że przy braku grawitacji wizualny bodziec kierunku światła może służyć jako wskazówka orientacyjna".

Gdy w grę wchodzi grawitacja, pająki z grupy Nephila chętnie budują swoje asymetryczne pajęczyny i siedzą zwrócone do dołu, czekając na zdobycz. W przestrzeni ich pajęczyny były bardziej symetryczne, jednak gdy dostępne było światło, pająki wykorzystywały je jako punkt odniesienia i budowały swoje pajęczyny tak, jakby światło było odwrotne niż "w dół".

"Nie przypuszczaliśmy, że światło odegra jakąkolwiek rolę w orientacji pająków w przestrzeni" – powiedział biolog z Uniwersytetu Bazylejskiego Samuel Zschokke – "Mieliśmy wielkie szczęście, że lampy były przymocowane na górze komory, a nie po różnych stronach. W przeciwnym razie nie bylibyśmy w stanie odkryć wpływu światła na symetrię sieci w zerowej grawitacji. To, że pająki mają zapasowy system orientacji, wydaje się zaskakujące, ponieważ w trakcie swojej ewolucji nigdy nie były wystawione na działanie środowiska bez grawitacji".

Aby dowiedzieć się, dlaczego tak się dzieje i co oznacza to dla pająków żyjących na naszej planecie, naukowcy zapowiadają więcej badań nad kosmicznymi pajęczakami.