Do odkrycia figurek doszło przypadkiem. Podczas prac budowlanych przy obwodnicy Mönchstockheim, archeolodzy postanowili przeprowadzić wykopaliska w małym wąwozie, niedaleko rzeki Unkenbach, który wkrótce miał zostać zakopany. Okazało się, że w ziemi zakopanych było kilka prehistorycznych artefaktów. To między innymi: gliniana figurka, ceramika, narzędzia wykonane z kości i gliniany stempel.
Eksperci podejrzewają, że figurka należała do ludzi z kultury halsztackiej
Archeolodzy twierdzą, że figurka prawdopodobnie pochodzi z okresu od VIII do V wieku p.n.e. Uczeni podkreślają, że w czasach epoki żelaza w tym miejscu znajdowała się osada kultury halsztackiej. Drobny posążek z wizerunkiem kobiety ma zaledwie 19 cm wysokości. Postać nie ma nóg, a jej tułów jest przyklejony do glinianej podstawki. Głowa jest nieproporcjonalnie większa i ma po pięć dziurek z lewej i prawej strony.
Eksperci, którzy podjęli się analizy znalezisk, twierdzą, że przedmioty musiały zostać zakopane w ziemi celowo, w formie ofiary. Naukowcy z Bawarskiego Urzędu Ochrony Zabytków podejrzewają, że miejscowa ludność z kultury halsztackiej prawdopodobnie traktowała figurkę jako przedmiot kultu pewnej bogini.
Figurka przedstawia wizerunek bogini wody
Uczeni dodają, że być może wąwóz, w którym znaleziono artefakty, był uświęconym miejscem kultu. W przeszłości lokalna ludność prawdopodobnie czerpała woda z tego miejsca. – Prehistoryczni ludzie uznawali niektóre ważne dla nich miejsca za święte. Ta mała figurka mogła być darem rytualnym lub przypisywano jej magiczne właściwości – zastanawia się prof. Mathias Pfeil.
Według badaczy miejsce prawdopodobnie było ku czci bogini wody. Z drugiej strony, nie jest do końca jasne, do kogo należał ów przedmiot – Podobne figurki wykonane z gliny znane są z regionu zachodniego Morza Czarnego i pochodzą z V wieku p.n.e. Inne znaleziska z regionu wskazują, że nasza figurka jest znacznie młodsza. To daje nam spore pole do interpretacji – podkreśla dr Stefanie Berg, konserwatorka zabytków.
Kultura halsztacka
Data pochodzenia figurki zbiega się z czasem istnienia kultury halsztackiej, która rozwijała się w latach 800-400 p.n.e. Jej nazwa pochodzi od stanowiska archeologicznego, które znajduje się w Hallstatt, w austriackich Alpach. Pierwsze ślady odkryto w II połowie XIX wieku. Archeolodzy wykopali wówczas dużą nekropolię.
Ludność halsztacka zamieszkiwała dzisiejszą wschodnią Francję, Niemcy i Szwajcarię oraz Bośnię i Hercegowinę, Siedmiogród, Słowację i wschodnie Alpy. Znaleziska archeologiczne wykazały, że przedstawiciele kultury halsztackiej budowali silnie ufortyfikowane osady, które były centrami gospodarczo-handlowo-religijnymi. Historycy uważają, że ci prehistoryczni ludzie oddawali część siłom natury, ale rozpowszechniony wśród nich był kult tzw. „Wielkiej Matki”.
