Amazonki - ranne wojowniczki
Grecy otaczali się wizerunkami potężnych Amazonek w scenach bitewnych na malowanej ceramice i fryzach świątynnych, ale postaci "Rannej Amazonki" były również popularne wśród rzeźbiarzy. "Ranna Amazonka" przedstawia ranną wojowniczkę, która wycofała się z walki. Jedna z takich rzeźb ukazuje na przykład kołczan wiszący bezużytecznie pod jej ramieniem. Chiton Amazonki, spięty na drugim ramieniu opada, odsłaniając obie piersi. Jej wyraz twarzy nie zdradza bólu, co prawdopodobnie zrobiło wrażenie na Grekach ze względu na jej stoicyzm.
Egalitarne ideały Amazonek
Amazonki były po części wzorowane na prawdziwych ludziach, co potwierdzają badania literatury greckiej z okresu klasycyzmu. Żyjący w piątym wieku p.n.e. historyk Herodot, geograf Strabo z pierwszego wieku p.n.e. i inni nie mieli wątpliwości, że kobiety przypominające Amazonki rzeczywiście istniały i łączyli je z wojowniczkami Scytii z krwi i kości. W swoich 'Dziejach' Herodot wyjaśnił, jak grupa Amazonek z rozbitego statku bierze sobie miejscowych Scytów za kochanków. Scytowie proponują, by Amazonki zostały ich żonami i powróciły z nimi na ziemie swoich ojców. Kobiety odpowiadają:
'Nie możemy żyć z waszymi kobietami, bo my i one nie mamy tych samych zwyczajów. Strzelamy z łuków, rzucamy oszczepami i jeździmy na koniach... podczas, gdy wasze kobiety nie robią żadnej z tych rzeczy... Nie będziemy zatem potrafiły żyć z nimi w zgodzie. Ale jeśli chcecie zatrzymać nas jako swoje żony i być uznanymi za uczciwych mężczyzn, idźcie do swoich rodziców i odbierzcie od nich swoją część dóbr, a potem odejdźmy i zamieszkajmy sami'.
Scytowie przyjmują ofertę Amazonek. Wspólnie przenoszą się na nowe ziemie, gdzie Amazonki mogą kontynuować swoje tradycje razem z nowymi partnerami. Zobrazowanie Amazonek przez Herodota ukazuje wyważone spojrzenie na te niezależne kobiety.
Tezeusz, mityczny założyciel Aten, płynie do kraju Amazonek ze swoim przyjacielem Pirithousem. Amazonki, na czele z królową Antiope, przychodzą na ich spotkanie z prezentami. Kiedy Antiope wchodzi na statek, Tezeusz uprowadza ją i zabiera z powrotem do Aten. Następnie Amazonki atakują miasto; Antiope, obecnie żonaty z Tezeuszem, walczy u boku męża. Ostatecznie zostaje zabita strzałą wystrzeloną przez jednego z jej byłych rodaków. / BRIDGEMAN/ACI
Platon i Amazonki
Amazonki opisywał również słynny filozof Platon. Amazonki i scytyjskie kobiety występują w jego 'Prawach', dialogu o najlepszych sposobach wychowywania obywateli, aby byli przygotowani zarówno na pokój, jak i na wojnę. Platon postuluje, aby w idealnym państwie w wieku sześciu lat chłopcy i dziewczęta "mieli zajęcia z jazdy konnej, łucznictwa, rzucania oszczepem i strzelania z procy". Te działania wojskowe nie są typowymi umiejętnościami bojowymi tradycyjnych greckich żołnierzy. Lekcje te odzwierciedlają natomiast wiedzę zgromadzoną przez koczowniczych łuczników z Scytii, miejsca, które w czasach Platona (IV w. p.n.e.) słynęło z wojowniczych kobiet, które ruszały do walki razem z mężczyznami. Platon porównuje tych prawdziwych Scytów z Amazonkami z tradycji, aby pomóc sobie w sformułowaniu argumentu, że idealna edukacja opierałaby się na podobnym pojęciu równości:
'Mówię dalej, bez wahania, że taka sama edukacja w jeździectwie i gimnastyce powinna być przekazywana zarówno mężczyznom, jak i kobietom. Starożytna tradycja dotycząca Amazonek potwierdza mój pogląd'.
Platon precyzuje, że zagraniczni nauczyciele mieliby uczyć dzieci jeździć i strzelać strzałami w utworzonych w tym celu szeroko otwartych przestrzeniach. Zagwarantowanie tego, że dziewczęta będą "trenowane dokładnie tak samo jak chłopcy" w atletyce, jeździectwie i posługiwaniu się bronią oznaczałoby, że w nagłych wypadkach Greczynki mogłyby "chwycić łuki i strzały jak Amazonki i dołączyć do mężczyzn" w walce z wrogami.
Radykalne odejście Platona od tradycyjnych greckich ról płciowych było uzasadnione nie tylko starożytnymi opowieściami o Amazonkach. Filozof deklaruje, że "teraz wiemy na pewno, że jest mnóstwo kobiet... wokół Morza Czarnego, które jeżdżą na koniach i używają łuku i innej broni", tak jak mężczyźni. W ich kulturze, Platon kontynuuje, "mężczyźni i kobiety mają równy obowiązek rozwijania tych umiejętności". Razem, mężczyźni i kobiety łączą się, aby dążyć do "wspólnego celu i wkładać całą swoją energię w te same działania".
